Aσημίνα Ξηρογιάννη /// “Oρέστης”

Το φονικό είναι μια αρχή

Θα του οπλίσει το χέρι

Πέρα από κάθε δίκαιο ή προσευχή

Θα περιπλανηθεί αλλά

θα φτάσει στην πηγή του χρέους.

Και το νερό θα ‘χει χρώμα κόκκινο

Θα ρέει ακανόνιστα

Μες στη θολούρα του μυαλού

Κόκκινο θα ‘ναι και το χρώμα τ’ ουρανού,

την ώρα που με το μανιασμένο χέρι του

τους δύο εραστές τελειώνει.

Κι η πράξη του θα ΄ναι ιερή,

έτσι το δικαστήριο των ανθρώπων θ’ αποφανθεί.

Θα υπάρχει χώρος για εκδίκηση,

χρόνος για τη φυγή.

Ήρωας μονάχος,

θ’ αθωωθεί.

Τα δάκρυα της Ηλέκτρας του θα πιει

Σ’ αυτά όλη τη δύναμη θα βρει.

Οι θεοί παραμερίζουν

Μπρος του ανθρώπου τη βουλή.