notationes/// ΑΝΟΙΞΗ-ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ 2019 /// ΛΙΝΑ ΦΥΤΙΛΗ /// ΔΥΟ ΠΟΙΗΜΑΤΑ

*Πίνακας Νικόλαου Γύζη

Σχολή Ικάρων

Φυσικά όλες οι μέρες
είναι δικές μας

αργά περνούν
αργά μας τρώνε
κι η εβδομάδα γίνεται
ο κόσμος που στάζει
από το κομμένο μας πρόσωπο

μάτια αστραφτερά λευκά-
σχίζες κάρβουνου-
δάχτυλα απ΄ τον αυχένα
ως τη μέση

τραβούν το σκοτάδι
πάνω μας

λίγο πριν αλλάξει
η Σελήνη
τέταρτο
κι επτά ήλιοι αγκαλιασμένοι
κρεμαστούν
στα σύρματα της οροφής
σαν να πρόκειται
να πετάξουν

(Κι εμείς
μαζί τους)

***
Περιπλάνηση


Kι είδα
πως έβγαινα
από τον χτύπο της ώρας
κι έμπαινα στον ύπνο
των προγόνων.

Ήταν η ιστορία
άδειο σπίτι
με τα νώτα της
στραμμένα πάνω μου.

Την ακολούθησα.

Τουτέστιν: ήμουν σε ηλικία
να έλκω γκρεμούς
αγκάθια κι άλλα
ιαματικά φυτά.

Έφυγα μόνη μέσα
απ΄ τα χαλάσματα
τρέχοντας για εκεί
που τέλειωνε
της γης
το πρόσωπο

*Ο πίνακας είναι παρμένος από εδώ