notationes XEIMΩΝΑΣ 2015-2016 /// ΒΑΣΙΛΗΣ ΖΗΛΑΚΟΣ /// ΤΟ ΚΕΛΑΗΔΙΣΤΟ ΠΟΥΚΑΜΙΣΟ

                                                                                 

Το κελαηδιστό πουκάμισο, ποίηση, Βασίλης Ζηλάκος, εκδόσεις Κουκούτσι 2015

Η ΛΕΞΗ



Ψηλά το σελάγισμά της:
μοιράζει συλλαβές,λέξεις και άλλες λέξεις.

Πιο κάτω τριγυρνάμε εμείς.
Ελάχιστοι ανάμεσά μας τη βλέπουν.

Ζουν καλά.Προχωράνε παραπέρα.
'ΑΡΝΗΣΗ

Ν' αρχίσω ,λοιπόν!Αλλά όχι,
δεν θα σας μιλήσω,δεν θα σας πω τίποτε
για τον άνθρωπο που πνίγηκε από το κόκκινο αυγό του Πάσχα.
Τί δηλαδή θα θέλατε να μάθετε;
'Oτι πέθανε γιατί τού επιτέθηκε το Όλον;
'Οτι πνίγηκε από το κόκκινο αυγό του Πάσχα;

Tα δευτερόλεπτα του πνιγμού μοιάζουν αιώνια.
Το πρόσωπο χλωμιάζει προτού κιτρινίσει ξαφνικά.
Άν όμως δεν έχεις υπάρξει επαρκώς νεκρός και θέλεις
να γράψεις για το θάνατο,προτιμότερη ειν'η σιωπή.

Όχι,δε θα σας μιλήσω ,δε θα σας πω τίποτε
με τον τρόπο που εσείς θέλετε ν 'ακούτε και ν' αδιαφορείτε.


Ώρα ανησυχίας

Όπως οι παλιοί χορευτές του Αιγαίου
το πόδι τους χτυπούσαν και έσκαβαν την πέτρα
μες στη στενάχωρη πατρίδα,
έτσι και τώρα, μαζί ας σκάψουμε το νεύρο της δειλίας,
ώσπου να πούμε τα σύκα σύκα και τη σκάφη σκάφη -
Χορεύοντας!
Αλλά όπως εκείνοι, σε μια πρώτη πέτρα
πάντοτε να γυρνάμε
μισητή ή αγαπημένη, αν αγαπάμε την αλήθεια,
γιατί είναι επικίνδυνα στη θάλασσα τα ταξίδια
και σαν πρόσωπο χαμένο μοιάζει όποιος μονάχα αυτήν κοιτάζει.
Τα μάτια μας, όμως, γιατί είναι απόψε τόσο μεγάλα;