Παρασκευή 27 Φεβρουαρίου 2015

ΠΟΙΗΤΙΚΟΣ ΜΑΡΤΗΣ ΣΤΟ REVOLT

Κυριακή 8/3 :H Aσημίνα Ξηρογιάννη διαβάζει και συνομιλεί με τον Παναγιώτη
                      Μηλιώτη.Ο Παναγιώτης Μηλιώτης διαβάζει και συνομιλεί με την
                      Ασημίνα Ξηρογιάννη

Κυριακή 22/3 :H Eυτυχία Παναγιώτου διαβάζει και συνομιλεί με τον Δημήτρη
                     Αθηνάκη.Ο Δημήτρης Αθηνάκης διαβάζει και συνομιλεί με την
Eυτυχία Παναγιώτου.

Κυριακή 29/3:H Mαρία Κουλούρη διαβάζει και συνομιλεί με τον Γιώργο
                     Ψάλτη.Ο Γιώργος Ψάλτης διαβάζει και συνομιλεί με την Μαρία
                     Κουλούρη.

Κυριακή 5/4:H Aμαλία Ρούβαλη διαβαζει και συνομιλεί με τον Διονύση Μαρίνο
   Ο Διονύσης Μαρίνος διαβάζει και συνομιλεί με την Αμαλία
   Ρούβαλη.

                                     Υπεύθυνη προγράμματος: Αγγελική Λάλου

ΤΟ VARELAKI ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ /// ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ

Συμπαρουσίαση της ποιητικής συλλογής ''Σκοτεινή συγκατοίκηση'' της Φροσούλας Κολοσιάτου και της ποιητικής συλλογής ''Ναρκοσυλλέκτρια'' της Ευφροσύνης Μαντά-Λαζάρου

Τρίτη 10 Μαρτίου 2015, 8:30 μμ

poems ‘n crimes των Εκδόσεων Γαβριηλίδης, Αγίας Ειρήνης 17, Μοναστηράκι (60 μέτρα από το μετρό), τηλ.210-3228839

Θα μιλήσουν :

η Παυλίνα Παμπούδη, ποιήτρια,
ο Κώστας Τσιαχρής, φιλόλογος,
o Χρίστος Κρεμνιώτης, ποιητής, και η Αλεξάνδρα Ζαμπά, πρόεδρος του συνδέσμου Κυπρίων Ιταλίας ΝΗΜΑ, ποιήτρια και θεατρική συγγραφέας.

Ποιήματα θα διαβάσει
η Ασημίνα Ξηρογιάννη,φιλόλογος, ποιήτρια.

Την εκδήλωση θα χαιρετίσει η Μαρία Παναγίδου, μορφωτική ακόλουθος του Σπιτιού της Κύπρου.

Κυριακή 22 Φεβρουαρίου 2015

Η ΖΩΓΡΑΦΙΑ ΠΟΥ ΤΑΞΙΔΕΥΕΙ : MIA ΙΣΤΟΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΤΗΤΑ

Η ζωγραφιά που ταξιδεύει

Ελένη Γκίκα
εικονογράφηση: Έφη Λαδά

Καλέντης, 2013
32 σελ.
Γράφει η Ασημίνα Ξηρογιάννη

'Oταν κάτι μας βαραίνει θέλουμε να το διώξουμε από μέσα μας με κάθε τρόπο.Από την άλλη ,μπορείς κάτι να δημιουργήσεις από έναν πόνο.Η Σοφία,η μικρή ηρωίδα της Ελένης Γκίκα στο παραμύθι ''Η ζωγραφιά που ταξιδεύει ''δημιουργεί μια θαυμαστή ζωγραφιά.Μια ξεχωριστή,μοναδική,διαφορετική ζωγραφιά.'Οπως ξεχωριστή ,μοναδική διαφορετική είναι κι η ίδια.Αλλά ,δυστυχώς ,κάποιοι δεν αποδέχονται την διαφορετικότητά της.Τα πορτοκαλοκόκκινα μαλλιά της,την ακριβή κληρονομιά της!Και όταν οι άλλοι δεν σε αποδέχονται,τότε αρχίζουν τα προβλήματα.'Εξω, μα κυρίως μέσα σου.Η Σοφία δεν ήθελε να την φωνάζουν ''καρότο'',όσο κι αν καταλάβαινε τον....συσχετισμό.Μοναδικοί πραγματικοί της φίλοι η γιαγιά της η Σοφία και ο συμμαθητής της ο Ορφέας,που την στηρίζουν ,επειδή την αγαπούν.Όσο για τη μαμά,εκείνη φαίνεται ότι δεν έχει αληθινή επικοινωνία με το παιδί της.Είναι μονίμως απασχολημένη με τη δουλειά της.Δεν φαίνεται να εμβαθύνει και πολύ στην ψυχολογία της κόρης της ένεκα έλλειψης χρόνου,πιθανόν και διάθεσης.Πατέρας μέσα στην ιστορία μας δεν εμφανίζεται.Η Σοφία βιώνει απόρριψη και μοναξιά.Μέσα στο παιδικό μυαλό της τα πράγματα είναι μπερδεμένα.Όμως ,έχει ένα φίλτρο φοβερό ,παρά το μικρό της ηλικίας της.'Ισως πάλι να είναι το ένστικτο της αυτοσυντήρησης.Η έκθεση ζωγραφικής με θέμα ''το αύριο ''είναι η γλυκιά αφορμή.Το μέσα της θλιμμένο τοπίο είναι σίγουρα η αιτία για τη δημιουργία μιας ζωγραφιάς που ταξιδεύει ,μιας ''μουσικής ζωγραφιάς'',όπως την αποκαλεί ο Ορφέας.''Είναι η δημιουργία του κόσμου''σύμφωνα με τη συγκινημένη γιαγιά Σοφία.Η ιδιόμορφη αυτή ζωγραφιά της έλυσε το θέμα,σχεδόν μαγικά.Από κείνη τη μέρα κανένας ποτέ δεν θα την φώναζε πάλι ''καρότο''.Εκείνο το ''ααα'' των παιδιών όταν είδαν τη δουλειά της την έκανε αυτόματα αποδεκτή στα μάτια τους.Μέσω της τέχνης τα πράγματα αποκαταστάθηκαν.Αλλά και πριν το κάλεσμα της κυρίας Μάγιας το σχετικό με την έκθεση,η Σοφία πάντα κατέφευγε στη ζωγραφική και έφτιαχνε όλο πράγματα ''κόκκινα'' και ''έδινε σχήματα -σύμβολα στα κόκκινα ζωγραφικά της μαλλιά.Η Σοφία έκανε ενστικτωδώς όπλο της την Τέχνη για να μπορέσει να πορευτεί μέσα στον κόσμο της απόρριψης .'Εκανε την πληγή της εικόνες για να επιβιώσει και τα κατάφερε.
Ένα όμορφο σύγχρονο παραμύθι ,που ,σε μια ευγενή και πλούσια γλώσσα,δίνει ουσιαστικά μηνύματα στα παιδιά.Η Ελένη Γκίκα σέβεται την παιδική ψυχολογία και την προσεγγίζει με τρόπο τρυφερό
,ευαίσθητο και διεισδυτικό συνάμα,μέσα από μια αφήγηση που ρέει,αγγίζοντας την καρδιά και ερεθίζοντας τη σκέψη των μικρών και των μεγάλων αναγνωστών.'Ολα αυτά σε συνδυασμό με την εικονογράφηση της έμπειρης επίσης ,Έφης Λαδά οδηγούν σε ένα λειτουργικό και γοητευτικό αποτέλεσμα.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΦΥΣΣΑΣ /// 'ΕΝΑ ΔΙΗΓΗΜΑ

Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ ΙΕΧΟΝΙΑ

'Oπου κάποια ελάχιστη αμφιβολία υπονομεύει, ίσως, την εντύπωση μιας φαινομενικά πλήρους και συλλογικής έξωσης.

Πιθανότατα το 2ο αιώνα π.Χ., ένας αριθμός Εβραίων γύρισε στον τόπο του μετά από κάποια αιχμαλωσία. Πολλοί ήταν παντρεμένοι με ξένες γυναίκες, κι είχαν κάνει μαζί τους παιδιά.

Δεν ξεχώρισε το έθνος του Ισραήλ από τ΄αλλογενή έθνη και τις ακαθαρσίες τους. Ζούσαν μαζί με τις κόρες των άλλων, κι ίδιοι και οι γιοι τους,κι ανακατεύτηκε το άγιο σπέρμα με τα ξένα έθνη.

Και είπε ο Έσδρας ο παπάς: «Κύριε, ντρεπόμουνα και ντρέπομαι μπροστά σου. Γιατί οι αμαρτίες μας πληθύνανε πάνω από τα κεφάλια μας, κι οι άγνοιές μας φτάσανε στον ουρανό. Και τώρα τι να πούμε, Κύριε, που παραβήκαμε όλες τις διαταγές σου, όταν μας έλεγες ‘τις κόρες σας να μη τις δώσετε στους γιους αυτωνών και τις κόρες αυτωνών να μην τις δώσετε στους γιους σας’. Να λοιπόν, τώρα είμαστε μπροστά σου με τις ανομίες μας, και δε μπορούμε να στεκόμαστε άλλο έτσι»

Και μίλησε ο Ιεχονίας του Ιεήλου, από τη γενιά του Ισραήλ, και είπε: «Έσδρα, αμαρτήσαμε παίρνοντας ξένες γυναίκες. Αλλά τώρα θα ορκιστούμε πως θα τις διώξουμε, μαζί και τα παιδιά μας. Θα κάνουμε συμφωνία με το θεό μας να διώξουμε όλες τις γυναίκες και τα παιδιά, όπως θέλεις εσύ. Σήκω, και φοβέρισέ τους με τις εντολές του θεού μας, κι ας γίνει όπως το λέει ο νόμος. Σήκω, γιατί σε σένα πέφτει ο λόγος, κι εμείς μαζί σου. Δείξε δύναμη και πράξε.

Και βγήκαν κήρυκες σ΄ όλη την Ιουδαία και την Ιερουσαλήμ και μαζεύτηκαν όλοι σε τρεις μέρες μπροστά στο ναό, τρέμοντας λόγω χειμώνα.

«Παρανομήσατε κι ανοίξατε σπίτι με γυναίκες ξένες και ρίξατε κι άλλες αμαρτίες στο λαό του Ισραήλ. Και τώρα να δώσετε ομολογία για τη δόξα του Κυρίου του Θεού και των πατέρων μας: να κάνετε το θέλημά του και να χωρίσετε τις αλλοεθνείς γυναίκες σας». Και φώναξε δυνατά το πλήθος: «Θα κάνουμε όπως είπες».

Κι ανάμεσα στους συγκεντρωμένους, βρέθηκαν να έχουν ξένες γυναίκες,

από τους ιερείς: από τη γενιά του Ιησού του Ιωσεδέκ και των αδερφών

του, ο Μαθήλας, ο Ελεάζαρος, ο Ιώριβος κι ο Ιωαδάνος. Και τις διώξανε

με τα ίδια τους τα χέρια, και θυσιάσανε κριάρια για τον εξιλασμό της

αμαρτίας τους. Από τη γενιά του Εμμήρ, ο Ανανίας, ο Ζαδδαίος, ο Σαριού, ο Μάννης,

ο Σαμαίος, ο Ιερεήλ, ο Βεσελεήλ κι ο Αζαρίας. Από
τη γενιά του Φαισούρ, ο Ελιωναῒς,

ο Μασσίας, ο Ισμαήλος, ο Σελιμούθ, ο Αρθασασθά, ο Ναθαναήλος, ο Ωκόδηλος κι ο Σαλόας.

Από Λευίτες, ο Ιωζαβάδος, ο Σεμεΐς, ο Κώϊος (αυτός είναι ο Καλιτάς), ο Παθαίος,

ο Ιούδας, ο Ιωνάς, ο Κοριτρίχης, ο Φεθεῒας, ο Οσάμα, ο Ιόδομ και ο Ελιέζερ.

Από ψάλτες, ο Ελιάσεβος και ο Βακχούρος.

Από πυλωρούς, ο Σαλούμος, ο Τολβάνης κι ο Ωδούθ.

Από Ισραήλ: από τη γενιά του Φόρος, ο Ιερμάς, ο Ιεζίας, ο Μελχίας, ο Μαήλος,

ο Ασεβίας κι ο Βαναίας. Από τη γενιά του Ηλά, ο Ματθανίας, ο Ζαχαρίας, ο Φαήλος,

ο Ιεζριήλος, ο Ιωαβδίος, ο Ιερεμώθ κι ο Αϊδίας. Από τη γενιά του Ζαμώθ, ο Ελιαδάς,

ο Ελιάσιμος, ο Οθονίας Ιαριμώθ, ο Σάβαθος κι ο Ζεραλίας. Από τη γενιά του Βηβαΐ,

ο Ιωάννης, ο Ανανίας, ο Ιωζάβδος και ο Αμαθίας. Από τη γενιά του Μανί, ο Ωλαμός,

ο Μαμούχος, ο Ουθαουΐ, ο Ζαβούδ, ο Ιεδαίος, ο Μαχαδναβού, ο Ιασούβος, ο Ιασαήλος κι ο Ιερεμώθ.

Από τη γενιά του Αδδί, ο Νάαθος, ο Μοοσίας,

ο Λακκούνος, ο Ναΐδος, ο Ραναγκάρ, ο Ματθανίας, ο Σεσθήλ,

ο Βαλνούος, ο Θανθαναΐ κι ο Μανασσίας.

Από τη γενιά του Ανάν, ο Ελιωνάς, ο Ασαΐας, ο Μαχαδναβού,

Μελχίας, ο Σαββαίος, ο Σαθαρβουζουαναΐ, ο Κόφι και ο Σίμων ο Χοσαμαίος.

Από την γενιά του Ασόμ,
ο Σαρντάθ, ο Αλταναίος, ο Ματταθίας, ο Σαβανναίος,

ο Ελιφαλάτ, ο Μανασσής και ο Σεμεΐ.

Από τη γενιά
του Βαανί, ο Ιερεμίας, ο Μομδίος, ο Ισμαήρος,

ο Ιουήλ, ο Μαβδαΐ, ο Ζαβούδ, ο Πεδίας, ο Άνως,

ο Ραβασίων, ο Ενάσιβος, ο Μαμνιτάναιμος, ο Σεσεΐ,

ο Ελιάσις, ο Βαγουαΐ, ο Βαννούς, ο Ελιαλί, ο Σομεΐς,

ο Σελεμίας, ο Αλανκίας, ο Αρθασασθά κι ο Ναθανίας.

Από τη γενιά του Εζωρά, ο Σεσίς, ο Εσρήλ,

ο Αζαήλος, ο Ουουανία, ο Σαματός, ο Ζαμβρί και ο

Ιώσηφος. Από τη γενιά του Εθμά, ο Μαζιτίας, ο

Ζαβαδαίας, ο Ηδαΐς, τ΄αδέρφια Ιννάν – Πιμμάν – Ριμμάν, ο Ιουήλ και ο Βαναίας.

Όλοι αυτοί είχαν ανοίξει σπίτια με γυναίκες αλλοδαπές, και τις διώξανε μαζί με τα παιδιά τους.

Το παραπάνω είναι ένα επεισόδιο, τυπικό στην Παλαιά Διαθήκη, και μάλιστα από το «Έσδρας Α΄», βιβλίο που ο ορθόδοξος κλάδος του χριστιανισμού το θεωρεί «ιερό» -εδώ συμπεριλαμβάνεται και το «άγιο σπέρμα»- με ολίγη και από το αδερφάκι του, το «Έσδρας» Β΄.

Μπορούμε να μειδιάσουμε με την καταιγιστική παράθεση των εβραϊκών ονομάτων, πολλά από τα οποία μάς είναι οικεία (Ζαχαρίας, Ιερεμίας, Ναθαναήλος κλπ), άλλα αστεία (Ασεβίας, Ηδαΐς –είναι αρσενικά τα ονόματα, θυμίζω– Αϊδίας κλπ), άλλα μοιάζουν περσόμορφα (Μαμούχος, οι δυο πρώτοι πυλωροί κλπ), ελληνόμορφα (Οθονίας, Ωκόδηλος, Ωλαμός, Άνως) ή λατινόμορφα (Μόμδιος, Αλταναίος), ενώ άλλα εμφανίζονται απλά ανυπόφορα ή κουφά στο ελληνικό μάτι ή αφτί (Μαμνιτάναιμος, Ιωζαβάδος, Θανθαναΐ κλπ), ενώ μερικά θυμίζουν ιστορίες του «Παράξενου Αδάμ» (Σαρντάθ, Ραναγκάρ, Αλανκίας, Κοριτρίχης) κλπ. Με την ευκαιρία, το ΄χουν σκεφτεί οι συγγραφείς επιστημονικής φαντασίας ότι εδώ (και σ΄ όλη σχεδόν την Παλαιά Διαθήκη) υπάρχουν αναρίθμητα ονόματα για κάθε χρήση;

Αλλά βιαστικά και μόνο σημειώνω διάφορα γλωσσικά, άλλο είναι το θέμα μου.

Μέτρησα τα ονόματα των αιχμαλώτων που είχανε γυρίσει παντρεμένοι με αλλοεθνείς νύφες: περίπου εκατό. Άρα μιλάμε για κάποιες εκατοντάδες διωγμένα γυναικόπαιδα. Κι όλοι αυτοί οι λεβέντες κάτσαν και βλέπανε τις οικογένειές τους να διώχνονται από το συνοικισμό, όταν δεν τις πετάγανε πέρα οι ίδιοι με τη βία. Και μιλάμε για γυναίκες που δεν είχαν κάτι κακό, παρά μονάχα είχανε παντρευτεί Εβραίους, ξένες γι΄αυτές, και τους είχαν ακολουθήσει στην Ιουδαία και στην Ιερουσαλήμ. Να μην πω για την αθωότητα των παιδιών.

Μπορούμε να φανταστούμε ποια θα ήταν η τύχη του μικρού αυτού πλήθους των αποσυνάγωγων: παρακάλια να τους δεχτούνε πίσω, θρήνοι, κλάματα, κι από την άλλη μεριά απειλές, τραυματισμοί ή φόνοι από τους φρουρούς της πόλης, κι ύστερα υποχρεωτικά διανυκτέρευση στο ύπαιθρο καταχείμωνο (εδώ τρέμανε ακόμα και τη μέρα, καθώς είδαμε, οι γίγαντες που μαζεύτηκαν να τις καταδικάσουν), απόπειρες να πορευτούν αλλού, πείνα, δίψα, αργός θάνατος- ή σκλαβιά και βιασμός στα χέρια άλλων φυλών. Κι όλα αυτά, βλέποντας τα παιδιά τους να πεθαίνουνε στα χέρια τους.

Και φυσικά, οι άντρες τους δεν τιμωρήθηκαν. Θα πήραν, ίσως, άλλες γυναίκες, θα κάναν ίσως άλλα παιδιά. Και οι Εβραίες γυναίκες θα τους μεταδώσανε την εβραϊκότητα. Πάνω στους θρήνους των αλλοδαπών γυναικών και των διωγμένων παιδιών, οι λεβέντες αυτοί κέρδισαν τη συγχώρεση του θεού τους, των παπάδων και της κοινωνίας τους, καθώς και τη συνέχιση του «άγιου» σπέρματος, μη χέσω. Για μια ακόμα φορά, οι γυναίκες φταίγανε.

Πάμε παρακάτω. Σ΄ ένα πρώτο κοίταγμα του αποσπάσματος, λοιπόν, δε βρέθηκε ένας άντρας να υπερασπιστεί τη γυναίκα του και τα παιδιά του, να πει: «Α σιχτίρ ρε μαλάκες. Ήμουνα αιχμάλωτος, γύρισα, τώρα λοιπόν θα γίνω και φυγάς με τη θέλησή μου. Φεύγω από μόνος μου, μα έχοντας μαζί την οικογένειά μου». Καμιά διαφοροποίηση, από κανέναν, ούτε στο ελάχιστο. Για φτύσιμο όλοι, ανθρωπάκια. Δειλοί, κοτάρες, με μηδενική αγάπη προς τα θηλυκά τους. Κομφρμίστες του κερατά.

Υπάρχει, ωστόσο, μια ελάχιστη αμφιβολία. Κι αυτή αφορά τον Ιεχονία. Αυτόν που
σέρνει πρώτος το χορό και γίνεται αρεστός στον Έσδρα χρησιμοποιώντας το πρώτο
πληθυντικό: «αμαρτήσαμε», αλλά στη συνέχεια δεν αναφέρεται στον κατάλογο
όσων διώξανε τις οικογένειές τους.

Τώρα, ξανοίγονται οι εξής υποθέσεις:

Πρώτη, ο Ιεχονίας δεν έχει παντρευτεί ο ίδιος ξένη γυναίκα, απλά μιλάει στ΄ όνομα των πρώην αιχμαλώτων υποφέροντας από μια συνολικότερη ευθύνη και προτρέχοντας στην τρομερή υπόσχεση,
αφού προσωπικά δε θα του στοίχιζε τίποτα.
Αυτό είναι αρκετά πιθανό.

Δεύτερη, ο «ιστοριογράφος» θεωρεί δεδομένο ότι έχουμε καταλάβει πως και ο
Ιεχονίας ήταν παντρεμένος κι έδιωξε τη γυναίκα του, μια και τον απαθανάτισε να
πρωτοστατεί στην έξωση- και βρίσκει περιττό να τον αναφέρει δεύτερη φορά, αφού μάλιστα ήδη ξέρουμε εξαρχής και τη γενιά του. Αυτό είναι επίσης αρκετά πιθανό, το λένε αφηγηματική οικονομία.'Η ίσως πρόκειται γι΄ αντιγραφική παράλειψη.

Τρίτη, ο Ιεχονίας, παρόλο που ξεκίνησε την ιστορία, άλλαξε στη συνέχεια γνώμη κι ο
«ιστοριογράφος» μας δεν τολμάει να το καταγράψει. Ο ίδιος δεν είχε και πολλά να
ρισκάρει: «ανιερωθήσονται τα κτήνη αυτών, και αυτός αλλοτριωθήσεται από του
πλήθους της αιχμαλωσίας», γράφει το «ιερό» βιβλίο: δηλαδή όποιος δε συναινέσει, θ΄απομονωθεί από το
πλήθος των άλλων αιχμαλώτων και τα ζώα του θα είναι καταραμένα.Σιγά τα λάχανα.

Μπορεί λοιπόν, με μοναδική ποινή την κοινωνική απομόνωση ή έστω την οικογενειακή αποχώρηση από το κοπάδι των πιστών- α, και το ότι τα ζώα τους θα
ήταν καταραμένα (αν είχαν)- μπορεί, λέω, η γυναίκα του Ιεχονία να μην είχε την ίδια τύχη με τις άλλες. Το ίδιο και το ή τα παιδιά τους. Μπορεί, στη χειρότερη, ο Ιεχονίας να εξοβελίστηκε κι αυτός από την πόλη, συμμεριζόμενος την τύχη της οικογένειάς του.

Εδώ εμφανίζεται λοιπόν η ρωγμή, όπου τρυπώνει η αμφιβολία, έστω ελάχιστη.

Σε μια αισιόδοξη εξαίρεση, λοιπόν, αυτός είναι ο τρόπος που μ΄ αρέσει εμένα να
ερμηνεύω την απουσία του Ιεχονία από τον κατάλογο. Και να γιατί το παρόν μόνο σε
πρώτο κοίταγμα είναι δημιούργημα με έμφαση τη λίστα.

d.fyssas@gmail.com

Από το ανέκδοτο βιβλίο με διηγήματα «Αυτά και οι μετακομίσεις»

Παρασκευή 20 Φεβρουαρίου 2015

AΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ /// ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΙΣ "Δια-Λόγου Διαδρομές" και τη ΧΑΡΙΤΙΝΗ ΜΑΛΙΣΣΟΒΑ

Ασημίνα Ξηρογιάννη

"Σε δύσκολους καιρούς απαιτείται μια ποίηση λειτουργική

που να αφορά και να αγγίζει τον σύγχρονο άνθρωπο"

Η Ασημίνα Ξηρογιάννη μιλά στις Διαδρομές για την ποιητική της συλλογή,"Εποχή μου είναι η ποίηση",ένα έργο που μετουσιώνει σε στίχους την εποχή της Κρίσης.

Πόσο αφορά η ποίηση τους δύσκολους καιρούς που διανύουμε;Πόσο η ίδια αυτοβιογραφείται μέσω αυτής και ποιοι λογοτέχνες επηρέασαν τη γραφή της;

Απασχολούμενη εδώ και αρκετά χρόνια ως καθηγήτρια Θεατρικής Αγωγής,μιλά για τις ελλείψεις του ελληνικού δημόσιου σχολείου και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει στο να στηρίζει σωστά την ειδικότητά της.Τέλος,αναφέρεται στο ιστολόγιό της,το "varelaki",μέσω του οποίου από το 2009 προωθεί με συνέπεια και συνέχεια τις Τέχνες και τα Γράμματα.

πηγή:http://wwwharitinicom.blogspot.gr/2015/02/blog-post_16.html?spref=fb

"Εποχή μου είναι η ποίηση". Αυτή είναι η πρόσφατη ποιητική σας συλλογή, με έντονο το χρώμα της Κρίσης. Θα μας μιλήσετε γι' αυτήν;
Το βιβλίο έχει γραφεί μέσα στην Κρίση .Στο άτιτλο της σελίδας 40 υπάρχουν οι στίχοι "'Aνθρωποι μένουν μόνοι/και συ γράφεις βιβλία./Παιδιά πεινάνε εν έτει 2012/και συ ψάχνεις εκδότη/Ζητιάνοι παντού και συ παρουσιάζεις στον κόσμο ματαιόδοξα πονήματα.''.Δίνεται και εδώ και σε όλα σχεδόν τα υπόλοιπα ποιήματα το στίγμα μιας εποχής.Η εποχή και ό,τι συνέβη στην Ελλάδα από το 2009 και μετά αποτέλεσαν το αρχικό μου ερέθισμα για να γράψω.'Ενιωσα επιτακτική την ανάγκη να κάνω έναν ουσιαστικό και έντιμο διάλογο με την σύγχρονή μου κοινωνική πραγματικότητα. Αλλά και την ανάγκη μου να θέσω μερικά ερωτήματα στον εαυτό μου ως δημιουργός,
και να διερευνήσω τη σχέση ποίησης και εποχής.Η κοινωνία της Κρίσης, η εποχή του Μνημονίου, η Ελλάδα, οι νέοι...τα παντός είδουςπροβλήματα που υπονομεύουν τη ζωή μας.Ποιός ο ρόλος της τέχνης σε χαλεπούς καιρούς;Ποιός ο ρόλος του ποιητή;Kαι ο έρωτας;Ποιά η θέση του αλήθεια μέσα σε όλα αυτά;O ποιητής ζει μέσα στον κόσμο και όχι σε γυάλινο πύργο.Συνεπώς,δέχεται χιλιάδες ερεθίσματα και πληροφορίες,είναι άνθρωπος που βιώνει καταστάσεις,αδιέξοδα ,χαρές και λύπες.Είναι ενδιαφέρον να εξετάζουμε κάθε φορά πώς φιλτράρει όλα αυτά και πώς τα μετουσιώνει σε στίχους ,που όμως να αποπνέουν μιαν αλήθεια που να αφορά και τον πιο απαιτητικό αναγνώστη.Το βιβλίο πάντως κλείνει με ένα ποίημα που υπερασπίζεται την ποίηση .Παραθέτω τους δύο τελευταίους στίχους :''Mα εγώ θα γράψω μόνο για την ποίηση/Που με βοηθάει να τα αντέχω όλα αυτά .''(Αντίδραση).Διότι η ποίηση ,και η τέχνη γενικά έχουν τη δύναμη να μας ευεργετούν παντοιοτρόπως ,νοηματοδοτώντας τη ζωή μας έτσι ώστε να αντέχουμε τη σκληρή ,πεζή ή μίζερη συχνά καθημερινότητα .

"Σε δύσκολους καιρούς δεν αναζητούμε τη μεγάλη ποίηση, αλλά την επείγουσα",γράφετε. Τι είναι επείγον για την ποίηση σήμερα;
Σε δύσκολους καιρούς απαιτείται μια ποίηση λειτουργική που να αφορά και να αγγίζει τον σύγχρονο άνθρωπο.Να έχει κάτι να του πει.Να τον κινητοποιεί με κάποιον τρόπο.Το άτιτλο ποίημα της σελίδας 28 τελειώνει ως εξής:[...]''Σε τέτοιους καιρούς /αναζητάς μια άλλη ποίηση/πιο δυνατή/που να μπήγει το μαχαίρι σε σκληρές καρδιές/που να γίνεται η ίδια μαχαίρι/και να κόβει κομματάκια τη διαφθορά.'' Ακόμα ,νομίζω ότι περισσότερο από κάθε άλλη φορά έχουμε ανάγκη την διαύγεια και την καθαρότητα που θα νικήσουν το χάος και τον άσκοπο βερμπαλισμό.

Στα περισσότερα ποιήματά σας,εκτός από προβληματισμό, είναι διάχυτο το αίσθημα της θλίψης. Αντικατοπτρίζει τη διάθεσή σας;
Μα πώς να μην είναι κανείς θλιμμένος με όλα τούτα;''Εχω πει πολλές φορές πώς γράφτηκε η Παθολογία και Το Χειμωνιάτικο βράδυ στην Αθηνάς.Το βίωμα ήταν ισχυρό.Προβληματισμός και συναισθήματα.Δεν μπορεί μόνο να στοχάζεται κανείς,αλλά και να νιώθει.Το θέμα είναι να βάζεις τις σωστές αναλογίες από αυτά τα συστατικά μέσα στο ποίημα,ώστε να είναι λειτουργικό.

Πρώτα ζούμε,μετά γράφουμε. Ισχύει αυτό στην λογοτεχνία; Είναι, ας πούμε, κανόνας;
Οχι,δεν είναι κανόνας!Αν πάρουμε από τους κλασικούς μας ποιητές.Ο Καββαδίας ,ας πούμε,ζούσε πρώτα.Ο Παλαμάς όμως,που ήταν και πολυγραφότατος, όχι.Τα βιώματα μπορούν να αποτελέσουν ισχυρά ερεθίσματα και είναι απολύτως φυσικό.Συχνά οι ποιητές τα χρησιμοποιούν και αυτά αποτελούν την πρώτη ύλη για τη δουλειά τους.'Ομως εκείνο που αξίζει κάθε φορά να εξετάζουμε είναι ο τρόπος επεξεργασίας των βιωμάτων.Και αν αυτά τελικά μετουσιώνονται σε τέχνη του λόγου.

Είναι αυτο-βιογραφική η γραφή σας;
Στην Προφητεία του Ανέμου ,που δεν κυκλοφορεί πια στα βιβλιοπωλεία ,αλλά και στις Πληγές,το δεύτερο ποιητικό μου βιβλίο,θα έλεγα περισσότερο.Από προσωπικά βιώματα αντλώ και σε αρκετά ποιήματα που υπάρχουν και στην ψηφιακή έκδοση έκδοση νέων ποιημάτων μου.Για παράδειγμα,ένα ποίημα για την κόρη μου,την Αριάδνη ,που του έδωσα και το όνομά της.Οι Ανοιχτοί Λογαριασμοί με αφορμή τη ζωή μου με τα παιδιά.Αλλά και ποιήματα για την αδελφή μου:H προφητεία του Ανέμου,Μοίρα και το πιο πρόσφατο Παραμυθία.Δεν μπορείς να αποφύγεις την ίδια σου τη ζωή.Ποιός καλλιτέχνης το έκανε εν τέλει.Σημασία έχει αυτό που σας είπα στην ακριβώς προηγούμενη ερώτηση .Ακόμα δεν ξεχνώ την άποψη του Τζόναθαν Φράνζεν ότι η πιο γνήσια αυτοβιογραφική λογοτεχνία απαιτεί γνήσια εφεύρεση.

Σύγχρονοι Έλληνες λογοτέχνες που ξεχωρίζετε;
Πολλούς ξεχωρίζω !Και αρκετούς νέους μάλιστα!
Μελετώ όμως συστηματικά και γράφω για το έργο της Κατερίνας Αγγελάκη Ρούκ,το έργο του Δημήτρη Χαρίτου ,που με τη σύνθεσή του Άφαντοι μου αποκαλύφθηκε,όμως κυρίως για το έργο του Χάρη Βλαβιανού.Από πεζογράφους,βρίσκω ιδιαίτερα ενδιαφέρον το έργο του Χρήστου Χρυσόπουλου.
Ποιοι ποιητές-πεζογράφοι επηρέασαν τη γραφή σας;
Στο αφιέρωμα για τον Λειβαδίτη,στους τόμους με του έλληνες ποιητές ,έγραψαν ότι έχω επηρεστεί από αυτόν στην γραφή μου.Και έχουν δίκαιο.Μάλιστα ,υπάρχει και το γνωστό ποίημα για τον Λειβαδίτη στο βιβλίο ''Εποχή μου είναι η Ποίηση'' και κάποια δοκίμια που εγραψα για αυτόν.Το ένα περιέχεται στον πρώτο τόμο του βιβλίου ''Ποιητές στη Σκιά'',σε επιμέλεια Γιώργου Μπλάνα.Γενικά ,διαβάζω πολύ και γράφω.Είναι σε μένα δύο διαδικασίες που η μία εμπεριέχει και προυποθέτει την άλλη.
Αν αναλογιστούμε αυτό που μας έλεγε στο Πανεπιστήμιο ο Μπαμπινιώτης ,ότι είμαστε τα διαβάσματά μας,τότε αναλογιζόμαστε και πόσες ζυμώσεις γίνονται μέσα μας όταν μελετάμε τους συγγραφείς που μας αγγίζουν και πως αυτοί μαγικά πολλές φορές ''εισχωρούν '' μέσα στο έργο μας.
Διδάσκετε το μάθημα της θεατρικής Αγωγής στην Α/βάθμια Εκπ/ση. Είναι έτοιμο το σχολείο να πλαισιώσει και να στηρίξει την ειδικότητά σας;
Τις φιλολογικές μου σπουδές ,ακολούθησαν σπουδές θεατρολογίας ,καθώς και υποκριτικής.Δώδεκα χρόνια διδάσκω το μάθημα της θεατρικής αγωγής στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση.Πολλές παραστάσεις με τα παιδιά,σημαντική δουλειά με τις ομάδες εφήβων που διηύθυνα κατά καιρούς.Παρατήρηση:'Oχι,το σχολείο δεν είναι απολύτως έτοιμο!Προσπαθεί όμως!Στην αρχή οι δάσκαλοι μας έβλεπαν καχύποπτα ως ειδικότητα!Τώρα συνεργαζόμαστε πιο καλά άπ 'ότι παλιότερα!Από άποψη υποδομής,συχνά παρατηρούμε το εξής φαινόμενο :ένα σχολείο να έχει το μάθημα της θεατρικής αγωγής ,χωρίς όμως να διαθέτει αίθουσα θεάτρου ή αμφιθέατρο.

Το Varelaki(blog), το ιστολόγιό σας, αγαπημένη δική μου ιστοσελίδα. Θα μας μιλήσετε γι΄αυτό;

To Varelaki,σελίδες Τέχνης και Πολιτισμού, μπήκε σε λειτουργία το 2009.
Είναι βιβλιοφιλικό,αγαπά τις τέχνες ,τα γράμματα,τους συγγραφείς και όλα τα όμορφα πράγματα.Φιλοξενεί πεζογραφία,θέατρο,ενδιαφέρουσες λογοτεχνικές ειδήσεις,κριτικές,αλλά έχει ιδιαίτερη αδυναμία στην ποίηση .
Για αρκετό διάστημα ,από επιλογή δεν ανέβαζε καθόλου εικόνες ή φωτογραφίες.Ομως ,λόγω του ένθετου μικρού ηλεκτρονικού λογοτεχνικού περιοδικού notationes (=σημειώσεις) άλλαξε τακτική και δεν το μετανοιώνει.Πιστεύει ότι χρειάζονται πια για να καλύπτουν τις νέες ανάγκες.Το notationes είναι στην ουσία πολλές μαζεμένες αναρτήσεις κάθε φορά που συνιστούν ένα μικρό ένθετο που λειτουργεί αυτόνομα,έχει τη δική του ζωή.Αρχικά έβγαινε κάθε μήνα,τώρα βγαίνει κάθε δύο μήνες και δέχεται ή προτείνει συνεργασίες.

Η ανάδειξη ανθρώπων και πραγμάτων που μιλάνε μέσα μας και που θεωρούμε ότι έχουν κάτι ουσιαστικό να μας πουν.Μέσα στον συρφετό και τη βουή υπάρχει ομορφιά αρκεί να την ανακαλύπτεις.Το varelaki είναι συλλέκτης όμορφων πραγμάτων.Φιλοξενεί πρωτότυπο υλικό ,αλλά κάνει και αναδημοσιεύσεις κειμένων που θεωρεί ότι αξίζει να διαβαστούν από περισσότερο κόσμο.Παράλληλα ρίχνει διακριτικά το βλέμμα του πάνω στον κόσμο μας.Ερευνά,σχολιάζει,ανθολογεί,προτείνει,ανακοινώνει,συνδιαλέγεται ,έχοντας πάντα κατά νου ότι η αλήθεια είναι πολλαπλή.(Τα τεύχη του μπορείτε να τα διαβάσετε στο link: http://varelaki.blogspot.gr/p/blog-page_10.html )

Ποιο θα θέλατε να είναι το στίγμα σας 10-20 χρόνια μετά;
Δεν το έχω σκεφτεί.Με ενδιαφέρει να συνεχίσω αυτό που κάνω τώρα:Mε αφοσίωση να υπηρετώ με όλες μου τις δυνάμεις αυτό που έχω επιλέξει και που αγαπώ.

Βιβλία της Ασημίνας Ξηρογιάννη:

2013) Εποχή μου είναι η ποίηση,

(Ποιητική Συλλογή) Γαβριηλίδης

Η Ασημίνα Ξηρογιάννη, στην τρίτη της ποιητική συλλογή, αναλαμβάνει να υπερασπιστεί την ποίηση "στους χαλεπούς καιρούς". Με ασπίδα τη δύναμη των λέξεων και με δόρυ τα εκφραστικά μέσα της εποχής και τον εσωτερικό κόσμο που αναταράσσεται από την αντιποιητικότητα, η ποιήτρια αντιστέκεται διατηρώντας πάντοτε την απορία του ποιητή, την αμφιβολία που ολοένα και γεννάται από τον ρευστό κόσμο. Ποιος θα νικήσει στο τέλος;(από την έκδοση)

(2011) Πληγές,(Ποιητική Συλλογή) Γαβριηλίδης

Οφείλουμε να δούμε όλη αυτή τη διαδρομή από την πρώτη σελίδα έως την τελευταία ως μια διαδρομή εν συνόλω. Μια πορεία της γυναίκειας φιγούρας προς τον μη επαρκή διάλογο, να σκύψουμε πάνω σε αυτή την υπόγεια νύξη προς τον άλλον που λείπει, που ενίοτε εμφανίζεται ως μια δυσώδης σκιά για να εξαφανιστεί εκ νέου.

Η ρίζα των «Πληγών» είναι ένα κέλυφος ματαίωσης, χαμού, σαν ένας μυς που έχει ατροφήσει από την απουσία. Ο μυς της ζωής μιας γυναίκας. Γράφει γυναίκα, αλλά πάνω από όλα ομιλεί μια γυναίκα και η φωνή της είναι ένα συρτό κράμα προσδοκίας και απογοήτευσης. Το φάσμα αυτής της φωνής δεν είναι ευδιάκριτο μέσα στην έντασή του, αλλά στο βάθος του. Την εις βάθος ενατένιση αυτής της αποδοκιμαστικής γεύσης που προσδίδει η ίδια η ζωή.(Δ.Μαρίνος,fractal)

(2010) Το σώμα του έγινε σκιά, (Νουβέλα)Ανατολικός

Η νουβέλα «Το σώμα του έγινε σκιά» είναι ένα ιδιαίτερο έργο που σπάει τις καθιερωμένες φόρμες και δείχνει τις θεατρικές καταβολές της συγγραφέως, αφού εκτός από συγγραφέας και φιλόλογος είναι θεατρολόγος και ηθοποιός. Είναι αλήθεια πως η συγκεκριμένη νουβέλα μπορεί να σκηνοθετηθεί και να παιχτεί επί σκηνής και ως δυο παράλληλοι μονόλογοι.

(2009) Η προφητεία του ανέμου,(Δύο ποητικές συλλογές) Δωδώνη Εκδοτική ΕΠΕ

Η ποιητική συλλογή της Ασημίνας Ξηρογιάννη "Η προφητεία του ανέμου "χωρίζεται σε δύο μέρη:
Το πρώτο μέρος φέρει τον τίτλο "Η σκέψη μου βυθίστηκε στα χέρια σου."Εδώ συναντάμε ποιήματα κυρίως ερωτικά, όπου η Ασημίνα Ξηρογιάννη με την λακωνικότητα, που διακρίνει τους στίχους της, καταφέρνει να μας πει πολλά και ουσιαστικά με λίγα λόγια: «Έχασα εσένα μα κέρδισα την Ποίηση.» Και αλλού: «Με τα μάτια βυθισμένα στ’ όνειρο / παρατηρώ τη ζωή του φεγγαριού. / Μόνο για χάρη σου καταδέχτηκα να το κοιτάξω / σκέψου πως σπαταλούσα το βλέμμα μου πριν σε γνωρίσω.»

Το δεύτερο μέρος φέρει τον τίτλο Τα ωραιότερα ταξίδια είναι του μυαλού. Εδώ συναντάμε ποιήματα, επίσης, ολιγόστιχα και κάποιες φορές, επιγραμματικά. Ποίηση λιτή χωρίς στολίδια και φιοριτούρες. Όμως, εδώ η Ασημίνα Ξηρογιάννη μας ταξιδεύει σε άλλα μονοπάτια. Η ποίησή της γίνεται υπαρξιακή. Το ερωτικό στοιχείο υπάρχει μόνο σε δυο – τρία ποιήματα σαν μια ροζ πινελιά στην υπαρξιακή αγωνία της ποιήτριας.(vakxikon.gr)

Βιογραφικό
Η Ασημίνα Ξηρογιάννη γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα.Αγαπημένος της τόπος η Αίγινα,όπου έγραψε και τα πρώτα της ποιήματα.Σπούδασε κλασική φιλολογία και θεατρολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και υποκριτική στο "Θέατρο-Εργαστήριο".Διδάσκει θεατρική αγωγή στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση και εργάζεται ως εμψυχώτρια θεατρικού παιχνιδιού.Παράλληλα παραδίδει μαθήματα γλώσσας και λογοτεχνίας καθώς και θεωρίας και ιστορίας θεάτρου.Είναι ενεργό μέλος του Πανελληνίου Επιστημονικού Συλλόγου Θεατρολόγων.'Εχει παρακολουθήσει διάφορα θεατρικά σεμινάρια ,όπως με τον Δ.Καταλειφό και την Α.Μακράκη(υποκριτική),τον D.Glass και τη Lilo Baouer(θεατρικό παιχνίδι),τον Θωμά Μοσχόπουλο(σκηνοθεσία).'Εχει σκηνοθετήσει και "ανεβάσει" με τους μαθητές της αρκετά έργα,κάποια από τα οποία έχει διασκευάσει(π.χ.,"Ειρήνη" και "Πλούτο" του Αριστοφάνη)και κάποια άλλα τα οποία έχει γράψει η ίδια.Το 2009 δημιούργησε το ιστολόγιο varelaki σελίδες Τέχνης και Πολιτισμού.((http://varelaki.blogspot.com).

Τετάρτη 18 Φεβρουαρίου 2015

ΟΙ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ ΠΟΙΗΤΙΚΗ

ΟΙ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ    ΠΟΙΗΤΙΚΗ

   ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ    ΠΑΤΑΚΗ(Ακαδημίας 65,Αθήνα)

                               ******

ΠΕΜΠΤΗ 26 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ ΣΤΙΣ 19:00

        Παρουσίαση του συγκεντρωτικού τόμου ''Σε τόπο ξερό'' (ΠΟΙΗΜΑΤΑ 1970-2012) ΤΗΣ   ΜΑΡΙΑΣ ΛΑ Ι ΝΑ



         Διαβάζουν η Λυδία Φωτοπούλου και η Μαρία Λα ι νά.

ΠΕΜΠΤΗ 19 ΜΑΡΤΙΟΥ ΣΤΙΣ 19:00

    'Ελληνες ποιητές διαβάζουν και   μεταφράζουν ξένη ποίηση

ΠΕΜΠΤΗ 30 ΑΠΡΙΛΙΟΥ ΣΤΙΣ 19:00

        Παρουσίαση του τεύχους 15 του Περιοδικού Ποιητική

ΠΕΜΠΤΗ 28 Μ Α Ι ΟΥ ΣΤΙΣ 19:00

        Νέοι ποιητές διαβάζουν από τις υπό έκδοση συλλογές τους.

Ποίηση Αντώνη Πυροβολάκη‏

Ω καπετάνιε μου

Ω καπετάνιε μου.

Η τελευταία σου αρματωσιά

είναι αυτή η πανέμορφη φωτογραφική μηχανή Nikon.

Το σπασμένο βλέμμα ενός κοκκινολαίμη σου τη χάρισε,

το βράδυ που τα αστέρια γκρεμίζονταν στο αρχιπέλαγος.

Τη κρατάς σαν μοναδικό όπλο και σημαδεύεις

τα κρίνα της ακρογιαλιάς, τα ρόδα της αλμύρας,

αραχνοΰφαντες αλήθειες, ηλιαχτίδες σερπαντίνες,

που αρμενίζουν, στου Λίβα το παραμιλητό.

Και τη ζεστή σου μονοσύλλαβη ανάσα,

λαίμαργα τη ληστεύουν μ' άγρια φιλιά

τα πεινασμένα στόματα της μοίρας.

Σε μιας καμπίνας το υπόκωφο παράπονο, τον εγκλιματισμένου πόνο,

τα όνειρα σου έγιναν αργεντίνικα ταγκό, έγιναν του Ρίο οι θεοί.

Σε αχανή υγρά πεδία ξεπουλάς,

τους πεθαμένους ήλιους των ματιών σου,

που τα τρελά φεγγάρια τους,

σε ιστία καραβιών γητεύουν του Ωρίωνα τα γλαροπούλια.

Ω καπετάνιε, καπετάνιε μου

αν παίρναμε ένα από εκείνα μεγάλα κρουαζιερόπλοια,

που σαλπάρουν από το λιμάνι του Λονδίνου

για το Πόρτο Αλέγκρε και την Αλταμίρα,

θα έφευγες μαζί μου

μέχρι των οριζόντων τις κουρελιασμένες άκρες,

μέχρι τους κούφιους ύπνους των βυθών

μέχρι το θάνατο του κόσμου;

ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΚΑΝΕΛΗΣ //// ΔΥΟ ΑΝΕΚΔΟΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ

ΑΛΛΑΓΗ ΘΕΣΗΣ

Μου είπαν ότι έπρεπε να πεθάνω.

Από νωρίς ετοίμασα τις βαλίτσες μου

Και ξεκίνησα για το νεκροταφείο.

Στο δρόμο συνάντησα το σκύλο μου

Περιχαρή για την απώλειά μου

«Απαλλάχτηκα απ' τις γκρίνιες σου» είπε

Κι άρχισε να μου ξεσκίζει τη σάρκα.

Σκελετός πια, συνέχισα να περπατώ

Ώσπου αντάμωσα το σπιτονοικοκύρη

Που ερχόταν απ' το κρεοπωλείο

«Ομόρφυνες και πάχυνες» είπε

«Εκεί που θα πας να προσέχεις τις σαρκικές ηδονές».

Στο τέλος του δρόμου υπήρχε μια θάλασσα

Με ψαροκόκαλα που επέπλεαν στην επιφάνεια.

«Εδώ θα με θάψετε;

Αλλάξτε μου το μέρος γιατί δεν ξέρω κολύμπι».

******

ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΜΑΓΕΙΡΙΚΗΣ

Ανακατεύω το μυαλό μου μ' ένα κουτάλι

Σε σκληρό νερό με πολύ χλώριο

Του ρίχνω καρυκεύματα και κύβους σοφίας

Μπλε αλάτι από κατάλευκες θάλασσες

Το βράζω για είκοσι λεπτά

Στο χαλασμένο μάτι της κουζίνας

Και το τρώω ωμό με βρόμικα χέρια.

Βγάζω τα μάτια μου μ' ένα πιρούνι

Στο νεροχύτη τα αποθέτω προσεκτικά

Και τα ξεβγάζω να φύγει το αίμα.

Το ένα το αναμειγνύω με τις ελιές

Για να βιώσει την πίκρα της αυταπάτης

Και το άλλο το συντηρώ στην κατάψυξη

Εναλλακτικό φως τις νύχτες του χειμώνα.

Τεμαχίζω τη ζωή μου μ' ένα μαχαίρι

Και την τοποθετώ σε γυάλινο σκεύος

Την καυτηριάζω με μαύρο πιπέρι

Αντί για λάδι της ρίχνω οινόπνευμα

Και λίγο λεμόνι από γλυκές αναμνήσεις.

Να μην ξεχάσω και τη ρίγανη

Που θα διευκολύνει τη χώνεψή της.

Κυριακή 15 Φεβρουαρίου 2015

19ο Παζάρι Βιβλίου 2015, στην Πλατεία Κοτζιά, 15 Φεβρουαρίου-6 Μαρτίου

πηγή: http://dimartblog.com/2015/02/15/19o-books-sales/

«Δικαίωμα στην ανάγνωση» είναι το κεντρικό σύνθημα στο παζάρι που διοργανώνουν, για δέκατη ένατη φορά, ο Σύνδεσμος Εκδοτών Βιβλίου (ΣΕΚΒ) και ο Σύλλογος Εκδοτών Βιβλίου Αθηνών (ΣΕΒΑ) και στο οποίο θα διαθετούν 500.000 βιβλία για όλες τις ηλικίες, με έκπτωση έως και 70% και με ιδιαίτερα σε χαμηλές τιμές που ξεκινούν από το μισό ευρώ.

Η έκθεση, στην οποία συμμετέχουν 153 εκδότες, θα διαρκέσει έως τις 6 Μαρτίου και θα είναι ανοιχτή καθημερινά, και Σαββατοκύριακα, από τις 9 το πρωί έως τις 9 το βράδυ. Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να βρουν εκδόσεις παλιές μα και και καινούργιες που καλύπτουν σχεδόν όλα τα πεδία: ελληνική και ξένη λογοτεχνία για μικρούς και μεγάλους αναγνώστες εικονογραφημένα και μη, δοκίμια, ιστορικά έργα, βιογραφίες, ταξιδιωτικά, κείμενα, εκλαϊκευμένη επιστήμη, βιβλία μαγειρικής, βιβλία ψυχολογίας και αυτοβοήθειας, χρηστικά βιβλία κ.λπ.

Φέτος η Μεγάλη Τέντα του Βιβλίου, που καλύπτει τους πάγκους των εκδοτών που έχουν στηθεί απέναντι από το Δημαρχείο, φέτος έχει στηθεί με τρόπο που στον επισκέπτη να δημιουργείται η αίσθηση ότι βρίσκεται στον χώρο ενός φιλικού βιβλιοπωλείου.

Ποιοι εκδότες συμμετέχουν στο 19ο Παζάρι Βιβλίου

Αλφαβητικά συμμετέχουν οι εξής εκδότες:

ANIMA / ANUBIS / BRAINFOOD / EDUCARTOON / LIBRERIA ESPANOLA / LIBRO / Α/ΣΥΝΕΧΕΙΑ / ΑΓΓΕΛΑΚΗ / ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ / ΑΙΟΛΟΣ / ΑΚΜΗ / ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ / ΑΛΜΑ / ΑΛΦΕΙΟΣ / ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗ / ΑΝΑΤΟΛΙΚΟΣ / ΑΝΕΛΙΞΗ / ΑΝΕΜΟΣ / ΑΞΙΩΤΕΛΗ / ΑΠΟΠΕΙΡΑ / ΑΡΓΟΝΑΥΤΗΣ / ΑΡΝΑΟΥΤΗ / ΑΡΣΕΝΙΔΗ / ΑΡΧΕΤΥΠΟ / ΑΤΛΑΝΤΙΣ / ΑΦΟΙ ΠΑΓΟΥΛΑΤΟΥ / ΒΑΒΕΛ / ΒΑΣΔΕΚΗ / ΒΕΡΕΤΤΑ / ΒΗΤΑ ΙΑΤΡΙΚΕΣ / ΒΙΒΛΙΟΓΝΩΣΙΑ / ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ / ΒΙΒΛΙΟΦΙΛΙΑ / ΓΡΑΜΜΑΤΑ / ΔΑΜΙΑΝΟΣ Θ. / ΔΑΜΙΑΝΟΥ Γ./ ΔΑΡΔΑΝΟΣ X. / ΔΑΡΕΜΑ / ΔΕΔΕΜΑΔΗ / ΔΙΑΥΛΟΣ / ΔΙΟΝ / ΔΙΠΤΥΧΟ / ΔΥΝΑΜΙΚΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΥΧΙΑΣ / ΔΩΔΩΝΗ / ΔΩΡΙΚΟΣ / ΕΙΡΗΝΗ / ΕΚΑΤΗ / ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΙ / ΕΚΡΕΜΜΕΣ / ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΣΚΕΨΙΣ / ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ / ΕΝΑΛΙΟΣ / ΕΝΝΟΙΑ / ΕΝΤΟΣ / ΕΞΑΝΤΑΣ / ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ / ΕΡΕΥΝΗΤΕΣ / ΕΥΡΑΣΙΑ / ΕΥΡΩΕΚΔΟΤΙΚΗ / ΖΑΧΑΡΑΚΗ / ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΣ Ι. Σ. / ΖΗΤΡΟΣ / ΖΟΥΜΠΟΥΛΑΚΗ / ΗΡΙΔΑΝΟΣ / ΘΕΜΕΛΙΟ / ΘΥΜΑΡΙ / ΙΑΜΒΛΙΧΟΣ / ΙΚΑΡΟΣ / ΙΡΙΔΑ / ΙΣΟΡΡΟΠΟΝ / ΙΩΛΚΟΣ / ΚΑΛΟΓΗΡΟΥ / ΚΑΛΟΚΑΘΗ / ΚΑΠΑ / ΚΑΡΑΚΩΤΣΟΓΛΟΥ / ΚΑΡΔΑΜΙΤΣΑ / ΚΑΣΤΑΛΙΑ / ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗΣ/ ΚΕΝΤΙΚΕΛΕΝΗ / ΚΟΑΝ / ΚΟΝΤΥΛΙ / ΚΟΡΟΝΤΖΗ/ ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ/ ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ / ΛΥΧΝΑΡΙ/ ΜΑΚΡΗ/ ΜΑΛΛΙΑΡΗΣ – ΠΑΙΔΕΙΑ/ ΜΑΡΑΘΙΑ/ ΜΕΔΟΥΣΑ – ΣΕΛΑΣ / ΜΕΛΙΣΣΑ / ΜΕΛΩΔΙΑ / ΜΕΝΑΝΔΡΟΣ / ΜΕΡΜΗΓΚΑ / ΜΙΝΩΑΣ / ΜΟΤΙΒΟ / ΜΠΑΡΜΠΟΥΝΑΚΗ / ΜΠΙΛΙΕΤΟ / ΜΠΙΜΠΗ / ΝΕΑ ΑΚΡΟΠΟΛΗ / ΝΕΔΑ / ΝΕΣΤΟΡΑΣ / ΝΕΦΕΛΗ / ΝΕΩΝ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΩΝ / ΝΗΣΟΣ / ΝΙΚΑΣ / ΝΙΚΗ / ΝΙΚΟΛΕΤΑΚΗ / ΝΟΒΟΛΙ / ΝΤΟΥΝΤΟΥΜΗ / ΟΔΟΣ ΠΑΝΟΣ / ΟΔΥΣΣΕΑΣ / ΟΛΚΟΣ / ΟΞΥ / ΠΑΠΑΔΗΜΑ Π.Δ. / ΠΑΠΑΔΗΜΑΣ ΕΚΔΟΤΙΚΗ / ΠΑΠΑΖΗΣΗ / ΠΑΡΑ ΠΕΝΤΕ/ ΠΑΡΑΚΗΝΙΟ / ΠΑΣΧΑΛΙΔΗ / ΠΕΛΑΣΓΟΣ / ΠΕΡΙΠΛΟΥΣ / ΠΙΡΟΓΑ / ΠΛΕΘΡΟΝ / ΠΝΕΥΜΑΤΙΣΤΙΚΟΣ ΟΜΙΛΟΣ ΑΘΗΝΩΝ «ΤΟ ΘΕΙΟΝ ΦΩΣ» / ΠΟΛΥΤΡΟΠΟΝ / ΠΟΤΑΜΟΣ / ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ / ΠΥΡΑΜΙΔΑ / ΡΩΣΣΗ / ΣΙΔΕΡΗΣ Ι. / ΣΙΔΕΡΗ ΜΙΧ. / ΣΜΙΛΗ / ΣΜΥΡΝΙΩΤΑΚΗ / ΣΟΚΟΛΗ / ΣΤΑΧΥ / ΣΤΟΧΑΣΤΗΣ / ΣΥΝΑΨΕΙΣ / ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΟΡΙΖΟΝΤΕΣ / ΤΑΞΙΔΕΥΤΗΣ / ΤΕΡΖΟΠΟΥΛΟΣ / ΤΕΤΡΑΚΤΥΣ / ΤΖΙΑΜΠΙΡΗΣ Δ. / ΤΣΑΜΗ / ΥΨΙΛΟΝ / ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ / ΦΙΛΙΠΠΟΤΗ Α. / ΦΙΛΙΠΠΟΤΗ ΣΤΡ. / ΦΛΟΥΔΑΣ/ ΦΥΤΡΑΚΗΣ / ΧΑΤΖΗΛΑΚΟΣ / ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΗ / ΧΕΙΜΑΡΡΟΣ / ΨΥΧΑΛΟΣ