notationes /// NOEMBΡΙΟΣ -ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2014 /// ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΝΑΒΟΥΡΗΣ /// 'ΕΣΠΑΣΕ

                                                       

'Aδηλο υλικό το ποίημα' σαν το γυαλί.
Σπάζει εκεί που δεν το περιμένεις.


                                             *

Ζω.
Ο ενεστώς του μέλλοντος.

                                           

                                             *

Εκπαιδεύω περιστέρια να' χουν πληγή για Συμπληγάδες.
Μη φύγεις ακόμα.


                                             *

 Οι χαρές έρχονται
Τις λύπες τις διαλέγεις.

                                          

                                             *

Επί των κυμάτων μπορεί να είναι εύκολο
Επί των γραμμάτων δεν είναι.

                                          

                                             *

'Αραγε το σύμπαν είναι αυτοφυές
'Οπως μια παπαρούνα;

                                           

                                             *

Kλειδί ερήμου ο κάθε κόκκος

                                             *

Ενός λεπτού σιγή.Για πάντα.


                                             *

Προχωρούσε διαρκώς ο θάνατος.

                                            *

Δεν υπάρχει τίποτα χωρίς το τίποτα.

                                           *

Για να μην θυμάμαι πάει να πει πως έφταιξα.

                                          *


Ακριβές είναι το απέραντο.
'Οπως ένας κίονας με λίγο χαμομήλι
Στον ήλιο της  ανοίξεως.


                                         *


 Ερείπια φωτιάς.

                                          *

Είδα το σώμα της γυμνό
Και πλήρωσα με το κεφάλι μου.


                                           *


Άν βγεις άπ'το κορμί σε περιμένει θάνατος
Κι αν μείνεις μέσα,φτώχεια.

                                          *

Είναι λάθος ο αντίλαλος.
'Αλλο κορμί έπρεπε να μου επιστρέψει.

                                          *

Θέλω το κορμί μου. 
Το θέλω από το χέρι σου.

                                          *

Κοιμήθηκα μέσα στο πρόσωπό μου.
Αντίο.

                                          *

 'Εζησα όπως ήθελα' και λυπάμαι γι' αυτό.

                                          *

Mε βλέπει ο σκύλος κι αλυχτάει.
Κατάλαβε πριν θυμηθώ. 




*Κώστας Καναβούρης

Μελάνι, 2014
48 σελ.