Σελίδες

Σελίδες

Σελίδες

Σελίδες

Σελίδες

Παρασκευή 30 Σεπτεμβρίου 2011

AΛΕΞΑΝΔΡΑ ΜΠΑΚΟΝΙΚΑ- ΠΕΝΤΕ ΠΟΙΗΜΑΤΑ




                                                            






Η  ΦΩΝΗ ΣΟΥ


Το βλέμμα μου εστιάζεται γύρω από τη μέση σου,
εκεί που μόλις ενώνεται με τους γοφούς
και πλησιάζει το στήθος.
Αν δεν σε κοιτάξω,
με την ίδια ευχαρίστηση
μπορώ να αφεθώ στη φωνή σου-
γιατί η φωνή σου
έχει την ευελιξία της σάρκας σου,
προέρχεται από τη σάρκα σου
και την εκφράζει.

( "Το γυμνό ζευγάρι" )


***

ΣΤΟ  ΣΤΟΧΑΣΤΡΟ


Ήμουν κόκκινο πανί γι' αυτόν
συνεχώς και με ένταση στο στόχαστρό του.
Στο διηνεκές με σκόπευε,
κι έβαζα επιτηδειότητα στους ελιγμούς, τα ξεγλιστρήματά μου,
λίγο να αναβάλλεται το ξεμονάχιασμα,
που ανενδοίαστα θα έφτανε
στο επίμαχο θέμα: "Δεν μου αρκούνε τα φιλιά,
σε θέλω ολόκληρη".
Έγινε συμπτωματικά, απρογραμμάτιστα
και διαγράφηκε στην εντέλεια.
Διαγράφηκε όσο κράτησε
ο περίπατός μας στο λιμανάκι.
Μετά τη στροφή άρχιζαν οι ερημιές και οι θάμνοι.
Ηλιοκαμένος και ντυμένος στα λευκά
έμοιαζε με φιγουρίνι.
Επέμενε να προχωρήσουμε
και να ξαπλώσουμε στους θάμνους,
μέσα στη σκόνη και στο φως
που ανελέητα κυριαρχούσε.
Παράτολμος και αδίστακτος.
Όταν του αρνήθηκα, το είχα κιόλας μετανιώσει.

( "Παρακαταθήκη ηδυπάθειας" εκδ. Εντευκτηρίου, 2000 )



***

ΕΠΛΗΤΤΕ ΜΑΖΙ ΤΟΥ

 

Νοιάζονταν αν κρύωνα από το θαλασσινό αεράκι
κι έλεγε να καθίσουμε πιο μέσα,
σε άλλο τραπέζι.
Δίπλα η γυναίκα του
- ένα ερωτικά θεσπέσιο πλάσμα-
τον κοίταζε αδιάφορα,
έπληττε μαζί του.
Ήταν γεροδεμένος κι είχε μια τρυφερή ψυχή
σαν μικρού παιδιού.
Σε λίγο έφερε τη συζήτηση γύρω από τη γνωριμία τους:
" Μετά τις ταβέρνες και τα ποτά
κλεινόμασταν στην κάμαρά μου,
κι εκεί με μεθούσε,
χόρευε για μένα ολόγυμνη
πριν πλαγιάσει"
Ήταν επίκληση για την παλιά, ιδανική τους σχέση,
το ανεξίτηλο δόσιμο του έρωτά τους,
ό,τι τον έσπρωχνε να αποκαλύψει.
Εκείνη δεν άλλαζε, τον κοίταζε αδιάφορα.

( "Το γυμνό ζευγάρι" )



***

ΓΙΟΡΤΗ


Από ερωτικό οίστρο με το γόνατό σου
με πιέζεις στο πόδι, κάτω από το τραπέζι,
καθισμένοι ανάμεσα σε πλήθος καλεσμένων
και σε όλη τη διάρκεια της γιορτής.
Με πιέζει και με πονάει το γόνατό σου.
Οι χωρισμοί και οι επανασυνδέσεις μας κατά καιρούς,
οι θύελλες και παλίρροιες των συναισθημάτων,
η ασίγαστη ανάγκη μου να σε αποκτήσω ξανά
συνωστίζονταν, έμπαιναν στον ηδονικό πόνο
που μου έδινε το γόνατό σου. 

(" Ηδονή και εξουσία", Μεταίχμιο 2009 )


***

Πέμπτη 29 Σεπτεμβρίου 2011

BΡETANIKO MOYΣΕΙΟ(Ελγίνου Μάρμαρα),της Κικής Δημουλά,΄΄Ερεβος΄΄

Στην ψυχρή του Μουσείου αίθουσα
την κλεμμένη,ωραία,κοιτώ
μοναχή Καρυάτιδα.
Το σκοτεινό γλυκύ της βλέμμα
επίμονα εστραμμένο έχει
στο σφριγηλό του Διονύσου σώμα
(σε στάση ηδυπαθείας σμιλευμένο)
που δύο βήματα μόνον απέχει.
Το βλέμμα το δικό του έχει πέσει
στη δυνατή της κόρης μέση.
Πολυετές ειδύλλιον υποπτεύομαι
τους δύο αυτούς να΄χει ενώσει.
Κι έτσι,όταν το βράδυ η αίθουσα αδειάζει
απ΄τους πολλούς,τους θορυβώδεις επισκέπτες,
τον Διόνυσο φαντάζομαι
προσεκτικά απ΄τη θέση του να εγείρεται
των διπλανών γλυπτών και αγαλμάτων
την υποψία μην κινήσει,
κι όλος παλμό να σύρεται
τη συστολή της Καρυάτιδας
με οίνον και με χάδια να λυγίσει.
Δεν αποκλείεται όμως έξω να΄χω πέσει.
Μιαν άλλη σχέση ισως να τους δένει
πιο δυνατή,πιο πονεμένη:
Tις χειμωνιάτικες βραδιές
και τις εξαίσιες του Αυγούστου νύχτες
τους βλέπω,
απ΄τα ψηλά να κατεβαίνουν βάθρα τους,
της μέρας αποβάλλοντας το τυπικό τους υ΄φος,
με νοσταλγίας στεναγμούς και δάκρυα
τους Παρθενώνες και τα Ερεχθεία που στερήθηκαν
στη μνήμη τους με πάθος ν΄ανεγείρουν.

Δευτέρα 26 Σεπτεμβρίου 2011

e.e.cummings /// ...από τα 33 Θραύσματα


                                                  


33χ3χ33, ΠΟΙΗΜΑΤΑ / ΔΟΚΙΜΙΑ / ΘΡΑΥΣΜΑΤΑ

(ΑΝΑΘΕΩΡΗΜΕΝΗ ΔΙΓΛΩΣΣΗ ΕΚΔΟΣΗ, ΕΛΛΗΝΙΚΑ - ΑΓΓΛΙΚΑ)

CUMMINGS E.E. (EDWARD-ESTLIN)

Εκδότης

ΝΕΦΕΛΗ
ΣειράΣΥΓΧΡΟΝΗ ΠΟΙΗΣΗ
Χρονολογία ΈκδοσηςΜάιος 2015
Αριθμός σελίδων128
Διαστάσεις21x14
ΠρόλογοςΒΛΑΒΙΑΝΟΣ ΧΑΡΗΣ
ΜετάφρασηΒΛΑΒΙΑΝΟΣ ΧΑΡΗΣ



...από τα 33 Θραύσματα



3.
το καθετί δίπλα στο νερό φαντάζει ωραιότερο

4.
χρειάζονται τρεις για να γίνει ένα παιδί

5.
μόνο αν μπορούμε να γελάμε με τον εαυτό μας δεν είμαστε κάποιος άλλος

10.
μην αναβάλλεις για σήμερα ό,τι μπορείς να κάνεις εχθές

16.
πολλοί γονείς δεν θα υπήρχαν αν τα παιδιά τους ήταν λίγο πιο προσεκτικά

17.
ένα όμορφο κορίτσι που γυμνό είναι
αξίζει ΄οσο ενα εκατομμύριο αγάλματα

18.
οι μεγάλοι άνδρες πυρπολούν τις γέφυρες προτού τις διασχίσουν

19.
ο ρόλος του έρωτα είναι να επινοεί την ανοικειότητα

21.
μόνο ο καλλιτέχνης μέσα σας είναι πιο αληθινός από τη νύχτα

25.
οι περισσότεροι άνθρωποι φοβούνται απόλυτα τη σιωπή

26.
σκέψου ξανά προτού σκεφτείς

27.
Ζωή σημαίνει να έχεις γεννηθεί.Αλλά Τέχνη να είσαι ζωντανός

28.
Ισότητα είναι αυτό που δεν υπάρχει ανάμεσα σε ίσους

29.
μπόρεί να είναι φρικτό να είσαι γέρος αλλά είναι χειρότερο να μην είσαι νεος


[αποσπάσματα από το βιβλίο 33χ3χ33,ΠΟΙΗΜΑΤΑ,ΔΟΚΙΜΙΑ,ΘΡΑΥΣΜΑΤΑ,
Εκδ.Νεφέλη,Εισαγωγή-Μετάφραση Χάρης Βλαβιανός]

Τετάρτη 21 Σεπτεμβρίου 2011

Το «Εργαστήρι βιβλίου του ΕΚΕΒΙ»

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Το «Εργαστήρι βιβλίου του ΕΚΕΒΙ»

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΣΕ ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ



Το Εθνικό Κέντρο Βιβλιου σας προσκαλεί να γνωρίσετε από κοντά και να συζητήσετε

με τους διδάσκοντες του νέου κύκλου σπουδών

στο «Εργαστήρι Βιβλίου του ΕΚΕΒΙ»

ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

την Τετάρτη 28 Σεπτεμβρίου 2011, στις 17:30

στην αίθουσα εκδηλώσεων του ΕΚΕΒΙ

(Αθ. Διάκου 4, στάση μετρό «Ακρόπολη», τηλ. 210-9200300)

Συμμετέχουν:

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΤΑΞΗ: Χρήστος Χρυσόπουλος (πεζός λόγος), Ανδρέας Μήτσου (διήγημα), Xάρης Βλαβιανός (ποίηση), Βασίλης Παπαθεοδώρου (νεανικό μυθιστόρημα), Χρήστος Μπουλώτης (παιδικό βιβλίο), Τάκης Θεοδωρόπουλος και Μάνος Κοντολέων (δημιουργική ανάγνωση), Δημήτρης Θάνας, Κλεοπάτρα Καλαφατά, (διόρθωση και επιμέλεια κειμένων), Βασιλική Βλάχου και Ευαγγελία Μπίζα (καλλιτεχνική βιβλιοδεσία), Βασίλης Παπατσαρούχας (εικονογράφηση παιδικού βιβλίου).

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΕΞ ΑΠΟΣΤΑΣΕΩΣ (E-LEARNING): Αμάντα Μιχαλοπούλου, (μυθιστόρημα), Στρατής Πασχάλης (ποίηση), Ελένη Κεχαγιόγλου (διόρθωση και επιμέλεια κειμένων)

ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

την Παρασκευή 30 Σεπτεμβρίου 2011, ώρα 13:00,

στην αίθουσα εκδηλώσεων της Ένωσης Συντακτών Ημερησίων

Εφημερίδων Μακεδονίας – Θράκης (ΕΣΗΕΜ-Θ),

Στρ. Καλλάρη 5, Θες/νίκη, τηλ. 2310-243572).

Συμμετέχουν:

Σοφία Νικολαϊδου (μυθιστόρημα), Δημήτρης Μίγγας (διήγημα), Γιώργος Κορδομενίδης (διόρθωση και επιμέλεια κειμένων).


Για όσους δεν μπορούν να παραβρεθούν, το «Εργαστήρι Βιβλίου του ΕΚΕΒΙ» έχει αποκτήσει τη δική του σελίδα στο
facebook (http://www.facebook.com/ergastiri) προσκαλώντας σε ανοιχτή συζήτηση και συνεχή ενημέρωση όλους τους ενδιαφερόμενους.

ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΑΝΑΛΥΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΟΥ ΚΥΚΛΟΥ ΣΠΟΥΔΩΝ ΕΔΩ

ΘΕΑΤΡΟ ΚΟΡΥΒΑΝΤΕΣ



ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ 2011-2012


ΟΥΙΛΙΑΜ ΣΕΞΠΙΡ

Μακμπέθ


ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Αντρέας Θεοχάρης

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ : Γιάννης Κόντος – Αντρέας Θεοχάρης

ΗΘΟΠΟΙΟΙ: Αντρέας Θεοχάρης, Κλαίρη Γιαννικάκη, Μαρίνος Μαρούλης.

ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΣΚΗΝΙΚΟΥ : Κώστας Κοπελάρης


Τρεις θεατρίνοι αναπαριστούν την ιστορία του βασιλιά της Σκωτίας Μακμπέθ, που τρεις μάγισσες του υποβάλλουν το όραμα της απόλυτης εξουσίας οδηγώντας αυτόν και τη χώρα του στην καταστροφή. Ο Σέξπιρ καταπιάνεται με το πρόβλημα της εξουσίας – που παρομοιάζεται με “μόλυνση και πανούκλα”. Η πορεία δύο ατόμων, ενός ισχυρού άντρα και της συζύγου του από την ψυχρή λογική έως τη θρησκευτική έξαρση, από την καχυποψία έως την παράνοια και τις διαταραχές του ύπνου, από τον πολιτικό κυνισμό έως το ψέμα και τις δολοφονίες.


ΗΜΕΡΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ : Πρεμιέρα Παρασκευή 14 και Σάββατο 15 Οκτώβρη ώρα 19:00.

Κάθε Σάββατο έως και 26 Νοεμβρίου 2011, ώρα 19:00.

Γενική είσοδος 10  . Θέσεις 16.

Κρατήσεις: τηλ 210-9718590, koryvantes@gmail.com Διάρκεια Παράστασης (με το διάλειμμα) : 2 ώρες και 30 λεπτά.




ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ

(κωμωδία)


Θεατρική μεταφορά τριών μικρών διηγημάτων των Φραντς Κάφκα (Επίσκεψη στη χώρα των νεκρών), Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι (Μπαμπόκ) και Μαξίμ Γκόρκι (Ο Διάβολος) με κοινό άξονα τη μεταφυσική ανησυχία. Στην παράσταση οι νεκροί συζητούν μέσ' απ' τα φέρετρά τους, χορεύουν και τραγουδούν, ερωτοτροπούν ασύστολα και η ζωή συνεχίζεται μετά θάνατον σαν από αδράνεια...

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Αντρέας Θεοχάρης

ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΔΙΑΣΚΕΥΗ: Αντρέας Θεοχάρης

ΗΘΟΠΟΙΟΙ: Αντρέας Θεοχάρης, Κλαίρη Γιαννικάκη, Μαρίνος Μαρούλης.

ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΣΚΗΝΙΚΟΥ : Κώστας Κοπελάρης


ΗΜΕΡΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ : Κάθε Σάββατο. Ώρα 20:00

Έναρξη παραστάσεων: Σάββατο 7 Γενάρη 2012 Ώρα 20: 00.

Γενική είσοδος 10 . Θέσεις 30.

Κρατήσεις: τηλ 210-9718590, koryvantes@gmail.com Διάρκεια Παράστασης: 1 ώρα και 30 λεπτά.

ΘΕΑΤΡΟ ΚΟΡΥΒΑΝΤΕΣ

ΜΥΛΛΕΡΟΥ 78, ΜΕΤΑΞΟΥΡΓΕΙΟ

2109718590, 6977930787

Τρίτη 20 Σεπτεμβρίου 2011

100 XIΛΙΑΔΕΣ ΠΟΙΗΤΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΛΑΓΗ




                                    


                                                              








Σε μια εποχή οικονομικής κρίσης, πολιτικών και κοινωνικών αναταραχών και έντονης ανησυχίας για το μέλλον του πλανήτη, οι «100 Χιλιάδες Ποιητές για την Αλλαγή» προτρέπουν ενώνοντας τις φωνές τους, με την ποίησή τους, να κινητοποιηθούμε για αλλαγή σε όλους τους τομείς, για όλους, για το περιβάλλον, την κοινωνία, το άτομο. Στις 24 Σεπτεμβρίου διοργανώνουν ποιητικές εκδηλώσεις σε παγκόσμιο επίπεδο για να κηρύξουν την οικονομική, την περιβαλλοντική και την κοινωνική δικαιοσύνη. Οι «100 Χιλιάδες Ποιητές για την Αλλαγή» πρόκειται για μια πρωτοβουλία, την έμπνευση της οποίας είχε ο ποιητής, εκδότης και ακτιβιστής Michael Rothenberg από τη Βόρεια Καρολίνα των ΗΠΑ. Όλα τα ντοκουμέντα των εκδηλώσεων που θα πραγματοποιηθούν θα αρχειοθετηθούν στο Πανεπιστήμιο του Stanford στην Καλιφόρνια των ΗΠΑ, το οποίo έχει αναγνωρίσει τους «100 Χιλιάδες Ποιητές για την Αλλαγή» ως ιστορικό γεγονός, ως τη μεγαλύτερη ανάγνωση ποίησης στην ιστορία.
Από την Καμπούλ του Αφγανιστάν και το Κάιρο της Αιγύπτου έως την Πόλη του Μεξικού, από την Κίνα έως τη Μεγάλη Βρετανία και την Αμερική, από την Κούβα έως την Ινδία, οι ποιητές θα ενώσουν τις φωνές τους, με σκοπό να στρέψουν τον δημόσιο διάλογο, που ασχολείται καιρό τώρα με την οικονομία, σε συζητήσεις που προάγουν τον σεβασμό στον άνθρωπο, στη ζωή και στη φύση.

Σάββατο 17 Σεπτεμβρίου 2011

ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗΣ ΓΡΑΦΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΛΕΞΗ ΣΤΑΜΑΤΗ

ΜΟΥΣΕΙΟ ΗΡΑΚΛΕΙΔΩΝ\
ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗΣ ΓΡΑΦΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΛΕΞΗ ΣΤΑΜΑΤΗ

KΑΘΕ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 6-8ΜΜ ΑΠΟ 14 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2011
16 ΔΙΔΑΚΤΙΚΕΣ ΩΡΕΣ (8 ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ)

Ένα σεμινάριο για τη λογοτεχνία που σκοπό έχει οι συμμετέχοντες να έρθουν σε επαφή με τον «αφανή» κόσμο της γραφής. Να βιώσουν στην πράξη, ποιος είναι αυτός «ο άλλος τρόπος να δεις» μέσα από τον όποιο αντιλαμβάνεται τα πράγματα ο συγγραφέας. Θα επιχειρήσουμε, μέσα από μια αμφίδρομη διαδικασία να σηκώσουμε «την κουρτίνα εργασιών» του δημιουργού και να ανιχνεύσουμε τις τεχνικές, τη δομή, τους αρμούς ενός βιβλίου. Να εξερευνήσουμε πως το μυθιστόρημα αλληλεπιδρά με τον κόσμο. Να καταδυθούμε στο «πώς» και το «γιατί» των κείμενων, στο «εργαστήριο» της συγγραφικής πράξης. Και, μια και οι δυο βασικές συμβουλές για κάθε επίδοξο συγγραφέα είναι «Διάβαζε» και «Γράφε», οι συμμετέχοντες θα ασκηθούν και στην πράξη μέσα από δικά τους γραπτά.

Ημέρες & Ώρες Διεξαγωγής: κάθε Παρασκευή από 18:00-20:00
Διάρκεια Σεμιναρίου: 16 διδακτικές ώρες (8 δίωρες συναντήσεις)

Παρασκευή 16 Σεπτεμβρίου 2011

Tα Σεμινάρια Των Ανοιξιάτικων Ανθρώπων

Ο αγαπημένος καλλιτεχνικός χώρος των «Ανοιξιάτικων Ανθρώπων»
προσφέρει για τη νέα σαιζόν σεμινάρια για όλα τα γούστα, για επαγγελματίες, ερασιτέχνες ή για όσους αγαπούν να εκφράζονται μέσω του θεάτρου, της φωτογραφίας και του ραδιοφώνου!

ΈΝΑΡΞΗ ΣΕΜΙΝΑΡΙΩΝ: 10 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2011

ΧΟΡΗΓΟΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ: www.mindradio.gr


PROJECT 4 ART- 4 ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ

-ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ ΥΠΟΚΡΙΤΙΚΗΣ/DEVISED THEATRE- Εισηγητής: Γιάννης Σαρακατσάνης

-ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ-ΔΙΕΥΘΥΝΣΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ & ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ- ΠΡΟΒΟΛΗΣ ΘΕΑΤΡΙΚΩΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ- Εισηγήτρια: Δέσποινα Κραουνάκη

-ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ ΦΩΤΙΣΜΩΝ ΘΕΑΤΡΟΥ- Εισηγητής: Γιάννης Κωνσταντακόπουλος

-ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ ΣΚΗΝΟΓΡΑΦΙΑΣ- Εισηγήτριες: Λουκία Μινέτου & Λίνα Μότσιου

Για 2η συνεχόμενη σαιζόν ο Πολυχώρος Spring People διοργανώνει το εκπαιδευτικό Project4Art! Οι συμμετέχοντες/ουσες έχουν τη δυνατότητα να παρακολουθήσουν έναν ή και παραπάνω από τους 4 σεμιναριακούς κύκλους, και κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσης θα υπάρξει συνεργασία μεταξύ των 4 τμημάτων ώστε να δημιουργηθεί μία Θεατρική Παράσταση!


ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ ΔΡΟΜΟΥ
Εισηγητής: Παναγιώτης Καλκαβούρας

Αυτό το φθινόπωρο ο Πολυχώρος Spring People διοργανώνει το τρίτο σεμινάριο φωτογραφίας δρόμου. Η νέα ομάδα φωτογραφίας θα περιπλανηθεί για 5 μήνες στους δρόμους της Αθήνας.
Μια δίωρη συνάντηση της ομάδας την εβδομάδα, θα αναλύει τα "γιατί" της φωτογραφίας και θα λύνει όλα τα "πως" που προκύπτουν σε θέματα τεχνικής, σημειολογίας και σύνθεσης κάδρου.
Έχοντας ως κύριο σκοπό του σεμιναρίου την κατανόηση της φωτογραφίας από τη θέση του θεατή και ύστερα από τη θέση του ιδίου του φωτογράφου, η ομάδα θα δει και θα κατανοήσει όλους τους "μεγάλους" φωτογράφους και μέσα από ασκήσεις-θέματα θα δημιουργήσει τις δικές της εικόνες.
Σε όλη τη διάρκεια του σεμιναρίου το blog της ομάδας θα επιτρέπει την καθημερινή συζήτηση μέχρι τον τελικό στόχο...την τρίτη έκθεση φωτογραφίας δρόμου των spring people!



ΣΕΜΙΝΑΡΙO ΡΑΔΙΟΦΩΝΟΥ στον ΠΟΛΥΧΩΡΟ Spring People
Εισηγητές: Λουκάς Φωτόπουλος και Νάσος Νομικός

Στο σεμινάριο θα παρουσιαστεί μια συνοπτική ιστορία του ραδιοφώνου από την εποχή του βινυλίου μέχρι την σημερινή ψηφιοποιημένη εποχή των internet radio με καλεσμένους ραδιοφωνικούς παραγωγούς που θα καταθέτουν τη δική τους άποψη στο θέμα.
Το επόμενο βήμα έχει να κάνει με τη δημιουργία ενός εβδομαδιαίου προγράμματος όπου οι συμμετέχοντες θα πρέπει να αναλάβουν μια εικονική ραδιοφωνική δίωρη ζώνη ανάλογα με την προσωπικότητα, τις ατάκες, τη διάθεση που θέλουν να βγάζουν στον ακροατή, ενώ θα πρέπει να είναι προετοιμασμένοι για αλλαγές στις ζώνες.
Παράλληλα, οι συμμετέχοντες θα έχουν την ευκαιρία να δημιουργήσουν την δική τους εκπομπή σε συνεργαζόμενο studio, θα γνωρίσουν από κοντά ραδιοφωνικό studio και θα συμμετέχουν σε ραδιοφωνική εκπομπή και θα έχουν την ευκαιρία να δουν από κοντά πως λειτουργεί ένα internet radio.

Στο τέλος του σεμιναρίου θα διοργανωθεί ένα event σε γνωστό μπαράκι της Αθήνας, όπου οι σπουδαστές θα παραλάβουν το πιστοποιητικό συμμετοχής τους και θα γνωρίσουν από κοντά γνωστούς καλλιτέχνες και θα πρέπει να τους «αντιμετωπίσουν» με μια συνέντευξη έχοντας και κοινό!

Πληροφορίες- Εγγραφές:
Πολυχώρος Spring People, Αγαθάρχου 12, Ψυρρή
2103252034, springpeople@gmail.com
www.springpeople.gr

‘’ΑΝΤΙΓΟΝΕΣ’’ Εν Θεάτρω Έκφρασις-30 Σεπτέμβρη και 1 Οκτώβρη στο Αττικο Αλσος




                                             
Σκηνική σύνθεση με κείμενα από τα έργα:
Σαρλότ Ντελμπό, «Καλάβρυτα-Χίλιες Αντιγόνες»,Μετ.Μ.Φραγκή
Μπ.Μπρεχτ, «Η Αντιγόνη του Σοφοκλή»,Μετ.Α.Σολομού
Αισχύλου, «Επτά επί Θήβας», Μετ.Κ.Γρυπάρη
Σοφοκλέους, «Αντιγόνη» , Μετ.Κ.Μύρη


Δραματουργική επεξεργασία: Μαρία Φραγκή
Σκηνοθεσία:Λ.Τσάγκας (συνεργασία Μ.Φραγκή)
Μουσική:Γιάννης Μεταλλινός
Κοστούμια:Πένυ Αμπλά
Σκηνικά:Χριστίνα Οικονόμου

Παίζουν με αλφαβητική σειρά :

 
Μαρίτα Βλασσοπούλου, Βασίλης Ζαϊφίδης, Κων/νος Ζημιανίτης,
Πάνος Κορδαλής, Βούλα Κώστα, Γιάννης Μπίμης, Ελισαβετ Μπούρα,
Δανάη Παπουτσή, Τάσος Ράπτης, Ντομένικα Ρέγκου, Ελίζα Σολωμού, Λάμπρος Τσάγκας

ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ

 
Οι «Αντιγόνες» έχουν ως βάση την σοφόκλεια τραγωδία που καθόρισε πρώτα ιδεολογικά και μετά αισθητικά όλο το μετέπειτα θέατρο. Αποτέλεσμα είναι να βρίσκει κάθε εποχή τη δική της «Αντιγόνη» και να καθρεφτίζει σ’ αυτήν τα δικά της αιτήματα. Οι «Αντιγόνες» αναδύονται και έρχονται στη σκηνή να μας θυμίσουν πως «ουδέν ανθρώπου δεινότερον πέλει». Η τραγωδία ξαναγεννιέται διαρκώς, οι Αντιγόνες δεν έχουν τέλος (Τ.Στάινερ), γιατί η ζωή μας δεν έχει αλλάξει: Τα άψυχα, κρεμασμένα προς παραδειγματισμόν κορμιά, είναι εδώ. Οι αδελφοκτόνες διεκδικήσεις είναι εδώ. Οι άνομοι νόμοι κυριαρχούν.
Στο ερώτημα του Ρόμπιν:Αν μπορούσες ν’αλλάξεις ένα πράγμα στη ζωή σου, τί θ’άλλαζες; η Αντιγόνη μάλλον θ’ απαντούσε :Τη ζωή μου, όπως ακριβώς η Γκρέης (Σ. Κέην, ΚΑΘΑΡΟΙ ΠΙΑ).

30 Σεπτέμβρη και 1 Οκτώβρη στο Αττικό ΄Αλσος


Είσοδος: 10 ευρώ.
Διάρκεια παράστασης : 1.30'

ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ /// ΠΕΝΤΕ ΠΟΙΗΜΑΤΑ













ΛΕΞΕΙΣ
Μα κι οι λέξεις μοιάζουν με πράγματα ,θαρρώ.
Οι λέξεις μου είναι οι αποσκευές μου.
Οι λέξεις σου είναι οι δικές σου αποσκευές.
Μας οδηγούν στα πράγματα ή μας απομακρύνουν
Κι όταν τα αισθήματα τις αναζητούν,
καθάρια ποίηση δίνουν.


***



ΒΡΑΔΥΤΗΤΑ



Καθυστερούμε την συνάντησή μας.
Στην αρχή την καθυστερούσαμε τυχαία.
Τώρα πια ηθελημένα.
Και διασκεδάζουμε στη σκέψη ότι ηθελημένα καθυστερούμε.
Και ηδονιζόμαστε στη σκέψη ότι-όταν βρεθούμε-
μπορεί και να αρέσουμε ο ένας στον άλλο.
Αρέσουμε ήδη.Ήδη αδημονούμε.
Κι είναι τόσο όμορφα!
Αν είναι αυτό να αλλάξει,
ποτέ να μην βρεθούμε.


***

ΠΟΙΗΣΗ ΤΕΛΟΣ


Οι λέξεις που δεν με ταξίδεψαν
Οι λέξεις που περίσσευαν
Οι ποιητές που τους ταξίδευαν άλλοι -κι ας μην ήταν ποιητές-
Η στείρα επανάληψη εννοιών,τρόπων,συνδυασμών-για την ασφάλεια ρε γαμώτο-
Ποίηση τέλος
Οι μη ποιητές
Που άλλος Καβάφης δεν θα υπάρξει
Οσοι μανιοκαταθλιπτικοί έγραψαν ποιήματα
και οι κριτικοί που τους εξύμνησαν
Γίναμε όλοι ποιητές
Ποίηση τέλος ,λοιπόν
Η ευκολία να γράφουν όλοι <<ποιήματα>>
Ακρως πληγωτικό
Αναζητώ αυτό που θα ναι Ποίηση
Μια συνάντηση με την Ποίηση
Αναζητώ
Ξανά.

***



ΑΣΕ ΜΕ ΝΑ ΚΟΥΡΝΙΑΣΩ ΣΤΟ ΛΑΙΜΌ ΣΟΥ


Άσε με να κουρνιάσω στο λαιμό σου
Δεν είναι τούτο ποίηση.
Είναι η ζωή που με τυραννά και με λαβώνει
είναι η ζωή που διψά για σένα.
Η ζωή μου
διψάει
για
σένα.
Ασε με να κουρνιάσω στο λαιμό σου
να διαλυθώ εκεί.
Και σάρκα σου να γίνω,
το πιο αγαπημένο σου σημείο.


***


Βαρέθηκα τους ποιητές
που φλυαρούν
αδέξια περπατούν
και πιθηκίζουν.
Τους βαρέθηκα αυτούς,τους χλιαρούς,
που αρνούνται να παραδεχτούν
πως την Ποίηση δεν ορίζουν.

Σάββατο 3 Σεπτεμβρίου 2011

ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ /// PABLO NERUDA /ΜΑΧΜΟΥΝΤ ΝΤΑΡΟΥΙΣ/ ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ / ΝIKOΣ ΚΑΡΟΥΖΟΣ/ ΝΙΚΟΣ ΚΑΒΒΑΔΙΑΣ/ D. H. LAWRENCE/STÉPHANE MALLARMÉ /ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΡΒΕΡΗΣ / GONZALO ROJAS / Κ. Π. ΚΑΒΑΦΗΣ / ΧΑΡΗΣ ΒΛΑΒΙΑΝΟΣ/ ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΜΠΟΥΚΑΛΑΣ








PABLO NERUDA 


Canto General
 
Πέτρα στην πέτρα, ο άνθρωπος πού ήταν;
Αγέρας στον αγέρα, ο άνθρωπος πού ήταν;
Χρόνος στον χρόνο, ο άνθρωπος πού ήταν;
Τάχα δεν υπήρξες, σπασμένο κομματάκι
του ανολοκλήρωτου ανθρώπου, του άδειου αητού,
που απ' τους σημερινούς δρόμους, που απ' τ' αχνάρια,
που απ' τα φύλλα του νεκρού φθινοπώρου
πορεύεται ταλανίζοντας την ψυχή ώς τον τάφο;
Το χέρι το πτωχό, το πόδι, η φτωχιά ζωή...
Οι μέρες του φωτός
που ξέφτυσε μέσα σου, όπως η βροχή
πάνω στις μπαντερίγιες της γιορτής,
σάμπως δε δώσανε φύλλο φύλλο τη μαύρη τους τροφή
στο άδειο στόμα;
Πείνα, κοράλι του ανθρώπου,
πείνα, ύπουλο φυτό, ρίζα των ξυλοκόπων,
πείνα, σάμπως, δεν ανέβηκε η ευθεία του άγριου βράχου σου
ώς στους απόμακρους τούτους ψηλούς πύργους;
Εγώ σε ανακρίνω, αλάτι των δρόμων,
δείξε μου το κουτάλι, αρχιτεκτονική άσε με
να ξύσω με μια βέργα τις πέτρινες ίνες σου,
ν' αναρριχηθώ σ' όλη την κλίμακα του αγέρα ώς το κενό,
να ξεγδάρω τα σπλάχνα ως ν' αγγίξω τον άνθρωπο.


*** /



ΜΑΧΜΟΥΝΤ ΝΤΑΡΟΥΙΣ


 (محمود درويش‎) Κατάσταση πολιορκίας

[...]

Αύριο θ’ αγαπήσουμε τη ζωή.
Oταν έρθει το αύριο, η ζωή θα είναι κάτι
που μπορεί να το λατρέψουμε όπως ακριβώς είναι:
απλή ή περίπλοκη, μουντή ή πολύχρωμη…
χωρίς θείες κρίσεις και κριτήρια…
Κι αν η χαρά είναι απολύτως αναγκαία,
ας φωτίσει την καρδιά και τα λαγόνια.
Οποιος καεί με τη χαρά φυσάει και τη ζωή.

[...]



***


ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ 

Θαλερό

Φλογάτη, γελαστή, ζεστή, από τ' αμπέλια απάνωθεν
εκοίταγε η σελήνη˙
κι ακόμα ο ήλιος πύρωνε τα θάμνα, βασιλεύοντας
μες σε διπλή γαλήνη.

***

ΝIKOΣ  ΚΑΡΟΥΖΟΣ

ΜΥΘΟΣ ΜΕΛΑΝΟΜΟΡΦΟΣ


Τα έντομα δεν είναι μελοποιοί

πρωταγωνιστούν εκείθε στην άνθηση.

Τ’ αστέρια δεν είναι ελπιδοφόρα

χειροτερεύουν επίσημα στου Σύμπαντος

τη διαστολή.

Κάνετε τόπο στο μαύρο δεν είναι πενεστεία

είναι ο βραχμανικός πλούτος

το πρώην μη-χρώμα το νυν χρώμα το εσαεί

παντοδύναμο.

Δεν είναι σκλάβος; ο πενέστης του φωτός

το μαύρο; είναι ο ύπνος του έρωτα;

Το μαύρο δεν είναι κέντημα είναι εξουσίαση

καταλεί τις μορφές-ακουαρέλες.

Αλλά και λάδια να τανε το μαύρο ξέρει

τις ανυπαρξίες.

Αλίμονο σας πτωχόμουσοι.


***

 ΝΙΚΟΣ ΚΑΒΒΑΔΙΑΣ


YARA YARA


Καθώς αποκοιμήθηκες φύλαγε βάρδια ο κάβος.
Σε σπίτι μέσα, ξέχασες προχτές το φυλαχτό.
Γελάς, μα εγώ σε πούλησα στο Rio για δυο centavos
κι απέ σε ξαναγόρασα ακριβά στη Βηρυτό.

Με πορφυρό στα χείλη μου κοχύλι σε προστάζω.
Στο χέρι το γεράκι σου και τα σκυλιά λυτά.
Απάνωθέ μου σκούπισε τη θάλασσα που στάζω
και μάθε με να περπατώ πάνω στη γη σωστά.

Κούκο φορούσες κάτασπρο μικρός και κολαρίνα.
Ναυτάκι του γλυκού νερού.
Σε πιάνει μην το πεις αλλού σα γάτα η λαμαρίνα
Και σε σαστίζει ξαφνικό προβέτζο του καιρού.

Το ντύμα πάρε του φιδιού και δος μου ένα μαντίλι.
Εγώ, - και σ' έγδυσα μπροστά στο γέρο Τισιανό.
Βίρα, Κεφαλλονίτισσα, και μάινα το καντήλι.
Σε λόφο γιαπωνέζικο κοιμάται το στερνό.

Σου πήρα από τη Νάπολη μια ψεύτικη καμέα
κι ένα κοράλλι ξέθωρο μαζί.
Πίσω απ'το φριγκορίφικο στην άδεια προκυμαία
Έβενος, - γλώσσα της φωτιάς, στο βάθος κρεμεζί.

Φώτα του Melbourne. Βαρετά κυλάει ο Yara Yara
ανάμεσα σε φορτηγά πελώρια και βουβά,
φέρνοντας προς το πέλαγος, χωρίς να δίνει δυάρα,
του κοριτσιού το φίλημα, που στοίχισε ακριβά.

Γερά την ανεμόσκαλα. Καφέ για τον πιλότο.
Λακίζετε, αλυσόδετοι του στεριανού καημού.
Και σένα, που σε κέρδισα μιανής νυχτιάς σε λότο,
σμίγεις και πας με τον καπνό του γκρίζου ποταμού.

Μια βάρκα θέλω, ποταμέ, να ρίξω από χαρτόνι,
όπως αυτές που παίζουνε στις όχθες μαθητές.
Σκοτώνει, πες μου, ο χωρισμός; - Ματώνει, δε σκοτώνει.
Ποιος είπε φούντο; Ψέματα. Δε φτάσαμε ποτές.

Melbourne 1951



***
D. H. LAWRENCE


Πιάνο

Απαλά, στο σούρουπο, μια γυναίκα μού τραγουδά˙
Πηγαίνοντάς με πίσω στην αναπόληση των χρόνων, μέχρι που βλέπω
Ενα παιδί να κάθεται κάτω απ' το πιάνο, στη βουή
των παλλόμενων χορδών
Πιέζοντας τα μικρά, ζυγιασμένα πόδια μιας μητέρας
που χαμογελά τραγουδώντας. Σε πείσμα του εαυτού μου, η ύπουλη δεξιοτεχνία του τραγουδιού
Με προδίδει ξανά, μέχρι που η καρδιά μου κλαίει απ' το να ανήκει
Στα παλιά κυριακάτικα δειλινά στο σπίτι,
με τον χειμώνα απ' έξω
Και ύμνους στο ζεστό σαλόνι, με οδηγό μας το βαθύλαλο πιάνο. Τώρα λοιπόν είναι μάταιο για την τραγουδίστρια
να ξεσπά σε κραυγές
Παίζοντας παθιασμένα στο μεγάλο μαύρο πιάνο. Η δόξα
Των παιδικών ημερών βρίσκεται πίσω μου, η ωριμότητά μου
είν' αποθαρρυμένη
Στην πλημμύρα της μνήμης˙ κλαίω σαν παιδί για το παρελθόν.


*** 

STÉPHANE MALLARMÉ 

Θαρρείς

Ενας υπαινιγμός απλός
στη σιωπή τυλιγμένος με ειρωνεία
ή
το μυστήριο
καθώς γκρεμίζεται
ουρλιάζοντας σε κάποιον κοντινό στρόβιλο θυμηδίας και τρόμου
ίπταται γύρω απ' το βάραθρο
χωρίς να το κοσμεί
ούτε να δραπετεύει
και λικνίζει το άγραφο σημάδι του 

ΘΑΡΡΕΙΣ

***

ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΡΒΕΡΗΣ

Να επισκεπτόμαστε τους επιζώντες ποιητές



Να επισκεπτόμαστε τους επιζώντες ποιητές

αν μάλιστα τυχαίνει να μένουμε στην ίδια πόλη

να τους βλέπουμε που και που

γιατί εκεί που ζούμε ήσυχοι

βέβαιοι πως ζούνε κι αυτοί - ξεχασμένοι έστω -

εκεί έρχεται το μαντάτο τους.



Οι καλοί ποιητές μας φεύγουνε μια μέρα

όχι γιατί πεθαίνουνε

από έμφραγμα ή από καρκίνο

αλλά γιατί φυτρώνουνε στα βλέφαρά τους

λουλούδια τρομερά.



Ανοίγουνε κιτάπια στην αρχή

πάνε μετά στον οφθαλμίατρο

ρωτάνε κηπουρούς βοτανολόγους

η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά

λόγια φοβισμένα κι αόριστα

οι περαστικοί κι οι γείτονες σταυροκοπιούνται.



Έτσι σιγά σιγά οι ποιητές μαζεύονται

αποτραβιούνται σπίτι τους

ακούγοντας δίσκους παλιούς

γράφοντας λίγο

όλο και πιο λίγο

πράγματα μέτρια.

Στο μεταξύ μες στην κλεισούρα

τα τρομερά λουλούδια αρχίζουν να ξεραίνονται

και να κρεμάνε

κι οι ποιητές δε βγαίνουν πια

μήτε για τα τσιγάρα τους στο διπλανό περίπτερο.

Μόνο σκεβρώνουνε κοντά στο τζάκι

ζητώντας την απόκριση από τη φωτιά

που πάντα ξεπετάει στο τέλος μια της σπίθα

κι αυτή γαντζώνεται

στα ξεραμένα φύλλα πρώτα

ύστερα στα ξερά κλαριά

σ' όλο το σώμα

και τότε λάμπει το σπίτι

λάμπει ο τόπος

για μια μόνο στιγμή



κι αποτεφρώνονται.



***

GONZALO ROJAS

Ξόρκι

5.
Πνεύμα του αλόγου που ματώνει, αυτός ο ένας είμαι εγώ
ο μάντης˙ αυτός ο εγώ δεν είναι κανείς:
το ερώτημα πάνω στα τζάμια είν’ άλλο απόψε
σ' αυτόν τον κρατήρα απ' όπου μιλώ
μόνος σαν τρελός,
το ερώτημα ποιος είναι, για να 'ρθει
Κάποιος, αν έρθει,
αλλάζει, αν αλλάξει για τώρα
τον άνεμο...
.***

Κ. Π. ΚΑΒΑΦΗΣ
Επέστρεφε

Επέστρεφε συχνά και παίρνε με,
αγαπημένη αίσθησις επέστρεφε και παίρνε με -
όταν ξυπνά του σώματος η μνήμη,
κ' επιθυμία παλιά ξαναπερνά στο αίμα˙
όταν τα χείλη και το δέρμα ενθυμούνται,
κ' αισθάνονται τα χέρια σαν ν’ αγγίζουν πάλι. Επέστρεφε συχνά και παίρνε με την νύχτα,
όταν τα χείλη και το δέρμα ενθυμούνται...


***

ΧΑΡΗΣ ΒΛΑΒΙΑΝΟΣ


Adieu.[...]

ΙV

Ό,τι είδαμε,ό,τι ποθήσαμε
στις πιό κρυφές μας ώρες
κάποτε έρχεται λάμποντας στο σκοτάδι
κι αθόρυβα μπαίνει στη ζωή μας.

Στο όνομα αυτής της νύχτας
που πάλι σε μένα σε χαρίζει
έλα,καλή μου,
έλα εσύ,της ομορφιάς η ωραία,
τους θεούς που μας φθονούν ας εξοργίσουμε
με τη λάμψη των σωμάτων μας.

V

Δεν είμαι άνθρωπος κοινός.
Ένας ερωτευμένος είμαι.

Σε σκέφτομαι όχι σαν κάποιος που σκέφτεται
αλλά σαν ο ένας που αγαπάει.

ΧΙΙ

Το βράδι απόψε είναι γλυκό.
Στον κήπο ανθίζει νέο πάθος.
Μια μέθη ωραία με πολιορκεί.
Ο άνεμος,της ορμής ψάλλει τον ύμνο.
Λάμπει το βλέμμα σου
από το φως του έρωτά μας.
Τίποτα δεν προσμένει πια η ψυχή.
Τώρα μπορώ να πεθάνω ευτυχισμένος.
Θα έχω ζήσει πολύ
μετά απ'αυτήν την ώρα
της άπληστης αγάπης.

Είσαι το όνειρο που μ ' εξαγνίζει.

ΧΙΙΙ

Βλέφαρα
χείλη
ένα πρόσωπο,
γύρω του
όλα τα μικρά
γνώριμα αντικείμενα
που δίνουν σ'αυτό το πάθος
το φωτεινό του σχήμα.
Είμαι εδώ για να δοξάσω εσένα,
το αιώνιο μαργαριτάρι της ζωής.
Είμαι εδώ γιατί ένας έρωτας μεγάλος
μιά βαθιά θλίψη
μας δίνεται μονάχα μιά φορά.

ΧΙV
(έντεκα τριαντάφυλλα για σένα)

Η ιδιοφυία μου δεν είναι
παρά ένας έρωτας.
Ο δικός σου.

***


ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΜΠΟΥΚΑΛΑΣ


«Ρήματα»


Στην ξενιτιά της γλώσσας

Τυχαία ώρα. Τυχαία πλατεία. Τυχαία Ελλάδα.

Πάντως Κυριακή,/ τότε που δέεσαι το χρόνο να ειρηνέψει.

Στα παγκάκια, μισοί να κάθονται, μισοί ανεβασμένοι.

Αλβανοί./ Τώρα μιλάνε δυνατά/ και ξαναβρίσκουν όσα έκρυψε

φοβισμένος ο καιρός της σιωπής./ Ξενιτεμένοι μες στη γλώσσα τους.



Οι εδραίοι δεν της αποδίδουν σημασία,/ καν δεν τη διακρίνουν

Γι αυτό κι ελευθερώνει ερμητικό τον ήχο της.

Στο θάλαμο τηλεφωνούν. Φιλιππινέζοι. Μάλλον.

Διπλά ξενιτεμένοι αυτοί/ της γλώσσας και του δέρματος

δεσμεύουν τη φωνή τους/ αθόρυβοι διασχίζουν το ακίνητο βλέμμα μας.



Συλλέκτης μάταιος επεισοδίων/ παίρνεις να γράφεις σιωπηρά,

δίχως χαρτί ή μολύβι,/ λες ξαναλές τις φράσεις μη χαθούν,

έχει ραγίσει ο ρυθμός,/ κομπιάζει η μνήμη.

Εκείνο το βαρύ το αγενεαλόγητο: «Πατρίδα του ποιητή η γλώσσα του»

σου τρώει το νου τον φαρμακώνει.

Μα ποια πατρίδα./ Λέξεις και λέξεις και πάλι λέξεις.

Ιθαγενής του κενού,/ μετράς, διπλή- τριπλή η ξενιτιά της γλώσσας/ όταν γράφεται.

Να μένεις έξω μακριά απ’ ό,τι πόθησες/ ό,τι σχεδίασες πριν το αναθέσεις στα ρημάτια.

Να μένεις έξω μακριά/ απ’ όσους δεν νοούν τη γλώσσα σου

σε άλλον ήλιο γεννημένοι.
Έξω μακριά κι απ’ ους ομόγλωσσους/ που διασχίζουν την παλιλλαλία σου αδιάφοροι.

Μια ξενιτιά η πατρίδα σου./ Σαν έρωτα που τον ζητάς/ μόνον για να τον χάσεις.


***