AΛΕΞΑΝΔΡΑ ΜΠΑΚΟΝΙΚΑ- ΠΕΝΤΕ ΠΟΙΗΜΑΤΑ

                                                            

Η  ΦΩΝΗ ΣΟΥ


Το βλέμμα μου εστιάζεται γύρω από τη μέση σου,
εκεί που μόλις ενώνεται με τους γοφούς
και πλησιάζει το στήθος.
Αν δεν σε κοιτάξω,
με την ίδια ευχαρίστηση
μπορώ να αφεθώ στη φωνή σου-
γιατί η φωνή σου
έχει την ευελιξία της σάρκας σου,
προέρχεται από τη σάρκα σου
και την εκφράζει.

( "Το γυμνό ζευγάρι" )


***

ΣΤΟ  ΣΤΟΧΑΣΤΡΟ

Ήμουν κόκκινο πανί γι' αυτόν
συνεχώς και με ένταση στο στόχαστρό του.
Στο διηνεκές με σκόπευε,
κι έβαζα επιτηδειότητα στους ελιγμούς, τα ξεγλιστρήματά μου,
λίγο να αναβάλλεται το ξεμονάχιασμα,
που ανενδοίαστα θα έφτανε
στο επίμαχο θέμα: "Δεν μου αρκούνε τα φιλιά,
σε θέλω ολόκληρη".
Έγινε συμπτωματικά, απρογραμμάτιστα
και διαγράφηκε στην εντέλεια.
Διαγράφηκε όσο κράτησε
ο περίπατός μας στο λιμανάκι.
Μετά τη στροφή άρχιζαν οι ερημιές και οι θάμνοι.
Ηλιοκαμένος και ντυμένος στα λευκά
έμοιαζε με φιγουρίνι.
Επέμενε να προχωρήσουμε
και να ξαπλώσουμε στους θάμνους,
μέσα στη σκόνη και στο φως
που ανελέητα κυριαρχούσε.
Παράτολμος και αδίστακτος.
Όταν του αρνήθηκα, το είχα κιόλας μετανιώσει.

( "Παρακαταθήκη ηδυπάθειας" εκδ. Εντευκτηρίου, 2000 )



***

ΕΠΛΗΤΤΕ ΜΑΖΙ ΤΟΥ

 

Νοιάζονταν αν κρύωνα από το θαλασσινό αεράκι
κι έλεγε να καθίσουμε πιο μέσα,
σε άλλο τραπέζι.
Δίπλα η γυναίκα του
- ένα ερωτικά θεσπέσιο πλάσμα-
τον κοίταζε αδιάφορα,
έπληττε μαζί του.
Ήταν γεροδεμένος κι είχε μια τρυφερή ψυχή
σαν μικρού παιδιού.
Σε λίγο έφερε τη συζήτηση γύρω από τη γνωριμία τους:
" Μετά τις ταβέρνες και τα ποτά
κλεινόμασταν στην κάμαρά μου,
κι εκεί με μεθούσε,
χόρευε για μένα ολόγυμνη
πριν πλαγιάσει"
Ήταν επίκληση για την παλιά, ιδανική τους σχέση,
το ανεξίτηλο δόσιμο του έρωτά τους,
ό,τι τον έσπρωχνε να αποκαλύψει.
Εκείνη δεν άλλαζε, τον κοίταζε αδιάφορα.

( "Το γυμνό ζευγάρι" )



***

ΓΙΟΡΤΗ

Από ερωτικό οίστρο με το γόνατό σου
με πιέζεις στο πόδι, κάτω από το τραπέζι,
καθισμένοι ανάμεσα σε πλήθος καλεσμένων
και σε όλη τη διάρκεια της γιορτής.
Με πιέζει και με πονάει το γόνατό σου.
Οι χωρισμοί και οι επανασυνδέσεις μας κατά καιρούς,
οι θύελλες και παλίρροιες των συναισθημάτων,
η ασίγαστη ανάγκη μου να σε αποκτήσω ξανά
συνωστίζονταν, έμπαιναν στον ηδονικό πόνο
που μου έδινε το γόνατό σου. 

(" Ηδονή και εξουσία", Μεταίχμιο 2009 )


***