8ο Διεθνές Φεστιβάλ Ποίησης Αθηνών, Ώρα για Ποίηση

Στο 8^ο Διεθνές Φεστιβάλ Ποίησης Αθηνών 44 ξένοι και Έλληνες ποιητές από 13 χώρες ερμηνεύουν τον κόσμο μέσω της ποίησης και διαβάζουν ποιήματά τους σε επτά σημεία των Αθηνών. Ένα πραγματικό φεστιβάλ λέξεων, ήχων, στίχων, μουσικής, κίνησης, βίντεο, ταινιών μικρού μήκους,χορού, απονομής βραβείου. Γιατί, όπως είπε ο Πολωνός ποιητής Zbigniew Herbert, «Ένας ποιητής είναι σαν ένα βαρόμετρο για την ψυχή ενός έθνους. Δεν μπορεί να αλλάξει τον καιρό. Μας δείχνει

όμως πώς είναι ο καιρός».  Σήμερα αν θέλουμε να μάθουμε πώς θα είναι η μέρα αύριο, δεν κοιτάμε το βαρόμετρο αλλά διαβάζουμε ποίηση, αν θέλουμε να μάθουμε τι ώρα είναι δεν κοιτάμε το ρολόι αλλά διαβάζουμε ένα ποίημα, αν θέλουμε να είμαστε μπροστά από τις ειδήσεις διαβάζουμε ποίηση.

Πάντα είναι ώρα για ποίηση, και όχι μόνο στα φεστιβάλ, γιατί η ποίηση δεν είναι μια παρακατιανή τέχνη, αλλά η χύτρα της ανθρώπινης γλώσσας. Στο 8^ο Διεθνές Φεστιβάλ Ποίησης Αθηνών ακούμε γλώσσες πολλών εθνών που αφουγκράζονται τις αγωνίες του πλανήτη.

Κυριακή, 18 Σεπτεμβρίου στις 19:00, σκηνή Διδώ Σωτηρίου, 50ό Φεστιβάλ Βιβλίου, Ζάππειο Προφεστιβαλική εκδήλωση με νέους ποιητές, παρουσιάζει ο Κωνσταντίνος Μπούρας, συντονίζει ο Θάνος Γώγος

________________

Δευτέρα, 19 Σεπτεμβρίου, 8 μμ

Φιλολογικός Σύλλογος Παρνασσός, Πλατεία Καρύτση

Συντονίστρια η Ειρήνη Παπακυριακού

Δραματουργική παράσταση διασωθείσας αρχαίας ελληνικής μουσικής μέσω διακαλλιτεχνικών συνεργειών. Αφήγηση: Αλεξάνδρα Σκαμάγκα, Μουσική, Τραγούδι: Μικές Σακελλίου, Χορός, Τραγούδι: Βίκυ Φίλιππα, Σκηνοθεσία-Επιμέλεια: Ευφροσύνη Αρκουλάκη. Τη μουσική μελέτησε και αναγέννησε ο μουσικολόγος Ερρίκος Κελαϊδής

Άγιο Αγιούλα Αμάλε, Αναστάσης Βιστωνίτης, Ζέφη Δαράκη, Τσβετάνκα Ελένκοβα, Γιάννης Ζέρβας, Αρντίτα Ιατρού, Θωμάς Κοροβίνης, Ντανούτα Μπαρτόζ, Γιώργος Μπλάνας, Τίτος Πατρίκιος, Άννα Πετροπούλου, Αλίσια Στόλινς, Μπεατρίζ Χάουσνερ, Δήμητρα Χ. Χριστοδούλου 

______________

 Τρίτη, 20 Σεπτεμβρίου, 8 μ.μ.

Πολιτιστικό Κέντρο Μπενετάτου, Γεωρ. Δροσίνη 3, Παλαιό Ψυχικό,

Συντονιστής ο Θανάσης Χατζόπουλος

 Ξάνθος Μαϊντάς, Ντανούτα Μπαρτόζ, Άλμα Μπράγια, Παναγιώτης Νικολαΐδης,  Μανόλης Ξεξάκης,  Μαρία Σκουρολιάκου, Μπεατρίζ Χάουσνερ                                                        _________________

 Τρίτη, 20 Σεπτεμβρίου, 8 μ.μ.

Blue Bear Cafe, Θεμιστοκλέους 80, Πλατεία Εξαρχείων

Συντονίστρια η Άννα Πετροπούλου

 Χρύσα Αλεξοπούλου, Ελένη Ηλιοπούλου-Ζαχαροπούλου, Αρντίτα Ιατρού, Δημήτρης Kονιδάρης, Ασημίνα Ξηρογάννη, Αλίσια Στόλινς, Γιάννης Στεφανάκις. Επίσης, Κωνσταντίνος Βορδής, Γιώργος Δρίτσας, Αντώνης Ευθυμίου, Αθηνά Καραταράκη, Δημήτρης Μπαλτάς

_________________

 Τετάρτη, 21 Σεπτεμβρίου, 8 μ.μ.

Μάντρα Μπλόκου Κοκκινιάς, Ηλιουπόλεως 102Α,  Νίκαια,

Συντονίστρια η Ειρήνη Ρηνιώτη

 Δημήτρης Αγγελής, Άννα Αφεντουλίδου, Γιολάντα Καστάνιο, Μάρκο Πογκάτσαρ, Άνα Σβετέλ, Θανάσης Χατζόπουλος

______________

 Τετάρτη, 21 Σεπτεμβρίου, 8 μ.μ.

Βιβλιοπωλείο Μωβ σκίουρος, Πλατεία Καρύτση,

Συντονιστής ο Θωμάς Τσαλαπάτης

 Νάφια Ακντενίζ, Λοράν Γκριζόν, Τσβετάνκα Ελένκοβα, Βιβή Κοψιδά-Βρεττού, Αλέξιος Μάινας, Πάνος Σταθόγιαννης, Δήμητρα Χ. Χριστοδούλου

___________

 Τετάρτη, 21 Σεπτεμβρίου, 7 μ.μ.

Ινστιτούτο Goethe, Ομήρου 14-16, Προβολή ποιητικών ταινιών μικρού μήκους,

Συντονίστρια Άννα Πετροπούλου , Σχολιασμός Γ. Αντάμης, Επιλογή ταινιών Μ. Χέλλνερ

___________

 Πέμπτη, 22 Σεπτεμβρίου, 8 μμ

Φιλολογικός Σύλλογος Παρνασσός, Πλατεία Καρύτση

Συντονίστρια η Ρίβα Λάββα

 Το Guitarte Εnsemble πλαισιώνει μουσικά τη λήξη του φεστιβάλ με δύο χορούς  του  Enrique Granados, Fantasio para in gentilhobre του Joachin Rdrigo και Indroduction and Fandango του  Luici Boccherini με τους Νίκο Χατζηελευθερίου, Χρήστο Φάκλαρη, Μαρία Παπαμιχαήλ και Αλέξανδρο Καζάζη

 Νάφια Ακντενίζ, Ιρίνα Βίκιτσαρκ, Λοράν Γκριζόν, Κώστας Ζωτόπουλος, Πάνος Κυπαρίσσης, Νίκος Λάζαρης, Κλεοπάτρα Λυμπέρη, Αντώνης Μακρυδημήτρης, Παντελής Μπουκάλας, Άλμα Μπράγια, Παναγιώτης Νικολαΐδης, Ναταλίγια Ντοβγοπόλ, Μάρκο Πογκάτσαρ, Άνα Σβετέλ, Θανάσης Χατζόπουλος

___________

 Παρασκευή, 23 Σεπτεμβρίου, 5 μμ.

Αίθουσα Τελετών Δημαρχιακού Μεγάρου, Αθηνάς 63, Πλατεία Κοτζιά

 Aπονομή του βραβείου The Barbara Fields-Siotis Poetry Award στον Αμερικανό ποιητή Dana Gioia από τον Δήμαρχο Αθηναίων Κώστα Μπακογιάννη                                                                            

Συντονιστής ο Κωνσταντίνος Μπούρας

 Ο τιμώμενος ποιητής και ο μεταφραστής του Κώστας Ζωτόπουλος θα διαβάσουν ποιήματα. Η εκδήλωση πλαισιώνεται με απαγγελία (Αλεξάνδρα Σκαμάγκα) μέρους της Οδύσσειας του Νίκου Καζαντζάκη συνοδεία κρητικής λύρας (Μανώλης Μπουνταλάκης). Στο απόσπασμα ο Οδυσσέας απευθύνεται στην Ελένη, την οποία έχει ήδη κλέψει από τη Σπάρτη, παίρνοντάς την μαζί του στην Κρήτη, όπου τοποθετείται και ο διάλογος μαζί της.

 8^ο Διεθνές Φεστιβάλ Ποίησης Αθηνών, Ώρα για Ποίηση

ΣΕΙΜΟΥΣ ΧΙΝΙ /// ΜΑΖΕΥΟΝΤΑΣ ΒΑΤΟΜΟΥΡΑ

 

                                        «Μαζεύοντας Βατόμουρα»

                                                         (1966)

 

(σημ : Μια λυρική, μεταφορική  μελαγχολία για τον Αύγουστο, την πορεία προς την ενηλικίωση, την προσμονή, τη  φθορά και τη ζωή)

                              

Του Σέιμoυς  Χίνι (1939 -2013, Νόμπελ λογοτεχνίας 1995)

 

*Το ποίημα ήταν μέρος της ποιητικής συλλογής The Naturalist  -[Ο Φυσιοδίφης], εκδ. 1966,  και ήταν  αφιερωμένο στον Βρετανό ποιητή, δάσκαλο και κριτικό Φίλιπ Χόμπσμπάουμ, στου οποίου την λογοτεχνική ομάδα στο Μπέλφαστ είχε μαθητεύσει μεταξύ άλλων και ο ίδιος ο Χίνι.

 

Mεταφράζει η Ειρήνη Βεργοπούλου

 

Τέλη Αυγούστου, δίνοντας τους πολλή βροχή και ήλιο

Για μια ολόκληρη βδομάδα, τα βατόμουρα γινόντουσαν.

Στην αρχή, μόνο ένα, ένας λείος μαβής θρόμβος

Μέσα στα άλλα, κόκκινο, πράσινο, σαν κόμπος σκληρό.

Έτρωγες εκείνο το πρώτο και η σάρκα του ήταν γλυκιά

Σαν πυκνωμένο κρασί:  του καλοκαιριού το αίμα είχε μέσα του.

Και άφηνε κηλίδες πάνω στη γλώσσα και λαχτάρα για

Μάζεμα. Ύστερα τα κόκκινα όλο μελάνι γίναν  και εκείνη η πείνα

Μας έστειλε όξω με κουτιά για γάλα, κονσέρβες μπιζελιών, βαζάκια μαρμελάδας

Όπου οι θάμνοι γρατζούναγαν  και το υγρό χόρτο ξέβαφε τις μπότες μας.

Γύρω από σανοχώραφα, αγρούς με καλαμπόκι και αυλάκια για πατάτες

Προχωρούσαμε δύσκολα και μαζεύαμε  ώσπου τα κουτιά να είναι γεμάτα,

Μέχρι ο διαρκώς κουδουνιστός τους πάτος να καλυφτεί

Με τα πράσινα , ενώ στην κορφή μεγάλες σταγόνες σαν χάντρες φλέγονταν

Όπως τα μάτια ενός τέρατος. Τα χέρια μας καιγόντουσαν

Από  τσιμπήματα αγκαθιών, οι παλάμες μας κολλούσαν  όπως του Κυανοπώγωνα.

Συγκεντρώναμε τα φρέσκα μούρα στο βουστάσιο.

Αλλά όταν η μπανιέρα γέμιζε βρήκαμε κάτι να τα καλύπτει,

Ένα μύκητα γκρίζο σαν αρουραίο, να κατατρώει την κρυψώνα μας.

Ο χυμός βρώμαγε επίσης. Αφού είχε παρθεί από το θάμνο

Το φρούτο μούχλιαζε από το μύκητα, η γλυκιά σάρκα θα γινόταν ξινή.

Πάντα μου ερχόταν να κλάψω. Δεν ήταν δίκαιο

Που όσα ωραία  γεμίζαμε στις κούτες μύριζαν σαπίλα.

Κάθε χρόνο  ήλπιζα ότι θα βάσταγαν, ήξερα όμως ότι όχι.

 

                  «Blackberry-Picking»

 

Late August, given heavy rain and sun

For a full week, the blackberries would ripen.

At first, just one, a glossy purple clot

Among others, red, green, hard as a knot.

You ate that first one and its flesh was sweet

Like thickened wine: summer's blood was in it

Leaving stains upon the tongue and lust for

Picking. Then red ones inked up and that hunger

Sent us out with milk cans, pea tins, jam-pots

Where briars scratched and wet grass bleached our boots.

Round hayfields, cornfields and potato-drills

We trekked and picked until the cans were full,

Until the tinkling bottom had been covered

With green ones, and on top big dark blobs burned

Like a plate of eyes. Our hands were peppered

With thorn pricks, our palms sticky as Bluebeard's.

 

We hoarded the fresh berries in the byre.

But when the bath was filled we found a fur,

A rat-grey fungus, glutting on our cache.

The juice was stinking too. Once off the bush

The fruit fermented, the sweet flesh would turn sour.

I always felt like crying. It wasn't fair

That all the lovely canfuls smelt of rot.

Each year I hoped they'd keep, knew they would not.

ΕΛΕΝΗ Α. ΣΑΚΚΑ /// ΤΡΙΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ

Σαν πρόλογος ΙΙ

Πονάνε οι λέξεις των ποιημάτων

σαν να ξυπνάνε οι συνειδήσεις

παράνομων εραστών

που ερωτεύονται παράφορα

το ιδανικό πρόσκαιρο

και εκστασιάζονται υποφέροντας

από ανείπωτη αγάπη.

Σχέση υπαρκτική με το αιώνιο

το τέλος κάθε ποιήματος

ξεκινά αναπόφευκτα

και ανατρέπει τη ζωή…

****

Αχνές γραμμές

Ζωγράφισε πάνω στα έγγραφα

ένα σπίτι με κήπο

και σμήνος χελιδονιών να πετούν,

με αχνές γραμμές για να μην είναι ορατό.

Απογοητευμένος γύρισε νύχτα στο σπίτι του,

από το δρόμο με τα καφενεία,

παρατηρώντας ένα μεθυσμένο κορίτσι

κι ένα εξαρτημένο νεαρό σκυμμένο.

Κοίταξε τον καθρέφτη,

αναγνώρισε τα πρόσωπά τους,

κι ας μην έπινε, κι ας μην κάπνιζε.

Αισθάνθηκε θύμα και θύτης μαζί.

****

Ενθύμιο

Διάβρωση της βάσης

του πέτρινου τοίχου

από την υγρασία

και τους κρύους χειμώνες.

Έντονο το τρίξιμο της πόρτας

από τους κραδασμούς της κίνησής σου.

Γρήγορη η φυγή σου, γυναίκα,

πληγές στους αγκώνες

και στα γόνατα.

Ένα παπούτσι ενθύμιο της φυλακής σου!

****

Χρώματα Ελλιπή, Το σκαθάρι 2022