Ε.ΜΥΡΩΝ /// ΠΟΙΗΜΑΤΑ

[...]

ένα μουτζουρωμένο πρωινό έπεσε 

από το μέτωπο του θεού άλλο ένα ελάττωμα

μετά από μια σκοτεινή σιωπή 

είχαν μολυνθεί οι άνθρωποι - 

λίγοι ξεπεσμένοι άγγελοι γλύτωσαν

κρυμμένοι στα χαρακώματα του λόγου

 

-08

έχω πολλά σκυλιά δεμένα μέσα μου 

ούτε που ξέρω πώς δαγκώνει το καθένα 

όταν ξεφύγει απ’ την ψυχή μου 

 

προσπερνάω ξένος τα αστικά χαμόγελα

                               το πλαστικό κέφι 

τροπαιούχος του τίποτα  

θερμαστής του χάους μου 

 

-013

άσε το ουράνιο τόξο να λέει 
σκιά αβύσσου ο ουρανός
έλα να πιούμε σκοτάδι σκέτο 
να σε βλέπω   να μιλάει η φωνή σου 
κρυμμένη στα έγκατα του πενταγράμμου 
κρυμμένη   απ’ τη φλυαρία της όρασης

καμία σκέψη δεν θα ξέρει πως γελάμε ένα ξόρκι

-018

πέφτοντας 
χρειάζομαι το ποίημα 
να κουμαντάρει τον μπαλτά

με τόσα μποφόρ υπάρχω   δεν επιβιώνει 
η έκπληξη    μένει με το στόμα 
νυσταλέο    για να τ’ ανοίξει 
ζητάει λύτρα    που έχουν μόνο οι πεσόντες

[...]

Οριοβάτης, Αρμίδα 2020

*Η φωτογραφία είναι παρμένη από το pixabay.