Ζ. Δ. Αϊναλής /// ΠΟΙΗΜΑΤΑ

Κούσκο,  Περού,  1572 μ.Χ.  ή  Η Μελαγχολία  της Αντίστασης

Είπε ένα απ’ τα παιδιά που συνοδεύανε τον Ηλία
στην τελευταία του κατοικία
θα βρέξει
επάνω ένας ουρανός ξεσκισμένος κατουρούσε αίμα
τριγύρω μια σιωπή τρυπημένη
μια μουσική πένθιμη τσαλαβουτούσε στις λάσπες
ένα ταμπούρλο σκισμένο από ενάντια πυρά κυλούσε
αιμάσσον
οι μπάτσοι χτυπούσαν με τα γκλοπς
τ’ αδέσποτα που ασελγούσαν
στην απαλλοτριωμένη πλατεία
με υποκόπανους και δακρυγόνα.

Την ίδια ώρα
στο κοινοβούλιο προωθούνταν επιτυχώς
ο εκδημοκρατισμός των θεσμών.

Ένα εμπύρετο προαίσθημα με κατέβαλεν όλον.

 

      Ηλεκτρογραφία, Γαβριηλίδης, 2006 (2η εκδ. Θράκα, 2018)

ο χρησμός

χοροστατώ λέει ανυπότακτος σε μια πέτρινη έρημο
παγωμένη
πέτρα ύπνος παγωμένων αισθήσεων καρδιά μου ο ισοθάνατος
ανευδαίμων
συνθλίβομαι
το βλέμμα του ανδριάντα μου
αυτού του εκτοπλασματικού εγώ εκτός του εγώ μου
την απόγνωση σκληρή της πέτρας άτρεπτη
ακινητοποιημένη στους βολβούς των οφθαλμίων οδών του
τυφλούς τυφλός
ίλιγγος
στο βάθος βαθύ του κόσμου
μόνος
κυκλωμένος πτώματ’ αμέτρητα πεθαμένα μαλάκια
επιπλέοντα
οι μέρες μου
υδροκέφαλες

μέρες
άχρηστες
σπαταλημένες πολύτιμες ώρες της ήβης μου
νεκρές πιο
νεκρές τίποτα
κι άλλο τίποτα
όλα
τίποτα

 

      Ηλεκτρογραφία, Γαβριηλίδης, 2006 (2η εκδ. Θράκα, 2018)

Άπειρο

Και τώρα
μπορούμε
να κλείσουμε τα μάτια
επιτέλους
να κοιμηθούμε
κάτω απ’ την άδολη επιφάνεια της σιωπής
με μονάχη σκεπή
έναν ουρανό ξυρισμένο
και μυριάδες κλαδιά δέντρων γυμνά
μέσα στο ψύχος αύξων
ενός λευκού πρωινού
ελάχιστος
χάνομαι σύσσωμος μες σ’ έναν μαρμάρινο ήλιο

 

      Ηλεκτρογραφία, Γαβριηλίδης, 2006 (2η εκδ. Θράκα, 2018)

Επιλογή για το Varelaki Aσημίνα Ξηρογιάννη

Η εικόνα είναι από το pixabay