ΜΑΡΙΑΝΝΑ ΠΛΙΑΚΟΥ //// ΠΟΙΗΜΑΤΑ

 

Ετοιμάσου

Να, πάρε τα μάτια μου να φας,

αφού πεινάς.

Eγώ,

για ώρ΄ανάγκης ,

κονσέρβες κουβαλώ,

ληγμένες,

με παστωμένα πρωινά Σαββάτου.

Με το σφυρί αυτό

σπάσε τα κόκκαλά μου

και κάρφωσέ τα,

σπίτι να φτιάξεις.

Γερό να είναι μόνο,

ο λύκος πεινασμένος έρχεται.

***

Λαδάκι Τζόνσον

Κάθε πρωί σ΄αλείφω απ τα νύχια στην κορφή.

Σαν μωρό με ρυτίδες, είπες,

γυρνώντας ( με τις ώρες) μια  μπουκιά ψωμί

στο στόμα σου. Το σώμα σου,

μόνο οστά μπροστά (και πίσω).

Θέλω να σε ξελύσω

και να σε φτιάξω απ΄την αρχή.

Μπορεί

και να τα καταφέρω. Αν φέρω 

τα κατάλληλα υλικά.

Τι λες γι΄αυτό;

Xαμογελάς.

Σαν μωρό με ρυτίδες, γυρνάς

πλευρό και κοιμάσαι.

***

Πρωινή βροχή

Ας πούμε ότι βρέχει.

Ότι είναι Κυριακή, πρωί.

Ότι είμαστε δεκαεννιά,

κι αυτό θα πει 

δεν έχουμε ιδέα πως είναι να στενεύει ο δρόμος

μέχρι να μη χωράς.

Γεμάτη αυτοπεποίθηση εσύ,

θα περπατάς

πάνω από την πόλη,

απ΄την ομίχλη που άλειψε τον δρόμο,

από το δέρμα μου που μαλακώνει όταν σε βλέπω

που έρχεσαι.

Ακόμα δεν θα ξέρουμε

πως όλο αυτό που μοιάζει με αρχή,

θα το σκεπάσει η φθινοπωρινή υγρασία.

Στο ποίημα εδώ, αυτό δεν έχει σημασία.

Ούτε πως κάτι τόσο αλλιώτικο θα γίνουμε

απ΄ο,τι φανταστήκαμε.

Τώρα,

εδώ,

είμαστε μόνο

εσύ κι εγώ.

Και η υπόσχεση της πρωινής βροχής

2017, Εκδόσεις  Κύφαντα 2019

Ανθολόγηση για το Varelaki : Ασημίνα Ξηρογιάννη

Η φωτό είναι παρμένη από το διαδίκτυο.

***

ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ /// «Θεατρικά» χαϊκού

Πολεμά η αρετή
το νόμο της καρδιάς της.
Η αγάπη νοσεί.

Σιντ

***

Όσο τον θέλω
τόσο εκείνος με μισεί.
Σκέτη φρίκη!

Όνειρο Καλοκαιρινής Νυχτός

***

Φλερτ φονικό
ξυπνά το party maske
στου Καπουλέτου

Ρωμαίος και Ιουλιέτα

***

Άλλα ζούμε μεις
Άλλα παίζετε εσείς;
Σκέτο δράμα 

Έξι πρόσωπα ζητούν συγγραφέα

***

Της τραγωδίας
τα πρωτεία ποιος έχει;
Πες, Διόνυσε!

Βάτραχοι

***

Έλξη τρομερή
μόνο σαρκική! Ύβρη,
προοικονομεί.

Λούλου

***

Αρνείσαι
Φάρμακο κρατάς, Σφίγγα!
Δε λυγάς.

Το μυστικό της Κοντέσσας Βαλέραινας

***

Τα «κουράδια» τι εστί;
Παρεξήγηση σωστή
Βαβέλ γλωσσική

Βαβυλωνία

***

Ένα έχουν γίνει
Επιστήμη και πλάνη
στο κεφάλι σου.

Η σπασμένη στάμνα

***

Θέλεις ανάσταση
κάνε επανάσταση
Άμλετ, το 1600

Άμλετ

***

Άγνοια-πλάνη
Οιδίποδα φτάνει
Λυτρώσου.

Οιδίπους Τύραννος

***

Πρώτη δημοσίευση στο frear.gr

NEA KYKΛΟΦΟΡΙΑ /// ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΕΗΣ /// ΤΑ ΒΡΑΧΙΑ

 

Όπως βγαίνει από το πηγάδι

μαζί με το δροσερό νεράκι

το λουλούδι του Κάτω Κόσμου

τον αόρατο υάκινθο εννοώ

που θα μας φέρει τέλος την άλλη άνοιξη

έτσι βγαίνει από τα σωθικά μας

το θάρρος του θανάτου.

Στα ΒΡΑΧΙΑ, τη δέκατη τέταρτη ποιητική συλλογή του Γιώργου Βέη, τα όσα θεματολογικά προηγήθηκαν ανανεώνονται και προεκτείνονται. Η φύση δεν αποτελεί απλώς τον ικανό και αναγκαίο διάκοσμο αλλά εξακολουθεί να συνιστά ένα από τα κύρια ποιητικά όντα. Τα εσωτερικά τοπία και οι πολλαπλές όψεις του κόσμου, κρίσιμες και πολύσημες, προβάλλονται συμμετρικά. Το ατομικό και το συλλογικό υποκείμενο δεν υπονομεύει το ένα το άλλο. Θέλουν να επικοινωνούν με ειλικρίνεια μεταξύ τους, αναδεικνύοντας, μεταξύ άλλων, κρυφές αλήθειες. Η απόλαυση έγκειται κυρίως στη διασταύρωση του στίχου με τις αξίες του αναστοχαζόμενου βίου. Διατηρείται εμφανώς η χρήση της παραγωγικής μεταφοράς. Το αποκλίνον σονέτο κι ο ευθύβολος ελεύθερος στίχος συνυπάρχουν, αλληλοσυμπληρώνοντας την κειμενική ποικιλία.

* Η φωτό είναι παρμένη από την Βοοκpress