Σελίδες

Σελίδες

Σελίδες

Σελίδες

Σελίδες

Παρασκευή 7 Αυγούστου 2020

Μπεατρίζ Χάουσνερ /// Δύο ποιήματα



Μετάφραση Χριστίνα Λιναρδάκη



΄ Αντρας ,γυναίκα , μηχάνημα

Όταν άντρας πλησιάζει το μηχάνημα 
φαντάζεται γυναίκα καμωμένη από τετράγωνα
και ψηφία, το στόμα της άφωνο και υγρό.

Εμφανίζονται αστέρια. Τα κλειδιά πολλαπλασιάζουν την καμπύλη
σε ένα άηχο σύμπαν όπου άντρας
μουρμουρίζει τον τόνο του πόθου αιφνίδιο και ανήσυχο.

Μιλώντας σε ξένες γλώσσες σκάβει
ένα νέο θεμέλιο για τον πύργο της Βαβέλ
ενώ οι στρατο΄θ του αφήνουν την πατρίδα πίσω.

Όταν γυναίκα πλησιάζει το μηχάνημα η αγάπη της
οπισθοχωρεί μέσα σε πρίζες όπου ζει ξέφρενα με θόρυβο
Τρελή βασίλισσα μέλισσα χρησιμοποιεί μηχάνημα και φαντάζεται

τα φρούτα της αργά να μεταμορφώνονται σε κέικ και άλλες λιχουδιές
που κόβει στα τέσσερα σαν ατελείωτο σώμα ωμής σάρκας. Αιχμάλωτη των λειτουργιών του γυναίκα

απολαμβάνει την αποτελεσματικότητα του μηχανήματος , γιορτάζει
ρουφηχτούς θορύβους του μηχανικού της συντρόφου
καθώς ταξιδεύουν στο διαστελλόμενο σύμπαν του σπιτιού της.

Όταν μηχάνημα πλησιάζει άντρα και γυναίκα,
υποκείμενα  ασυμφωνίας, περιφέρεται χαμένο γρονθοκοπώντας 
τον θυμό του σε πλαστικές επιφάνειες, ουρλιάζοντας παράπονα

στα ασύρματα όργανά του που αντικαθιστούν την παιδική ηλικία
με τη μελαγχολία  σκοτεινών οιωνών αέναα
μέταλλα που εκρήγνυνται τη νύχτα. Κλαίει 
λαχταρώντας εκείνη την πρώτη ευτυχία, την εντυπωσιακή 
στιγμή που εμπεριέχεται στα τρανταχτά γέλια μανάδων
και πατεράδων  καθώς παίζουν στην πρώτη χώρα της ευτυχίας.


***


Απ΄ αυτή την καρδιά


Για τη μητέρα μου, Σουζάννα Γουάλντ


Απ΄ αυτή την καρδιά εγώ, η Μπεατρίζ Χάουσνερ,

σου λέω : βλέπω  το λουλούδι
που ανθίζει πίσω απ΄το δέρμα όπου οι 
λιγοστοί άνθρωποί μου περπατούν με έντομα
και θηλαστικά μεγάλα και μικρά.

Το παράξενο κατεβαίνει  από 
εκείνα τα συζευγμένα μάτια τα μηχανικά
και γυαλιστερά σαν μύγας καθώς το υγρό
απ΄τη βελόνα με στέλνει
στον μικρό θάνατό μου.

Είναι βαθύ αυτό το όνειρο και  φτιαγμένο 
από μεταξωτά φύλλα σχισμένα από  αιχμηρά 
αντικείμενα που τρυπούν τη μήτρα 
μέχρι τον πρώτο σπόρο απ΄τον οποίο τα ποτάμια
και τα ρέματα που θρέφουν την καρδιά
γεννιούνται κάθε μήνα μετά σταματούν.

****

Η ράφτρα και η ζωντανή κούκλα, Βακχικόν 2019
Μετάφραση Χριστίνα Λιναρδάκη, Πρόλογος: Mικαέλ Λεβί
Ανθολόγηση για το Varelaki Ασημίνα Ξηρογιάννη

****


ΠΕΤΡΟΣ ΣΤΕΦΑΝΕΑΣ /// ΠΟΙΗΜΑΤΑ


O  Σαίξπηρ και ο πατέρας μου

Υπάρχει η επιλογή λεωφορείου ή τρένου
Ποδιών αλόγου ή ύπνου
Διάλεξα μια ευρύχωρη θέση στο λεωφορείο
Τελικός προορισμός το Εδιμϐούργο
Οι οδηγοί ήταν δύο, οι επιϐάτες οκτώ
Ο συνοδηγός μετέφερε ένα μικρό ψυγείο
Με μπίρες άνευ
Δεν υπήρχε χώμα εντός


Τα σύννεφα πολλαπλασίαζαν δεξιά τις σκέψεις μου
Εντός τους συσκέπτεται ο Σαίξπηρ με τον πατέρα μου
Τους είδα να μου χαμογελούν ταυτόχρονα
Να μοιράζονται σφαιρίδια ἀπὸ ακατέργαστο χάλυϐα
Να με οδηγούν στην τελική νίκη


Επόμενη στάση Στράτφορντ-απὸν- Έιϐον
Κατεϐαίνω μόνος
Προσπερνώ το Κέντρο Αναψυχής
Με τις κόκκινες πολυθρόνες κήπου
Διαθέτει παγοδρόμιο μοναχών
Προσωρινά κλειστό
Μέχρι την επόμενη πρωινή μου διέλευση

 

***


Διακριτικό φιλί


Επί της παραλίας σε δημόσιο χώρο
Ταλαιπωρείται ένα χέρι
Οδηγεί πάνω στην κοιλιά σου


Σε ακούμπησα με τη συναίνεσή σου
Υμνώ έτσι και το δικό σου χέρι
Θαλάσσια αύρα


Ήθελα πολλούς μήνες να σε φιλήσω στον ώμο
Να με προσέξει το δέρμα σου ως στόμα
Που δυσκολεύεται μόνο όταν μιλάει


***


Κούκλες


Μπλε ροζ
Καθαρές αρθρώσεις
Άκαμπτες και πέλματα έτοιμα για αποστάσεις


Σκελετοί υπό διαπραγμάτευση
Ψυχές που δεν υπάρχουν


Περιμένουν να δουν τι κρύϐεται κάτω απ᾿ τα ρούχα τους
Για να δικαιωθούν στην παρέα για λίγο


Κουρασμένες επιζούν
Ντύστε τις με ρούχα δικά μου ή έστω απ᾿ το περίπτερο


Οφθαλμολαγνεία ή διαδικασία της ένδυσης
Για καλό σκοπό κάθε σπίτι διαθέτει μια τέτοια ιστορία
Καμαρώνουν οι κούκλες - τις βλέπω


***



Αφροδίτη στα μπλε


Εσύ - η δίδυμη σχέση
Του ποιητή και του περιπάτου του
Της χαμένης σκιάς και του αραϐοσίτου
Περνάς ξανά μ᾿ ένα άνθος στο χέρι
Κρατάς παπούτσια και κάλτσες
Καπέλο και μαγιό


Σταγόνες του ιδρώτα
Σαν στίχοι
Στο μνήμα της θάλασσας
Τους τοποθετείς αυτοπροσώπως
Στον φυσικό κόλπο
Των βράχων σου


Αφροδίτη
Τροφή των καϐουριών μπλε
Θα σε εκτυπώνω
Με τα χέρια μου


***


         Αφροδίτη στα μπλε, Το ροδακιό, 2019 

Ανθολόγηση για το Varelaki : Aσημίνα Ξηρογιάννη

* Η εικόνα είναι παρμένη από εδώ /// Frederick Carl Frieseke – Στην παραλία