EYKΛΕΙΔΗΣ ΚΑΜΠΟΥΡΟΠΟΥΛΟΣ /// ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ

[...ένα φύλλο πέφτει ]

Ένα φύλλο πέφτει 
ο χρόνος και ο τόπος.

Το φως ανοίγει ,κλείνει
ανοίγεται μπροστά μου

Τα λουλούδια με πάνε  με κοιτάνε 
και με σβήνουν 
με βγάζουν απ΄ τον χάρτη

Το μολύβι,τα βιβλία,τα κείμενα.
Το μολύβι τρυπάει το απέραντο χαρτί
χωρίς τέλος,χωρίς αρχή.

Η φλόγα χορεύει στο κερί
σαν ηλιόλουστο πρωί 
ξυπνάω και με βλέπω

Ένας πίνακας κοιτάζει την καρδιά μου.
Είναι  η εικόνα που με κοιταξε.


Στο καφέ μια μέρα ένας κύριος με ρώτησε :
«Τι είναι η ποίηση;»


* O Eυκλείδης Καμπουρόπουλος είναι μαθητής,ετών 10