ΚΡΙΤΙΚΗ ΣΤΑΣΗ /// Άννα Μαχαιροπούλου, «Γυμνό Δέρμα »//// από τις εκδόσεις Βακχικόν

Άννα Μαχαιροπούλου, Γυμνό Δέρμα: Μια ποιητική συλλογή που μας αφήνει γυμνούς… στα όνειρά μας!

Κριτική της Αθηνάς Ν. Μαλαπάνη, Συγγραφέα-Φιλολόγου

Η νέα ποιητική συλλογή της Άννας Μαχαιροπούλου, Γυμνό Δέρμα, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Βακχικόν αποτελεί μια εξαιρετική επιλογή για την ανάγνωση ποίησης. Αποτελείται από έναν μεγάλο αριθμό ποιημάτων γραμμένα σύμφωνα με τους κανόνες της σύγχρονης ποίησης, των οποίων στόχος είναι αυτό που δηλώνει ο πολύ εύστοχος τίτλος: να αφήσουν τον αναγνώστη/ακροατή με γυμνό δέρμα μπροστά στα όνειρα, τις προσδοκίες και τις επιθυμίες του, ώστε να αναμετρηθεί με το εγώ του, όλα όσα έχει καταφέρει, όλα όσα προσπαθεί να καταφέρει και όλα όσα έχει απορρίψει.

Η ποιητική πένα της Άννας Μαχαιροπούλου χαρακτηρίζεται από βαθιά εξομολογητική διάθεση και προσωπικό τόνο. Η ποιήτρια έχει στο ενεργητικό σπουδές σε θέατρο και χορό και εργάζεται ως ηθοποιός και σκηνοθέτης, με αποτέλεσμα να έχει καλλιεργήσει το συναίσθημα και να το προβάλλει μέσα από τα ποιήματά της. η πρωτοπρόσωπη αφήγηση σχεδόν σε όλα τα ποιήματά της είναι εκπληκτική, διότι κατορθώνει να προβάλλει με ευαισθησία και τρυφερότητα τα μύχια της ψυχής του ποιητικού υποκειμένου. Η γλώσσα των ποιημάτων της χαρακτηρίζεται από μεστότητα και πυκνότητα, καθώς κυριαρχούν τα ρήματα και  ουσιαστικά. Ο ρόλος των επιθέτων είναι λειτουργικός.

Πηγές έμπνευσης της Άννας Μαχαιροπούλου είναι ο άνθρωπος και όλα όσα καλείται να αντιμετωπίσει καθημερινά. Οι δυσκολίες, οι δυσχέρειες, τα προβλήματά του, τα διλήμματα του, αλλά κυρίως η αναζήτηση των προσωπικών του προσδοκιών και ο τρόπος που θα τις ικανοποιήσει.  Η φύση μετουσιώνει τα ανθρώπινα συναισθήματα και τις προσδοκίες εκφράζοντάς τα με έναν πιο γλαφυρό τρόπο [π.χ. (…) γίνεσαι ένα ακόμη κομμάτι του τοπίου (στο ποίημα Το τραγούδι της Κυριακής), Εγώ και το φως (στο ποίημα Απέναντι στον Ήλιο), Γεννηθήκαμε στα δάση/ψηλαφώντας ανάμεσα στα δέντρα/με το βλέμμα (στο ποίημα Άνθρωπος), Ενέργεια από τα έγκατα της γης/ φιλτραρισμένη μέσα άσπρο χώματα και πέτρες (το δυναμικό ξεκίνημα στο ποίημα My Little Rose), Με άκουσε ο αέρας και μου έδωσε το σήμα (…) Και συμφώνησε (από το ποίημα Ακινησία), Φθινοπωρινές στάλες, μικρές βροχές/ Αγγίγματα βαθιών αισθημάτων (…) Κι αυτό που μένει πάντα/ μια φθινοπωρινή βροχή/ να πέφτει στο πρόσωπό σου (από το ποίημα Μικρές Βροχές) κ.ά. πολλά].

Πολλά ποιήματα παρουσιάζουν οπτικές και ηχητικές εικόνες παρμένες από τη φύση και εκδηλώνουν μια ελαφρά κίνηση του φυσικού κόσμου που οδηγείς τη συγκίνηση του αναγνώστη/ακροατή. Οι σπουδές χορού και θεάτρου βοήθησαν τη συγγραφέα να αποδώσει την κίνηση, την παραστατικότητα και δραματικότητα και στον ποιητικό λόγο της. Έτσι, τα ποιήματά της έχουν θεατρικότητα και θα μπορούσα να αναπαρασταθούν μέσα από την τέχνη του θεάτρου ή  του χορού.

Η προσωπική αυτή ποιητική συλλογή θα σας κάνει να αντικρύσετε με γυμνό δέρμα, γυμνή ψυχή τις προσωπικές σας αναζητήσεις και να κοιτάξετε βαθιά μέσα σας, να διαπιστώσετε όλα όσα έχετε καταφέρει, όλα όσα έχετε αστοχήσει να επιτύχετε, αλλά κυρίως όλα όσα επιθυμείτε και πώς να τα πετύχετε… Δώστε αυτήν την ευκαιρία στον εαυτό σας να επαναπροσδιορίσετε τους στόχους σας, ειδικά τώρα με τη νέα χρονιά!