notationes ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ 2019-ΧΕΙΜΩΝΑΣ 2020/// Ουμπέρτο Σάμπα (Umberto Saba) /// ΠΟΙΗΣΗ

Ο μικρός Μπέρτο

[Δύο ποιήματα από το Βιβλίο των Τραγουδιών. Ανθολόγιο ποιημάτων (Βακχικόν, 2019 Α΄ Βραβείο Νέων Μεταφραστών από το Ιταλικό Μορφωτικό Ινστιτούτο)]

Μετάφραση από τα ιταλικά: Θεοδόσης Κοντάκης

[…Μια κραυγή / ανεβαίνει…]
[…Un grido / s’alza…]

Μια κραυγή
ανεβαίνει απ’ το παιδί στις σκάλες. Και κλαίει
κι η γυναίκα που φεύγει μακριά. Σπάει
για πάντα μια καρδιά τούτη τη στιγμή.
Τώρα
σαράντα χρόνια περάσαν.
Το μικράκι
είν’ άντρας τώρα, γέρος σχεδόν, με πείρα
πολλών καλών και κακών. Είν’ ο Ουμπέρτο
ο Σάμπα κείνο το μικράκι. Και πάει, ψάχνοντας
τη γαλήνη, με την παραμάνα του να κουβεντιάσει∙
που κι αυτή με θλίψη τον εγκατέλειψε, τον άφησε
δίχως να το θέλει. Ο κόσμος
ήτανε τότε γι’ αυτόν κάτι το ύποπτο, πάντα ήταν
-ή τουλάχιστον έτσι του φαινόταν- ο εχθρός.

Κρεμασμένο στον τοίχο ρολόγι-αντίκα
να βγάζει έναν ήχο σαν πεθαμένο.
Το κούρντιζε τα χρόνια τα ευτυχισμένα
ο άντρας της ο γλυκός∙ ακριβή γι’ αυτόν παρηγοριά
να το βάζει να δουλεύει σωστά. Του αρέσει ακόμα
το φως ν’ ανάβει το βράδυ, να κάθεται
μαζί της του αρέσει, ώσπου κείνη να του πει:

«Πέρασ’ η ώρα. Γύρνα στη γυναίκα σου Μπέρτο»