Emily Dickinson (1830-1886) /// Dear March - Come in - ( no1320)

Πίνακας: "Γυναίκα με παπαρούνες", 'Εντβαρντ Μουνχ, 1919.

Απόδοση στα Ελληνικά:  Ειρήνη Βεργοπούλου

 Dear March - Come in -               

How glad I am -

I hoped for you before -

Put down your Hat -      

You must have walked -

How out of Breath you are -       

Dear March, how are you, and the Rest -

Did you leave Nature well -       

Oh March, Come right upstairs with me -

I have so much to tell -

I got your Letter, and the Birds -              

The Maples never knew that you were coming -

I declare - how Red their Faces grew -  

But March, forgive me -               

And all those Hills you left for me to Hue -         

There was no Purple suitable - 

You took it all with you -             

Who knocks? That April -

Lock the Door -

I will not be pursued -

He stayed away a Year to call    

When I am occupied -   

But trifles look so trivial              

As soon as you have come

               

That blame is just as dear as Praise        

And Praise as mere as Blame –

 ****

Καλέ μου Μάρτη - 'Ελα μέσα

Πόσο χαρούμενη είμαι-

'Ηλπιζα για σένα πριν-

Βγάλε το καπέλο σου-

Πρέπει να περπάταγες-

Πόσο ξέπνοος είσαι-

Καλέ μου Μάρτη, πως είσαι, και τα Λοιπά-

'Αφησες στην ησυχία της τη Φύση-

Ω, Μάρτη, 'Ελα, πάμε πάνω μαζί-

'Εχω τόσα πολλά να σου πω-

‘Ελαβα το Γράμμα σου, και τα Πουλιά-

Τα Σφεντάμια δεν είχαν ιδέα ότι ερχόσουν-

Το δηλώνω –πόσο Κόκκινα έγιναν τα Πρόσωπά τους-

Αλλά Μάρτη, συγχώρα με-

Και όλοι εκείνοι οι Λόφοι που άφησες εμένα να τους Βάψω-

Δεν υπήρχε το κατάλληλο Μωβ-

Το πήρες εσύ όλο μαζί σου-

Ποιος χτυπά;  Εκείνος ο Απρίλης-

Κλείδωσε την Πόρτα-

Δεν αφήνω να με καταδιώκουν-

‘Εμεινε ένα Χρόνο μακριά χωρίς νέα-

‘Όταν είμαι απασχολημένη-

Αλλά οι τσακωμοί μοιάζουν τόσο ασήμαντοι

Από τη στιγμή που έχεις έλθει

Που η κατηγόρια είναι το ίδιο γλυκιά όσο ο ‘Επαινος

Και ο ‘Επαινος τόσο λίγος, όσο η Κατηγόρια.

***

ΝΕΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ /// ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ : ΚΟΡΦΟΛΟΓΩΝΤΑΣ ΕΠΟΧΩΝ ΤΗΝ ΠΡΟΙΚΑ /// ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ 2018

Ανθολογία ελληνικών ποιημάτων

ανθολόγηση: Γιώργος Χ. Θεοχάρης

288 σελ.

***

Η παρούσα Ανθολογία είναι το αποτέλεσμα μιας σκέψης που γεννήθηκε στο μυαλό του ανθολόγου το 2012 προκειμένου να υποστηρίξει εμπράκτως και σε καθημερινή βάση την ποιητική δημιουργία και να εμπλουτίσει την ποιότητα των αναρτήσεων στο νέο μέσο κοινωνικής δικτύωσης που μπήκε ορμητικά στη ζωή μας, το facebook. Έτσι, λοιπόν, κάθε πρωί, ο ανθολόγος, φορώντας το προσωπείο του χαρτοκόπτη, αναρτά ένα ποίημα που καλύπτει την αναγνωστική του απαίτηση και προσδοκία και το συνοδεύει με μία εικόνα εξωφύλλου του βιβλίου από το οποίο προέρχεται, με φωτογραφία του ποιητή ή της ποιήτριας και με πλήρη βιβλιογραφική τεκμηρίωση. Οι αναρτήσεις είναι σε ελεύθερη θέαση από όλους του χρήστες του facebook και, κατά τεκμήριο, στη διάρκεια της ημέρας, "φίλοι" διαδικτυακοί του χαρτοκόπτη αναρτούν τα σχόλια και την εντύπωσή τους για το ποίημα. Δημιουργείται έτσι κι ένας διάλογος πάνω στα ποιήματα και τους δημιουργούς και η όλη ιδέα αποκτά συν τω χρόνω δυναμική. [...] Πρόθεση του ανθολόγου ήταν να συγκροτηθεί μία Ανθολογία Ποιημάτων και όχι ποιητών. Αναντιρρήτως δεν ανταποκρίνεται καθόλου στη λογική της γραμματολογίας. Θα λέγαμε με παρρησία ότι δεν είναι καν ανθολογία, αλλά μια τεράστια ανθοδέσμη φτιαγμένη από εκατοντάδες ξεχωριστά άνθη που μάζεψε με ευαισθησία ο ανθολόγος για να στολίζει καθημερινά το βλέμμα του και το βλέμμα των διαδικτυακών του "φίλων".

ΠΗΓΗ:BIBLIONET

***

ΑΝΤΩΝΗΣ Δ. ΣΚΙΑΘΑΣ /// ΠΟΙΗΜΑΤΑ

Από το ποιητικό βιβλίο «Ευγενία» (Εκδόσεις« Πικραμένος»)και την ενότητα :

«OI EΠΙΓΟΝΟΙ ΟΜΟΛΟΓΟΥΝ

ΤΟΥ ΕΡΩΤΟΣ ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΕΑΡΙΝΗ»

Επιλογή-Επιμέλεια: Aσημίνα Ξηρογιάννη



****

Mε  τον τρόπο του ποιητή

Στα όρη του καλοκαιριού,
που οι έρωτες τυλίγονται βροχές
και αρώματα κανέλας,
αρμάτωσα Σπετσιώτικο σκαρί
για πλόες Μεσόγειους
τριγύρω στο κορμί σου.


****


Με τον τρόπο του εραστή

             Σουρούπωσε.
     Ξαναμμένοι πέσαμε για ύπνο.
  Πρώτος έφτασε ο άρχων Μιχαήλ,
                      μετά
 οι ίδιες και οι ίδιες εικόνες της πτήσης.
   
           Στα οροπέδια της ψυχής
       άρχισε η μαθητεία του ύψους
χωρίς οίηση,χωρίς του αίματος τη δόξα.

      Τα πρώτα οράματα για τις φυτείες
             των αρωματικών φυτών
          έφεραν άφθαρτες τις ελπίδες
            για τη στέψη των κορμιών
            παρουσία του Αρχάγγελου.
   
               Αγκαλιαστήκαμε σφιχτά,
απαγκιάσαμε ο ένας στην ηχώ του άλλου.

         Μήνες μετά ελευθερωθήκαμε 
  εκεί που το αληθές αλλοιώνεται σε αγαθό,
 εκεί που η ηδονή καθαγιάζεται σε βιωμένο,
εκεί που το πεπερασμένο ιαίνεται σε άπειρο,
        εκεί που τις ώρες μας δωρίζουμε,
στη συλλογή ανθών  φασκομηλιάς για τα πέπλα
                                  εκεί
                              μήνες μετά
                                  εκεί
                        ελευθερωθήκαμε.

                                              Σπέτσες ,27 Μα ί ου 2007


****


Με τον τρόπο του οδοιπόρου

         'Αρχισε να χαράζει
 στις νήσους του  Σαρωνικού.
  
      Ξοδεμένο το πέλαγος
    σε ερωτήσεις ναυαγών,
ψελλίζει ιστορίες για τις οικονομίες
              των μπαχαρικών
       σ' ασβεστωμένες θάλασσες.

        'Αρχισε να χαράζει.
         Ευλογημένοι όσοι
φιλιώνουν το απόμακρο μπλε του ωκεανού
          με τον ιερό βοριά του Αιγαίου.

        Ευλογημένοι οι Αθίγγανοι 
           που ξέρουν για το φως
             όσο κανένας άλλος.


****


Με τον τρόπο του γενναίου πατέρα

              Αιώνιά μας ηδονή
         αιώνες καρτερούσαμε
                για να φανείς
     στα κάτοπτρα της γέννας.

         Αιώνες καρτερούσαμε 
                για να διαβείς
         από το μηδέν στο ένα.
        
                  Εύχαρεις
       λεηλατούσαμε το μπλε,
                 ελπίζοντας
    πως,αν κάποτε τελειώσει το φως,
            θα έχουμε τη θάλασσα
              αντίδωρο ευγονίας
                 για τις φθορές
         των τοκετών του έαρος



****


Με τον τρόπο της γόνιμης μητέρας

               Εφέτος
αθόρυβα ξεκίνησαν οι μοίρες μας
          για τόπους θερινούς
όπου η άμπωτις του αεί και του ποτέ
                θα αποκαλύψει
        σεσημασμένα τα πρόσωπα
               του μέλλοντός μας.


****