Emily Dickinson (1830-1886) /// Dear March - Come in - ( no1320)

Πίνακας: "Γυναίκα με παπαρούνες", 'Εντβαρντ Μουνχ, 1919.

Απόδοση στα Ελληνικά:  Ειρήνη Βεργοπούλου

 Dear March - Come in -               

How glad I am -

I hoped for you before -

Put down your Hat -      

You must have walked -

How out of Breath you are -       

Dear March, how are you, and the Rest -

Did you leave Nature well -       

Oh March, Come right upstairs with me -

I have so much to tell -

I got your Letter, and the Birds -              

The Maples never knew that you were coming -

I declare - how Red their Faces grew -  

But March, forgive me -               

And all those Hills you left for me to Hue -         

There was no Purple suitable - 

You took it all with you -             

Who knocks? That April -

Lock the Door -

I will not be pursued -

He stayed away a Year to call    

When I am occupied -   

But trifles look so trivial              

As soon as you have come

               

That blame is just as dear as Praise        

And Praise as mere as Blame –

 ****

Καλέ μου Μάρτη - 'Ελα μέσα

Πόσο χαρούμενη είμαι-

'Ηλπιζα για σένα πριν-

Βγάλε το καπέλο σου-

Πρέπει να περπάταγες-

Πόσο ξέπνοος είσαι-

Καλέ μου Μάρτη, πως είσαι, και τα Λοιπά-

'Αφησες στην ησυχία της τη Φύση-

Ω, Μάρτη, 'Ελα, πάμε πάνω μαζί-

'Εχω τόσα πολλά να σου πω-

‘Ελαβα το Γράμμα σου, και τα Πουλιά-

Τα Σφεντάμια δεν είχαν ιδέα ότι ερχόσουν-

Το δηλώνω –πόσο Κόκκινα έγιναν τα Πρόσωπά τους-

Αλλά Μάρτη, συγχώρα με-

Και όλοι εκείνοι οι Λόφοι που άφησες εμένα να τους Βάψω-

Δεν υπήρχε το κατάλληλο Μωβ-

Το πήρες εσύ όλο μαζί σου-

Ποιος χτυπά;  Εκείνος ο Απρίλης-

Κλείδωσε την Πόρτα-

Δεν αφήνω να με καταδιώκουν-

‘Εμεινε ένα Χρόνο μακριά χωρίς νέα-

‘Όταν είμαι απασχολημένη-

Αλλά οι τσακωμοί μοιάζουν τόσο ασήμαντοι

Από τη στιγμή που έχεις έλθει

Που η κατηγόρια είναι το ίδιο γλυκιά όσο ο ‘Επαινος

Και ο ‘Επαινος τόσο λίγος, όσο η Κατηγόρια.

***