ΕΥΗ ΜΑΥΡΟΜΜΑΤΗ /// ΠΕΝΤΕ ΠΟΙΗΜΑΤΑ

Ημικρανίες

Και η μαμά πάσχει από ημικρανίες.
Η μαμά καταφεύγει άμεσα στα παυσίπονα
για να «μπλοκάρει τον πόνο».
Εκείνη δεν τον διώχνει με παυσίπονα.
Είναι κομμάτι της μαμάς.

Συχνά,την κυριεύει η επιθυμία να παρει ένα μαχαίρι
και να ανοίξει μια τομή στον αυχένα της,
ακριβώς στη βάση του κεφαλιού,
εκεί όπου αισθάνεται πως καταλήγει ο πόνος.

Το αίμα της τρέχει

                                 συμπαρασύροντάς τον



****

Επίλογος

Οι σιωπές σου 
μέσα μου
δεν θα πυκνώνουν πια.

(Ο δρόμος της υπερβολής είναι κλειστός)

Μιλάς ή καίγεσαι.
Μιλάς και καίγεσαι

καίγεσαι

καίω


****

Χρόνος είναι

δώδεκα γεροντοκόρες γύρω από ένα τραπέζι
που η μία προσπαθεί να πείσει την άλλη
ότι δεν έχει έρθει ακόμα η ώρα της

****

 Ο κήπος μου 

πελώριος
περιφραγμένος με μάντρα τσιμεντένια,
τριάντα τρία χρόνια ψηλή,
σας περιέχει όλους.

Είστε ρίζες.
Τσουκνίδες.

Κάποιοι ,
ελάχιστοι,
σταγόνες πρωινής δροσιάς
στα φύλλα.

***

Σωματική  νοημοσύνη


Μόλις επέστρεψε
έκανε μπάνιο
έβαλε κρέμα σώματος
άλλαξε εσώρουχα
ρούχα
όμως η μυρωδιά του
ήταν ακόμα εκεί.

Κάθε φορά συμβαίνει αυτό.
Μόνο μ΄εκείνον.
Το σώμα θέλει 
να διασώσει 
ό,τι μπορεί.

(Aνθολόγηση για το Varelaki :Aσημίνα Ξηρογιάννη)

***

«Οχι τα λόγια» Εύη Μαυρομμάτη,2018

**