ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΑΝΟΥ /// «Θεϊκή πορεία γένους Θηλυκού»

Μεγαλόψυχος και επίμονος όπως Είναι, αποφάσισε να τους δώσει άλλη

μια ευκαιρία μιας και τα πράγματα πηγαίνανε κατά διαόλου. Από το κακό

στο χειρότερο οι εποχές φεύγουν και σαν από το αίμα της Μέδουσας

γεννιούνται και ξαναγεννιούνται φίδια όλων των ειδών. Αυτή τη φορά

τους έστειλε την Κόρη του, πράξη απύθμενης αγάπης και φιλανθρωπίας

μιας και δεν είχε άλλο παιδί για Τρίτη ευκαιρία.

Παρθένα, με άρωμα λεπτότατο, με στητά στήθη και ελαφίσιο περπάτημα

όπου και αν βάδισε κουνώντας σεμνά τους θεσπέσιους γοφούς της δεν

επέτρεψε ανούσια χαϊδολογήματα και άλλες τέτοιες οικειότητες. Με τη

μοναδική αντοχή στην ανθρώπινη βλακεία, περπάτησε με αγάπη και

υπομονή σε όλη τη γη, στις μεγάλες πόλεις του βορά, στα άνυδρα εδάφη

του νότου, στην ολούθε ταπεινωμένη ύπαιθρο, σε ακριβείς απομιμήσεις

φυσικού περιβάλλοντος, στα ghetto και στις παραλίες με την οργανωμένη

φροντίδα των εμπόρων. Αλίμονο όμως, σε όλους τους τόπους που βάδισε

σκίστηκε η καρδιά της και γέμισε αγκάθια. Είναι, φαίνεται, πως τίποτα

δεν άλλαξε τόσα μα τόσα χρόνια μετά την σταύρωση του αδελφού της. 

Τους πρόσφερε και πάλι ζυμωμένο ψωμί και οίνο, ή με άλλα λόγια τον

ξεχασμένο Λόγο που τα ισκιοβόρα Ιερατεία τον μετάτρεψαν σε επιτάφια

τροφή. Οι άνθρωποι, συνήθως, δεν αγαπούν τους θεούς που δεν τους

τραβούν το αυτί, που δεν τους μαλώνουν για τις μπαγαποντιές τους.

Οι άνθρωποι, συνήθως, αγαπούν τους θεούς που είναι αυστηροί

καθοδηγητές και υπόσχονται την μετα θάνατον ζωή. Χαζοχαρούμενοι

σέρφερ οι άνθρωποι, δεν ένοιωσαν έτσι την απλή ροη του νερού στο

βλέμμα της ούτε είδαν τις ουλές από σκουριά που οι ίδιοι προκαλέσαν. 

Αντί αυτού, την έκαναν εξώφυλλο στα μεγαλύτερα περιοδικά, videogame

και σποτ διαφημιστικό, κινδύνεψε μάλιστα και από κάτι τέρατα φρικτά

σε κλειτοριδεκτομή. Σάρωθρο κομφορμισμένο της αποκαλύψεως ο

άνθρωπος, το τραγικότερο των όντων όλων, ερημωτής και χτίστης των

πάντων, νωχελικά κουρντίζει συνέχεια την λατέρνα του με τη δεινότητα

της γαϊδουρινής των λαθών του επανάληψης. Και από την άποψη αυτή, η

σταύρωση της δεν χρειάστηκε Ιούδα ήταν πιο ύπουλη και είχε διάρκεια

μεγαλύτερη από του Αδελφού της. 

Δεν ξέρω αν κάτι και τι, θα μείνει από αυτή την θεϊκή πορεία γένους

θηλυκού. Κατά την ταπεινή μου γνώμη, πάντως, όσο και αν προσπάθησε ο

μεγαλοδύναμος να πλησιάσει ως άνθρωπος, άνδρας ή γυναίκα το

ανθρώπινο δημιούργημά του, όσο και πιο πολύ το πλησίασε με τη μέγιστη

των θυσιών-σταύρωση, τόσο αυτός ο άνθρωπος απομακρύνθηκε στο

βάθος, απώθησε με θράσος την Αγάπη του και έχτισε μια προοπτική

άσχετη με τις περιορισμένες διαστάσεις του ως θνητός. 

Η μήπως και έβαλε ένα δράμι μυαλό που σιγά-σιγά θα τον απωθούσε από

την αυταρέσκεια της Θεϊκής του αντανάκλασης;

****