notationes/// ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ 2017 /// ΝΑΝΑ ΠΑΠΑΔΑΚΗ /// ΕΡΩΤΙΚΟ

Όταν το μυαλό διψάει, οι σκιές των δέντρων δεν αρκούν.

Ούτε τα αγγίγματα των χειλιών και τα άπληστα χάδια.

Μόνο αν κατάφερνες να ξεριζώσεις τον ήλιο

και να ξεσκίσεις με τα δόντια τον ομφάλιο λώρο

που τον ενώνει με τα σπλάχνα σου

θα άντεχες να γείρεις αποκαμωμένος

στο βράχο.

Προς το παρόν τριγυρνάς γύρω απ’ τη λίμνη

σαν σαρκοφάγος γλάρος,

ενώ η νεράιδα κάνει κούνια στην καρδιά σου.

«Τα Δώρα της Αγρύπνιας» ,Εκδόσεις Αστάρτη (2013)
*** 
Η φωτογραφία είναι παρμένη από  εδώ!
*