ΠΡΟΓΟΝΟΙ Ι Βρίσκομαι μέσα στ' αποφάγια σας στους πάλι χώρους του απέραντου χρόνου
ΠΡΟΓΟΝΟΙ ΙΙ Είμαι σταγόνα μελανιού σε κάτασπρο λινό σεντόνι Είμαι αρνητικό ματιού να βλέπει το καψάλισμα του φεγγαριού στη γύρη των ψαριών να βλέπει ίδιους τους καιρούς και το μεγάλο ποταμό στο δέλτα του να κατεβάζει σκέψεις ελεφάντων Είμαι αρχαίος χωροβάτης στο μείον άπειρο ριγμένος Είμαι σταδία νοητή στον ίσκιο μου λαβύρινθος τα κόκκαλα Είμαι η νύχτα ναι είμαι η νύχτα ίσως η νύχτα ίσως
ΠΡΟΓΟΝΟΙ ΙΙΙ
Ξεμπάρκαρα το φονικό του μαχαιριού στην Οδησσό
Ο μεθυσμένος έμπορος ο τραγωδός ο τραγοπόδης μυήθηκε στα Ελευσίνια από τον Ξάνθο μετά του τάξανε πως θα τον στείλουνε στ΄ αγάλματα με βόμβες του τάξαν εισιτήριο επιστροφής του τάξαν φαγητό κα ύπνο στο ξενοδοχείο Μεγαλέξανδρος μα λησμονήσαν να του πουν το όνομα του καραβιού
Ο γαλατάς οι αστυφύλακες κι οι φωτογράφοι βρήκανε στα νεφρά μου καρφωμένο το εισιτήριο της ιστορίας ξεθώριαζαν τα γράμματα 19 Ιουνίου 1929 θωρηκτό Πατιόμκιν τρίτη θέσις Πέθανα με το θάνατο του μαχαιριού στην πόλη των προγόνων μου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου