ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΑΡΧΕΙΟ /// ΙΟΡΔΑΝΗΣ ΚΟΥΜΑΣΙΔΗΣ /// ΔΩΔΕΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΟΣΗΜΑ ΣΤΟΝ ΤΟΙΧΟ

Δώδεκα γραμματόσημα στον τοίχο

Ιορδάνης Κουμασίδης

Κέδρος, 2016
96 σελ.



ΓΡΑΦΕΙ Ο ΙΟΡΔΑΝΗΣ ΚΟΥΜΑΣΙΔΗΣ

Μερικές λέξεις για τα Δώδεκα Γραμματόσημα στον Τοίχο

    Βιβλίο - τι άλλο;. Μετά από κάποια χρόνια. (Λέω πως) δεν υποκύπτω στην ταχύτητα της εποχής. Τι βιβλίο; Ας πούμε: νουβέλα. Επιστολική. Δώδεκα Γράμματα –οπότε και Γραμματόσημα. Ένα για κάθε μήνα του χρόνου. Τα στέλνει ένας φυλακισμένος, εξόριστος στη Μαρτινίκα. Σε νεαρά δεσποινίδα στο Παρίσι. Εκείνη του απαντά -ευτυχώς. Παρ’ όλα αυτά, δεν διαβάζουμε τις απαντήσεις της. Τις συνάγουμε όμως. Από την επιστολή του επόμενου μήνα που στέλνει ο κρατούμενος. Εκείνος κρατά τα γραμματόσημα από τις απαντητικές της επιστολές. Τα κολλά στον τοίχο του κελιού. Ελπίζει. Μάταια;

    Ξεκίνησε να γράφεται τυχαία. Εντελώς τυχαία. Εφόσον υπήρξε η πολυπόθητη αφορμή, μετά ξεχείλισε. Άργησε κάπως να εκδοθεί. Κανένα πρόβλημα. Συγκαταλέγομαι στην κατηγορία γραφιάδων: μετά την τελευταία τελεία, έχω τελειώσει μαζί του. (Τελευταία, τελεία, τελειώσει: παρήχηση, παλιλλογία). 

    Έχει ταξιδέψει σ’ αρκετά βιβλιοπωλεία. Κι εγώ κατά πόδας. Μιλώ μερικές φορές για αυτό. Συχνά υπεκφεύγοντας. Τι θα ήταν η λογοτεχνία χωρίς τους υπαινιγμούς;

   Έχω συναντήσει κι ορισμένες δεσποινίδες ή κυρίες που σχεδόν ερωτεύτηκαν τον ήρωα. Εξαίσια. Τα εντονότερα πάθη είναι τα καταδικασμένα.