Σελίδες

Σελίδες

Σελίδες

Σελίδες

Σελίδες

Σάββατο 2 Ιουλίου 2016

ΑΛΕΧΑΝΤΡΑ ΠΙΣΑΡΝΙΚ //// ΕΠΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ //// ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ : ΒΑΣΙΛΗΣ ΛΑΛΙΩΤΗΣ




                                                                     
                                                 


ΤΑ ΕΡΓΑ ΚΑΙ ΟΙ ΝΥΧΤΕΣ

Συγγραφέας: ΠΙΣΑΡΝΙΚ ΑΛΕΧΑΝΤΡΑ

 

Εκδότης: BIBLIOTHEQUE 

 

 ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ : ΒΑΣΙΛΗΣ ΛΑΛΙΩΤΗΣ

 

Περίληψη - Τα Έργα και οι Νύχτες, είναι το βιβλίο που καθιέρωσε την Πισαρνίκ στη λογοτεχνία του καιρού της. Ένα βιβλίο που επιχειρεί με τη μέγιστη οικονομία να κάνει λεκτικούς σφραγιδόλιθους που να προκαλούν αντηχήσεις σημαντικές στη μνήμη του αναγνώστη. Εκκινώντας από βιογραφικό υλικό και με μια περιστολή που να το κάνει ανοιχτό στην πολυσημία, αγγίζει κάποτε φραγμέντα του αρχαιοελληνικού λυρισμού. Είναι σαν......

ΠΟΙΗΜΑ




Εσύ διαλέγεις τον τόπο της πληγής

εκεί όπου μιλάμε τη σιωπή μας.

Εσύ κάνεις από τη ζωή μου

αυτή την υπερβολικά καθάρια τελετή.



****


ΠΟΙΟΣ ΦΩΤΙΖΕΙ
 

Όταν με κοιτάς

τα μάτια μου είναι κλειδιά,

ο τοίχος έχει μυστικά,

ο φόβος μου λέξεις, ποιήματα.

Μόνο εσύ κάνεις απ’ τη μνήμη μου

μια ταξιδιώτισσα γοητευμένη

μια φωτιά ακατάπαυστη.



****


ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ

 
Εσύ κάνεις τη σιωπή απ’τις πασχαλιές

που φτερουγίζουν

Στην τραγωδία του ανέμου στην καρδιά.

Εσύ έκανες από τη ζωή μου μια ιστορία



για παιδιά

όπου ναυάγια και θάνατοι

είναι προσχήματα θαυμαστών τελετών.




****


ΠΑΡΟΥΣΙΑ
 

η φωνή σου

σ’ αυτό το να μην μπορούν να ξεφύγουν

τα πράγματα

απ’ τη ματιά μου

αυτά με στερούν

κάνουν από μένα ένα πλοίο πάνω σ’ ένα ποτάμι

από πέτρες

αν δεν είναι η φωνή σου

μοναχική βροχή στη σιωπή μου από πυρετούς

εσύ μου ξεδένεις τα μάτια

και παρακαλώ

να μου μιλάς



****


ΟΝΟΜΑΖΟΝΤΑΣ ΣΕ
 

Όχι το ποίημα της απουσίας σου,

μόνο ένα σχέδιο, μια γρατζουνιά σ’ έναν τοίχο,

κάτι στον άνεμο, μια γεύση πικρή.





****



ΣΙΩΠΕΣ
 

Ο θάνατος πάντα στο πλάι,

ακούω τα λόγια του.

Μονάχα με ακούω.



****


ΦΩΝΗ ΖΗΤΙΑΝΑ

 
Κι ακόμα δεν τολμάω ν’ αγαπώ

τον ήχο του φωτός σε μιαν ώρα νεκρή,

το χρώμα του χρόνου σ’ έναν παρατημένο τοίχο.

Στη ματιά μου τα έχασα όλα.

Είναι τόσο μακριά το να ζητάς.

Τόσο κοντά να ξέρεις πως δεν υπάρχει.



****

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου