ΝΙΚΟΛΑΣ ΓΚΟΓΚΟΣ: ΤΡΙΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ

Κλάδος Ελαίας                                       

Μες τη νυχτερινή κιβωτό
και τον ημερήσιο εγκιβωτισμό,
κουρντιστά ενός θεού ασύλληπτου
& μιας θεάς τόσο ωραίας,
τραβάμε κουπί.
Τα ζούδια μας μαγικά˙
τα πτηνά μας αποδημητικά˙
το κλάμα στέρεψε.
Ήταν ένας κατακλυσμός από
δάκρυα, κρεμαστή μια πυξίδα
ξεκούρντιστη απ’ τα παντελόνια
της κηδείας, με μια καδένα δουλική και
μια χούφτα χώμα στη γροθιά μου
να την αδειάζω πάνω στο κοφίνι
του πατέρα μου.
Προπορεύομαι μισότυφλος, μόνος
μ’ ολόμαυρα ρούχα και μια
προφυλαγμένη κόκκινη καρδιά
ασεβής, αθίγγανος, αρμενιστής
της κιθάρας του, εξόριστος της
εξουσίας, κλαρί ξερό που γυρεύει
να ματώσει κοντά σου. 

                                               

                                                                   Νικόλας Γκόγκος_MMXIII

Φωτό: Olive branch_Steven Noble

 
ΒOMBA ΒΑΘΟΥΣ


Κι ανοίχθησαν οι ουρανοί σαν λιποψύχησα,
βγήκα περίπατο στη νύχτα του Μερκαμπάχ,
είδα την αυξομείωση της ακτινοβολίας των συστρεφόμενων
επισκεπτών απ’ το διάστημα, έγινα ο ίδιος το τοτέμ και το
σκιάχτρο μου.
Δερματοβάτης πλανήθηκα, μύρισα την αποφορά της ανθρώπινης αμαρτίας
και το λιβάνι των προφητών. Είναι αλήθεια˙
φοβούνται οι άνθρωποι περισσότερο αυτό που δεν καταλαβαίνουν.

                                                                                Νικόλας Γκόγκος_MMXIV

Φωτό: Ezekiel’s Wheel in St. John the Baptist Church in Kratovo, Skopje_Fresco from the 19th century.

Limbo
                                                        


Κάποιος από μηχανής
Θεός μας έριξε στο limbo
Ξεκρέμαστοι ψυχανεμίζουμε
σαν κουρελάκια
Χρονοβόρε
μαύρο καραβόπανο μου ύφανες
για ένα ταξίδι στα άστρα που δεν έγινε
κι όμως να ήξερες πόσο
κάτω απ’ τη φλούδα ακόμη
σ’ αγαπώ.

                                        Νικόλας Γκόγκος_MMXII


                                                        

Φωτό: Odd Nerdrum_In Limbo

***Το ιστολόγιο του ποιητή : https://nicholasgogos.wordpress.com/