 |
| Κώστας Στεργόπουλος(εικόνα από http://www.aixmi.gr/index.php/peuane-o-poihths-kai-pezografos-kvstas/) |
Τα κοιμητήρια
Τόποι χλοεροί, με μάρμαρα και κυπαρίσσια,
με χώμα μουσκεμένο από πολλά δάκρυα,
που εμείς τους λέμε
νεκροταφεία ή κοιμητήρια.
Εκεί δεν κατοικεί κανείς.
Λησμονημένοι τόποι,
που θαρρούμε πως κοιμίζουν τους
αγαπημένους μας.
Κάποτε μόνο ο άνεμος διαβαί-
νοντας βγάνει φωνή,
κάποτε μόνο αφήνει λυπημέ-
νη τη φωνή του το πουλί.
Εκεί κανείς δεν κατοικεί.
Ήλιος και βροχή,
παιχνίδια του αττικού χειμώνα.
Τα κοιμητήρια είναι για τους ζωντανούς.
Οι νεκροί έχουν πεθάνει.
Τα τοπία του Ήλιου (1971)
(http://www.poiein.gr/archives/4972)
Ο Κώστας Στεργιόπουλος (1926-2016, Αθήνα) ήταν βραβευμένος Έλληνας συγγραφέας, πεζογράφος, κριτικός και ποιητής της δεύτερης μεταπολεμικής γενιάς, καθηγητής πανεπιστημίου[1][2][3][4].
Πίνακας περιεχομένων
Βιογραφία
Γεννήθηκε το 1926 στην Αθήνα, πήγε στο σχολείο στην Άνδρο, τη Θεσσαλονίκη και την Αθήνα όπου και σπούδασε στο τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Εκπόνησε διδακτορική διατριβή στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Εργάστηκε ως καθηγητής στη μέση εκπαίδευση (δημόσια και ιδιωτική) , καθώς και στη Σχολή Κινηματογράφου και Θεάτρου του Λ.Σταυράκου. Από το 1966 είχε τη θέση του λέκτορα στο Πανεπιστήμιο Αθηνών (έδρα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας) μέχρι το 1969, όταν το δικτατορικό καθεστώς των συνταγματαρχών κατάργησε το θεσμό των λεκτόρων, οπότε πήρε τη θέση Βοηθού στο Σπουδαστήριο Βυζαντινής και Νεοελληνικής Φιλολογίας μέχρι το 1972 όταν παύθηκε από τη χούντα. Το 1974 πήρε τη θέση του καθηγητή Νεοελληνικής Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, θέση από την οποία παραιτήθηκε το 1984, με εθελουσία έξοδο. Λίγο αργότερα, το 1986, έγινε ομότιμος καθηγητής Νεοελληνικής Φιλολογίας στο ίδιο πανεπιστήμιο[1][2][4].Συγγραφή
Ο Κώστας Στεργιόπουλος άρχισε να δημοσιεύει άρθρα σε περιοδικά το 1943 στη Νέα Εστία, όπου δημοσίευσε και την ποιητική του συλλογή «Χινοπωρινά»[1]. Ως κριτικός έγραψε στο περιοδικό Ξεκίνημα μεταξύ 1946 και 1947 και στο Εποχές μεταξύ 1963 και 1967, καθώς και στην εφημερίδα Νίκη μεταξύ 1962 και 1963.[2] Υπήρξε μελετητής μεταξύ άλλων του Καρυωτάκη, του Άγρα και εκδότης των κριτικών κειμένων του τελευταίου. (Ο Τέλλος Άγρας και το πνεύμα της παρακμής). Ήταν άριστος γνώστης της μετρικής της νεότερης ποίησης μας.Εργογραφία
Κάποια από τα έργα του είναι[1][2]:- «Χινοπωρινά», ποιητική συλλογή, 1943
- «Πρώτοι αποχωρισμοί», διηγήματα, Αθήνα, έκδοση του περιοδικού Φιλολογικά Χρονικά, 1947
- «Η κλειστή ζωή», μυθιστόρημα, Αθήνα, εκδ. Μαυρίδης, 1952
- «Τα τοπία του φεγγαριού», ποιήματα, Αθήνα, εκδ. Μαυρίδης, 1955
- «Η σκιά και το φως», ποιήματα, 1960, Κρατικά Λογοτεχνικά Βραβεία: Β΄ Βραβείο ποίησης το 1961
- «Το χάραμα του μύθου», ποιήματα, Αθήνα, εκδ. Δίφρος, 1963
- «Ο κίνδυνος», ποιήματα, Αθήνα, εκδ. Βάκων, 1965, συμπληρωμένη έκδοση, 1972
- «Τα τοπία του ήλιου», ποιήματα, Αθήνα, εκδ. Μαυρίδης, 1955
- «Έκλειψη», ποιήματα, Αθήνα, εκδ. Βάκων, 1974
- «Τα μισά του πλου», ποιήματα, Αθήνα, εκδ. Κέδρος, 1979
- «Αλλαγή φωτισμού (1979-1981)». Αθήνα, εκδ. Κέδρος, 1984
- «Ο ήλιος του μεσονυκτίου», ποιήματα, Αθήνα, εκδ. Νεφέλη, 1991, Κρατικά Λογοτεχνικά Βραβεία: Βραβείο ποίησης 1992
- «Παλίρροια (1991-1996)», Αθήνα, εκδ. Γαβριηλίδης, 1998
- «Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης: Η σκιά και το φως», Αθήνα, εκδ. Δίφρος, 1960
- «Ο Τέλλος Άγρας και το πνεύμα της παρακμής», κριτική, Αθήνα, εκδ. Βάκων, 1962
- «Τριαντάφυλλα μιανής ημέρας», Αθήνα, εκδ. Φέξης, 1965
- «Από το συμβολισμό στη νέα ποίηση», κριτική, Αθήνα, 1967
- «Οι επιδράσεις στο έργο του Καρυωτάκη», κριτική, Αθήνα, εκδ. Σοκόλης, 1972, (διδακτορική διατριβή), Κρατικά Λογοτεχνικά Βραβεία: Α΄ Βραβείο κριτικής-δοκιμίου το 1973
- «Η ανανεωμένη παράδοση (στη σειρά ανθολογίας «Η ελληνική ποίηση»), Αθήνα, Σοκόλης, 1980
- «Περιδιαβάζοντας Α΄, Από τον Κάλβο στον Παπατσώνη», Αθήνα, εκδ. Κέδρος, 1982
- «Περιδιαβάζοντας Β΄, Στον χώρο της παλιάς πεζογραφίας μας». Αθήνα, εκδ. Κέδρος, 1986
- «Περιδιαβάζοντας Γ΄, Από τη μεσοπολεμική στη μεταπολεμική πεζογραφία», Αθήνα, εκδ. Κέδρος, 1994
- «Η φύση της κριτικής και το έργο του κριτικού». Χανιά, ανάτυπο από το περιοδικό Θαλής, 1994
- «Περιδιαβάζοντας Δ΄, Στους ίδιους και σ’ άλλους καιρούς», Αθήνα, εκδ. Κέδρος, 1996
Αναγνώριση / βραβεύσεις
Έχει λάβει τις εξής βραβεύσεις από τα Κρατικά Λογοτεχνικά Βραβεία:- 1961: Β΄ Βραβείο ποίησης για το έργο του «Η σκιά και το φως»
- 1973: Α΄ Βραβείο κριτικής-δοκιμίου για το «Οι επιδράσεις στο έργο του Καρυωτάκη»
- 1992: Βραβείο ποίησης για το έργο «Ο ήλιος του μεσονυκτίου»
- 2004: Μεγάλο Βραβείο Λογοτεχνίας
- 1963: Βραβείο Κριτικής Μελέτης της Ομάδας των 12
- 2002: Βραβείο Ιδρύματος Πέτρου Χάρη Ακαδημίας Αθηνών
Αναφορές
- Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας Γ΄ Λυκείου, Γ. Λάμπος, Γ. Παπαχρήστου, σελ. 126, Εκδόσεις Βολονάκη, 2006, ISBN 960-381-294-3
- Στεργιόπουλος Κώστας 1926, Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Εθνικό Κέντρο Βιβλίου
- Ιστορία Νεοελληνικής Λογοτεχνίας (Α, Β, Γ Γυμνασίου)], Ευάγγελος Αθανασόπουλος, Ειρήνη Κοκκινάκη, Πολυξένη Μπίστα, ΟΕΔΒ, Ενότητα ένατη, Η λογοτεχνική παραγωγή στην Ελλάδα μέχρι το τέλος του 20ού αιώνα, Η λογοτεχνική δεκαετία του 1960 (Δεύτερη Μεταπολεμική Γενιά)
- Στεργιόπουλος, Κώστας, 1926-, Biblionet
ΠΗΓΗ:https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CF%8E%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%82_%CE%A3%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%B3%CE%B9%CF%8C%CF%80%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%BF%CF%82
Μπορείτε ακόμα να δείτε :Βιογραφικό και εργογραφία από το ΕΚΕΒΙ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου