 |
| 'Αννα Γρίβα,Ετσι είναι τα πουλιά,Γαβριηλίδης 2015 |
μνήμη
τρελό πουλί
ερωτεύεσαι
όλους τους απόντες
ΠΟΝΗΡΗ ΑΛΕΠΟΥ
'Αφησα τα μωρά μου στους θάμνους
και ξενιτεύτηκα στα πλατάνια
από δω περνούν συχνά
σκιουράκια και κότσυφες
αν δεν έρθουν και σήμερα
θα δώσω στα μωρά να φάνε την ουρά μου
ύστερα θα στρογγυλέψω τη μουσούδα μου
και θα κινήσω για την πόλη
το σκύλο παριστάνοντας
αν βρείτε τα δόντια μου σκορπίστε τα
του δάσους φυλαχτά.
***
ΚΑΛΕΣΜΑ
Θαλασσοπούλια μέλισσες
άγρια πουλιά και νυχτερίδες
μυρμήγκια φτερωτά και ασχημόπαπα
κουρνιάστε μες στα ποιήματα
τραβήχτε ψηλά εμάς τους άπτερους
θαμμένοι είμαστε βαθιά
στα θεμέλια της ψυχής μας
έτσι στεριώσαμε το σώμα μας.
***
ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΔΙΨΑΕΙ
Η ψυχή έχει ένα έρεβος
μεγάλο σαν ελέφαντα
εκατό χρόνια να το ποτίζεις
πάλι διψάει
εγώ-σου λέει-μεγάλωσα
τα τέκνα μου με ιδρώτα
σαν φίδια τα μεγάλωσα
στα κακοτράχαλα της γλώσσας
και στους γκρεμούς φιλιών
εγώ με αίμα έπλενα
όλα τα βρώμικα της μέρας
κι έγινε η πλάτη μου νεώριο
των διαλυμένων καραβιών σας
εγώ τρυγώ τη σταφυλή
ρίχνοντας δάκρυα στο κύμα
και τραγουδώ τους μεθυσμένους
μελλοθάνατους ναύτες
η ψυχή έχει ένα έρεβος
μεγάλο σαν ελέφαντα
εκατό χρόνια να το ποτίζεις
πάλι διψάει.
***
η φωνή μας
φρούτο πικρό
άπ' τη σιωπή καρπίζει
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου