Να ξενυχτάς και να φορτώνεις μπαταρίες με το νυχτερινό ρεύμα
το πιο φτηνό
το τζάμπα των ονείρων
των οραμάτων που αντέχουν Να κάνεις απολογισμό και το μαύρο της νύχτας να μην μπορεί
να σβήσει τίποτα.
Ο απολογισμός να μοιάζει θετικός
Τα ελάχιστα να γίνονται τα μέγιστα
Γελάς μαζί
με όσους δεν μιζέριασαν ακόμα. Η χαρά, η χαρά που έχει πάρει άλλο δρόμο. Η χαρά είναι μια άλλη πια
Δεν τρέφεται από την επιτυχία, ούτε από την ευόδωση
Μόνο από κείνα που δεν σβήνουν, τα άγραφα
Τα άγραφα είναι γραμμένα, είναι δεδομένα
Αυτά που έχεις δώσει από καρδιάς λάμπουν ακόμα πιο πολύ τη νύχτα Όταν τα μοιράζεσαι με όσους δεν ζητούν μερίδιο, φόρο,
εισφορά
υπήρχαν πάντα Ποιήματα που γράφτηκαν
για σένα. ***
ΝΑΝΟΥΡΙΣΜΑ Δεν ξέρω αν και εσύ σημειώνεις
τις λέξεις που δεν λέγονται κι αν ακούς εκείνα που ακούω
Αν το ρολόϊ δείχνει κάποια ώρα Δεν ξέρω αν και εσύ με
αγαπάς με όλα τα κομπιάσματα, τα κοντινά, τα μακρινά
τις παύσεις και τα όνειρα που μπαίνουν στη κουβέντα. Κι όταν το στόμα σου ανοίγεις και ξεπροβάλλουν χίλια κοφτερά
σπαθιά
αν το αισθάνεσαι πως μπαίνουνε στη σκέψη μου βαθιά
Πώς σκάβουν δρόμους άγνωστους
με κάνεις να γελάω πολύ, αιφνιδιάζεις Δεν ξέρω αν τη νύχτα που ύπνος έρχεται και μας τραβάει μακριά
Και περπατάς και όπου κι αν πηγαίνεις με
κοιτάς που σε κοιτάω
Αν και εσύ με ψάχνεις μες τον ύπνο μην
με πάρει κάπου μακριά
αν και εσύ λειαίνεις ακόμα τη φωνή
αν κι άλλο ακονίζεις το όμορφο μαχαίρι σου Γιατί στην κόψη του
Πέφτω με λαχτάρα και πεθαίνω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου