Κάθε πρωί τον φυλάκιζαν Εκείνος έφτιαχνε σκάλες πανύψηλες με στίχους ως τον ουρανό πανύψηλες Και κάθε σούρουπο τον έβρισκαν ανάμεσά τους να μοιράζει φωτοστέφανα στους αδύναμους.
********** Γενναίων απώλεια
Κρύφτηκαν στην ανωνυμία γράφουν αναμνήσεις διαβάζουν στα κρυφά ποιήματα βυθίζονται σε ηλεκτρονικά σκοτάδια ραίνουν με άνθη τις αγαπημένες σε δωμάτια ερμητικής μόνωσης έμπλεοι ντροπής για την ευαισθησία τους Έτσι και τότε κατάλαβαν πως για να υπάρξουν άγιοι δεν χρειάζονται θρησκείες
**********
Οι άγιες νύχτες μου Οι άγιες νύχτες μου είναι
μια ανοιχτή αγκαλιά γεμάτη σούρουπα, όμορφα βράχια, μίσχους
αγριολούλουδων, ήχους κυμάτων, μητρικές φωνές που σιγοτραγουδάνε
παραμύθια Οι άγιες νύχτες μου είναι το βλέμμα -
χάδι της αγαπημένης όταν κουρνιάζει στο στέρνο μου, οι ανάσες των φίλων
που με ζεσταίνουν τον χειμώνα, η ελπίδα να δω και το αυριανό χάραμα Οι άγιες νύχτες μου είναι
τα προγονικά ιερά που πάνω τους θυσιάζω λέξεις, οι μνήμες των κυττάρων
που άγγιξαν το κορμί μου, τα πάθη που μου σπατάλησαν χρόνο και μου
χάρισαν ζωή, το βλέμμα μου όταν βυθίζεται βαθιά στο μέλλον Οι άγιες νύχτες μου είναι
η μνήμη χιλιάδων αδελφών, που υπηρέτησαν περήφανα και μυστηριακά τη
μεγάλη Μάνα. Αυτήν που ζητάει ζωή και δίνει αξίες, για να πορεύονται οι
γενναίοι και να ανασαίνουν οι μικροί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου