ΔΗΜΗΤΡΑ ΚΑΡΑΦΥΛΛΗ /// ΠΟΙΗΜΑΤΑ

           

                                                      Φωτό Α.Ξηρογιάννη            

   Χαϊκού

Φεύγεις. Κρυώνω.  

Ενσκήπτει δριμύτερο

το πεπρωμένο. 

 

 

Στο άγγιγμά σου 

ανοίγουν παράθυρα.

Οθόνη αφής.

 

 

Φιλί αγέρα.

Φυλλοβόλος έρωτας.

Πικρό φινάλε. 

 

 

Μόνη κηλίδα
που δεν εξαλείφεται.
Της απιστίας.

 

Στο βάθος κήπος.

Τι όνειρο και τούτο;

Λες και γύρισες.

 

 

   Τα στιχάκια μου
    σκοινάκια που απλώνω
    τα όνειρά μου.


http://stellasliterarybistro.com/karafylli.htm


 __________________________________


Επίπεδη


Επίπεδη.
Ροζ πέταλο κρυμμένο στις σελίδες πολύτιμου βιβλίου
του βιβλίου μας
που προδίνεται από ελαφρότατο άρωμα
το άρωμά μας.
Ροζ πινελιά στο μάγουλο, στο στήθος, στο λαιμό σου.
Διακριτικό ταττού στο αριστερό σου μπράτσο
από τη μέσα μεριά
ξυπνώ τις Κυριακές στο πλάι σου
και βρίσκομαι.

Επίπεδη.
Μωβ πέταλο φυλαγμένο στις σελίδες του βιβλίου μας.
Όταν το άρωμα θα έχει ξεθυμάνει
όταν η ροζ πινελιά θα έχει σχεδόν σβήσει
όταν το μικρό ταττού θα έχει ξεθωριάσει
όταν πια δεν θα βρίσκομαι στο πλάι σου
θα με θυμάσαι.

Από την ποιητική συλλογή: "Στο βάθος κήπος".

http://theoharrispapadopoulos.blogspot.gr/2014/06/blog-post.html

Εμείς το πήραμε από:

http://poihshkaipoihtes.blogspot.gr/2014/06/blog-post_6.html