Γιώργος Γώτης
MORE VENETO
Εκδ.Στιγμή
"ACQUA ALTA":
Λίγες είναι οι φορές που σου δίνεται, η χάρη να βαδίσεις επί των υδάτων. Όχι επάνω στη βεβαιότητα ενός πλεούμενου ή με τη βοήθεια κάποιου άλλου πλωτού μέσου, αλλά απλά με τα πόδια σου να κρατούν σταθερό τον ρυθμό του βαδίσματος επάνω στο νερό. Κάτι πρωτόγνωρο έχει αφαιρέσει όλο σου το βάρος, καταργώντας τους νόμους της βαρύτητας, και σε έχει κάνει ανάλαφρο με το κέντρο σου να επιπλέει, στο διάστημα μεταξύ νερού και αέρα.
Δεν συμβαίνει τακτικά, σπάνια θα '
έλεγα, και σε μερικούς καθόλου. Χρειάζεται πολλές ζωές να σ' εκπαιδεύσουν, οξύνοντας τις αισθήσεις σου ώστε να αντιλαμβάνεσαι το πώς και το πότε συμβαίνει το θαύμα.
Ένας νόμος της Φυσικής λέει ότι τα υγρά είναι ασυμπίεστα. Μπορούν δηλαδή να υποχωρούν κάτω από τα πέλματά σου, αλλά η ελάχιστη σταγόνα που θα παγιδευτεί σε περιορισμένο χώρο μπορεί να σηκώσει απίστευτο βάρος. Έτσι λοιπόν και η σταγόνα του χρόνου, η στιγμή που θα παγιδευτεί στον προκαθορισμένα περιορισμένο χρόνο του βίου σου, μπορεί να σηκώσει όλες τις προηγούμενες χρονικά στιγμές του και πάνω της να ολισθαίνει απαλά η μνήμη όσο κρατά το θαύμα. [...]
(Από την έκδοση)
*********************************
Ζωοφιλικά - Περικλής Σφυρίδης
Οι Εκδόσεις της Εστίας ανακοινώνουν με χαρά την κυκλοφορία του νέου βιβλίου του Περικλή Σφυρίδη «Ζωοφιλικά». Μια μαρτυρία και δώδεκα διηγήματα.
Τα Ζωοφιλικά περιλαμβάνουν μια αδημοσίευτη μαρτυρία, με τον τίτλο «Πώς μέσα από τα ζώα γνώρισα τους ανθρώπους», ένα ένθετο με φωτογραφίες για όσα εξιστορούνται στη μαρτυρία και δώδεκα ζωοφιλικά διηγήματα. Η μαρτυρία, γραμμένη με το λογοτεχνικό μεράκι που χαρακτηρίζει τον Περικλή Σφυρίδη, αποτελεί την ιστορία της ζωής του συγγραφέα που αφορά τη σχέση του με τα ζώα, αλλά και τη σχέση του με ποικίλους άλλους ανθρώπους, που η ζωή τους διασταυρώθηκε με τη δική του, με αφορμή κάποιο ζώο. Πρόκειται για ένα συναρπαστικό αυτοβιογραφικό κείμενο στο οποίο παρελαύνουν, εκτός από τα ζώα (πτηνά, άλογα, κατσίκια, γάτες και σκυλιά), γνωστά πρόσωπα από τον λογοτεχνικό, καλλιτεχνικό και ιατρικό χώρο και άλλα, άγνωστα στους πολλούς, από το οικογενειακό και φιλικό του περιβάλλον από τη Θεσσαλονίκη και τη Σκύρο.
Ακολουθούν τα δώδεκα ζωοφιλικά διηγήματα:
Πρόκειται ουσιαστικά για ιστορίες θανάτου, που προκαλούν, όπως είναι φυσικό, βαθύτατη θλίψη. Ζώα που πεθαίνουν. Άνθρωποι που πεθαίνουν. Ο συγγραφέας δεν διαχωρίζει τα ζώα από τους ανθρώπους: ο κοινός τους θάνατος προκαλεί κοινά αισθήματα, χωρίς διαβαθμίσεις και ιεραρχίες. Αν στον Ροΐδη η ζωοφιλία αποτελεί έκφραση διαφοράς (θυμίζω ότι έχει ερμηνευθεί ως αντίθεση προς τη μισανθρωπία του), εδώ εκδηλώνεται ως εξομοίωση μέσω του πόνου. Πικραμένος και απογοητευμένος από τους ανθρώπους, αλλά διόλου μισάνθρωπος, ο Σφυρίδης εκφράζει εδώ ένα αίσθημα που δεν φαινόταν με τόση καθαρότητα στα προηγούμενα έργα του: την τρυφερότητά του.»
Παν. Μουλλάς
Ο Περικλής Σφυρίδης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1933, όπου και ζει. Απόφοιτος του Αμερικανικού Κολεγίου «Ανατόλια», της τάξης του 1952. Σπούδασε ιατρική στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (ως μαθητής της Στρατιωτικής Ιατρικής Σχολής) και εργάστηκε ως καρδιολόγος μέχρι το 1994. Διετέλεσε πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης (1975-1981). Έχει εκδώσει δύο ποιητικές συλλογές, δώδεκα συλλογές διηγημάτων, δύο μυθιστορήματα και ένα αυτοσχόλιο πνευματικής πορείας. Κυκλοφόρησε μελέτες για λογοτέχνες, ζωγράφους και τρεις ανθολογίες για τους πεζογράφους της Θεσσαλονίκης, μία εκ των οποίων μεταφράστηκε στα γερμανικά και άλλη στα αγγλικά. Διηύθυνε τα περιοδικά της Θεσσαλονίκης Τραμ (1987-1991/1996) και Παραφυάδα (1985-1990). Συνεργάστηκε με τα περισσότερα ελληνικά λογοτεχνικά περιοδικά. Δύο βιβλία του έχουν μεταφραστεί στα ολλανδικά και πολλά διηγήματά του στα γερμανικά, αγγλικά και ολλανδικά. Για το πεζογραφικό του έργο έχουν δημοσιευθεί πολλά κριτικά κείμενα και αυτοτελείς μελέτες.
Από τις εκδόσεις της Εστίας κυκλοφορούν η συλλογή διηγημάτων του Το πάρτι και άλλα διηγήματα (2011) και το βιβλίο της επίκουρης καθηγήτριας του Α.Π.Θ. Σωτηρίας Σταυρακοπούλου, Περικλής Σφυρίδης. Ο πεζογράφος και η κριτική για το έργο του (2011).
*****************************
| ||||||||
σελ. 232 | |||||||
Σήμερα περισσότερο από ποτέ, πατρίδα δεν είναι ο τόπος όπου γεννιέσαι, αλλά ο τόπος Όπου επιλέγεις να ζήσεις. Συχνά μάλιστα αντιλαμβάνεται κανείς ως πατρίδα έναν άνθρωπο. Ο τουρίστας ως άπατρις από επιλογή, συνάπτοντας χαλαρούς κι ακίνδυνους δεσμούς με τις χώρες και συλλέγοντας ταξιδιωτικές εμπειρίες, είναι ένα ασυνείδητο πρότυπο των σύγχρονων εραστών. Ο τουρίστας ενός ερωτικού τόπου είναι επίσης ειδικός στο να συλλέγει τα τοπ-τεν κάθε προορισμού, δηλαδή να αντιλαμβάνεται κατακερματισμένα και φετιχιστικά τον εκάστοτε ερωτικό άλλο. Αυτό το είδος αντίληψης φανερώνεται και στην τέχνη, η οποία ως καθρέφτης της κοινωνίας, την εικονίζει και μαζί την αναδιαμορφώνει. Το ανά χείρας βιβλίο πιστεύει σε ένα άλλο είδδος ταξιδευτή (και εστιάζει στη σπανιότητά του): έναν ερασιτέχνη ταξιδευτή που διατηρεί τον πυρήνα του, την ουσία του, που ανοίγεται προς το συναισθηματικό βάθος και προς τη σωτήρια ψευδαίσθηση της διάρκειας στο χρόνο. Δεν είναι άλλος από τον Ερωτευμένο, εκείνον που κατέχει και κατέχεται από το μυστήριο που επαναφέρει το υποκείμενο στο κέντρο της ύπαρξής του. Το παρόν πόνημα είναι το τοπογραφικό μιας νοερής πατρίδας, σχεδιασμένο από τρεις δοκιμιογράφους που επιμένουν να ομνύουν στην τέχνη και τον έρωτα εντός μιας σπαρασσόμενης χώρας. Ο αναγνώστης κρατάει στα χέρια του τρεις μελέτες για τρεις μορφές τέχνης:
τα εικαστικά, τη λογοτεχνία και τον κινηματογράφο. Και στις τρεις μελέτες, ο έρωτας γίνεται αντιληπτός ως μια τριπλή δύναμη:
Σεξουαλικότητα-Ερωτισμός-Πνευματικότητα.
(Από τον πρόλογο του βιβλίου)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου