ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ
ΑΝΔΡΕΑΣ ΕΜΠΕΙΡΙΚΟΣ
Σ' ένα μπαλκόνι πάνω από τη θάλασσα,
στο βάθος η Ίος ,η Σίκινος ,η Αμοργός,
λίγο πιο πέρα ο Ατλαντικός Ωκεανός,
μ' έναν μεγενθυντικό φακό στο χέρι
εξετάζει ένα κουτί με γραμματόσημα,
τ' αφήνει στην άκρη ,πιάνει τα κιάλια
και τα στρέφει προς τη θάλασσα όπου μια μελαχρινή,
άσπρο μαγιό ,κοντά μαλλιά,μεγάλο στήθος,
εδώ και τώρα κολυμπάει στα βαθιά.
Δεν γράφει ποιήματα' καπνίζει.
******
Κι αυτό το κάνω μερικές φορές όμως
Κι αυτό το κάνω μερικές φορές:
εκεί που μαγειρεύω ή δουλεύω
ή βάφω τα κάγκελα της βεράντας
σηκώνομαι,
διαλέγω ένα βιβλίο από τη βιβλιοθήκη
και διαβάζω,όρθιος και μεγαλόφωνα,
ενα ποίημα ή λίγους στίχους μόνο.
Ύστερα επιστρέφω σε ό,τι έκανα.
(ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΣΕ ΕΝΑΝ ΠΟΛΥ ΝΕΟ ΠΟΙΗΤΗ,ΠΟΛΙΣ,2012)
_____________________________________________________________________________
ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ
ΈΝΑ ΠΟΙΗΜΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΑΣΟ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗ
Παίρνεις το ταμπούρλο σου
και τραγουδάς στους δρόμους
κι εκείνος σ' ακούει από ψηλά.
Έχεις πάντα κοντά σου μολύβι και κόλλα λευκή,
αντίδοτα στη φθορά και τη νοσταλγία.
'Εχεις πάντα στο μαξιλάρι σου
ένα ''μικρό βιβλίο για μεγάλα όνειρα''
για να νανουρίζεσαι τα βράδια
κι ελπίζεις να γράψεις μια μέρα ποίηση αληθινή
ποίηση επικίνδυνη
που να διαπερνά το σώμα του ανθρώπου
να είναι πυροτέχνημα για το μυαλό του
και να τον βάζει να ζει το αόρατο
χωρίς τύψη
χωρίς ενοχή.
Απλώς να ζει.
(ΕΠΟΧΗ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΠΟΙΗΣΗ,ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ,2013)
*********
Τους χειμώνες τα χείλη σου
θα ζεσταίνουνε τα χείλη μου,
μα τα καλοκαίρια θα'ρχονται
μοναχικά και κουρασμένα.
Και πώς ν'αντέξεις τέτοια ειρωνεία!
Εσύ θα σκορπίζεσαι στα άπειρα σημεία του ορίζοντα,
αιώνιος ταξιδευτής,
κι εγώ,
αφού σου κάνω δώρο τη θερινή σου ελευθερία,
θα αποτραβιέμαι στο σπίτι πλάι στη θάλασσα
με μόνη παρέα μου τους γλάρους.
(Από Ανέκδοτη Συλλογή)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου