THESS POETRY SLAM? 2013

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ

THESS POETRY SLAM? 2013

Γίνε το ποίημά σου!

Μάθε το,

“φόρεσέ” το

και “ξήλωσέ” το

επί σκηνής

Το Poetry Slam είναι ένας διαγωνισμός ποίησης. Οι συμμετέχοντες απαγγέλλουν από στήθους πρωτότυπη, αδημοσίευτη δουλειά τους, που την υποστηρίζουν αποκλειστικά και μόνο με τους στίχους, τη φωνή, την έκφραση, το σώμα τους. Η παράσταση του κάθε διαγωνιζόμενου διαρκεί αυστηρά 3 λεπτά και γίνεται μπροστά στην 5μελή κριτική επιτροπή και στο κοινό.

29 χρόνια μετά την πρώτη παράσταση Slam στο Σικάγο, και 3 χρόνια μετά το πρώτο THESS POETRY SLAM?, η Θεσσαλονίκη μπαίνει ξανά στον χορό και προκαλεί την ανία, αναζητώντας νέες μορφές έκφρασης για τους Έλληνες ποιητές.

Το THESS POETRY SLAM? 2013 θα πραγματοποιηθεί στη Θεσσαλονίκη το τρίτο δεκαήμερο του Μαΐου.

Οι ενδιαφερόμενοι να συμμετάσχουν πρέπει να στείλουν το ποίημά τους, από 15 Μαρτίου έως 15 Μαΐου 2013, στην ηλεκτρονική διεύθυνση: thess.poetry.slam.2013@gmail.com

Διοργάνωση: Λογοτεχνική Σκηνή (Παρά θίν’ αλός / Δήμος Καλαμαριάς)

Την προκριματική και την κριτική επιτροπή αποτελούν οι: Βασίλης Αμανατίδης, Σταύρος Ζαφειρίου, Έλσα Κορνέτη, Ζαφείρης Νικήτας, Τέλλος Φίλης. Συντονισμός: Γιώργος Κορδομενίδης.

Πηγή:http://entefktirio.blogspot.gr/2013/03/thess-poetry-slam-2013.html

Παράδοση βιβλίων στο Χατζηκυριάκειο Ίδρυμα‏

Οι Booknighters επισκέφθηκαν το Χατζηκυριάκειο Ίδρυμα Παιδικής Προστασίας και μοίρασαν βιβλία στα παιδιά που μάζεψαν από Εκδοτικούς Οίκους και μεμονωμένα άτομα. Σε αυτή την επίσκεψη ήρθαν μαζί μας και μαθητές Λυκείου των Εκπαιδευτηρίων Κωστέα Γείτονα που μοίρασαν βιβλία και παιχνίδια που και εκείνοι συγκέντρωσαν για το ίδρυμα. Το Χατζηκυριάκειο Ίδρυμα για περισσότερο από 100 χρόνια περιθάλπει κορίτσια με σοβαρά κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα και τους προσφέρει απλόχερα φροντίδα και αγάπη. Παρέχει στα παιδιά του στέγη, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, εκπαίδευση, ψυχαγωγία και φροντίζει ιδιαίτερα για την ολόπλευρη πνευματική και ψυχική τους καλλιέργεια. Το προσωπικό του ιδρύματος με την ζεστή του φιλοξενεία αγκάλιασε την προσφορά μας για βιβλία και μας έδωσες πολύ ενδιαφέρουσες πληροφορίες για το έργο που επιτελείται στο Ίδρυμα. Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε ξεχωριστά όλους όσους μας προσέφεραν βιβλία για αυτή την προσπάθεια: Eκδόσεις Λιβάνη, Εκδόσεις Καστανιώτη, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, Εκδόσεις Μίνωας, Εκδόσεις Κριτική, Εκδοσεις Anubis, Ασημίνα Ξηρογιάννη (συγγραφέας), Μαίρη Κόντζογλου (συγγραφέας), Λεία Καραβία, (συγγραφέας), Φλώρα Καραταίρη. Ελπίζουμε στις δύσκολες μέρες που διανύουμε, να μην σταματήσουμε να προσφέρουμε όλοι μας στα παιδιά που μας έχουν ανάγκη. Οι booknighters θα προσπαθήσουν πάντα να μαζεύουν βιβλία για εκείνους που τα χρειάζονται. Με εκτίμηση, The booknights Team www.booknights.gr www.booknights.org

Θα χαρούμε να επικοινωνήσετε μαζί μας στην ηλεκτρονική διεύθυνση info@booknights.gr

''Eξ ΄αφορμής''' της ΑΣΗΜΙΝΑΣ ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ ////// [Τάσος Μελίτης/Το κέρασμα που άργησε/

εκδόσεις Παρουσία 2012]


  Πόσο κατανοώ τον Τάσο Μελίτη που  έγραψε με αφορμή την κρίση στην οποία έχουμε περιέλθει οι Έλληνες τα τελευταία χρόνια!Και γω το ίδιο έκανα ,αλλά το προσέγγισα με άλλο τρόπο!Πραγματευτήκαμε το ίδιο θέμα ,αλλά ο καθείς με τα όπλα του!Αλλος δια του πεζού  λόγου,άλλος δια της ποιήσεως.Και εύλογο είναι να έχει  ο καθένας τη δική του οπτική γωνία και εύλογο είναι να δίνει ο καθένας τις παραμέτρους του φαινομένου αυτού .Πώς η κρίση αποτυπώνεται στη λογοτεχνική παραγωγή;Εδώ είναι το ενδιαφέρον! .Ο Μελίτης έγραψε διηγήματα,εγώ μια ποιητική συλλογή.Ο  τίτλος του βιβλίου των διηγημάτων του(Το Κέρασμα Που άργησε)  δεν μαρτυρά το περιεχόμενο του βιβλίου του,ο τίτλος  της συλλογής μου (Εποχή μου είναι η Ποίηση )υποψιάζει κάπως τον αναγνώστη.Εν πάση περιπτώσει   αυτό που θέλω να πω είναι πως κατανοώ τον Μελίτη και άλλους (γιατί υπάρχουν κι άλλοι*που έγραψαν με αφορμή ή σχετικά με την κρίση),γιατί και γω η ίδια μπήκα σε τέτοια διαδικασία.Και πώς να μην μπει κανείς;Μεγάλη η πρόκληση!Η καλύτερα,μοιραία η πρόκληση!Ο δημιουργός ζει μέσα στην κοινωνία ,η οποία τον τροφοδοτεί με ποικίλα ερεθίσματα ,τα οποία αυτός φιλτράρει με ένα ιδιαίτερο τρόπο και τα μετουσιώνει σε τέχνη.Ο δημιουργός δεν ζει σε γυάλινο πύργο (κι αλλοίμονο αν ζούσε!!!),αλλά επεξεργάζεται τις εμπειρίες και τις ιδέες  και τις σκέψεις που αυτές γεννούν,επιδιώκοντας να επικοινωνήσει με τους άλλους ανθρώπους.
  Αυτη η μικρή κατατοπιστική εισαγωγή για να μιλήσω για το  δεύτερο βιβλίο του Τάσου Μελίτη  που πραγματικά απόλαυσα!Το βιβλίο αυτό αποτελεί ,κατά κάποιον τρόπο την συνέχεια του πρώτου βιβλίου του ,το οποίο είναι επίσης συλλογή διηγημάτων και φέρει τον τίτλο''Παπαλάμπραινα by Gibson".Στο βιβλίο που εξετάζω,ο συγγραφέας χωρίζει το βιβλίο του σε θεματικούς κύκλους  διηγημάτων.Κύκλος ηθελημένης ελαφρότητας,Ιατρικός,Δυσκολιών,Συναισθηματικών αναταράξεων και τέλος Κατασκευαστικού τομέα.Παρατηρούμε πόσο άνετα και εύστοχα σφυγμογραφεί την καθημερινότητα του μέσου Έλληνα,του ανθρώπου που δουλεύει σε εταιρείες,που δέχονται αλλεπάλληλα χτυπήματα από την κρίση.Η κρίση επηρεάζει τη δουλειά των ανθρώπων,άρα και τη ζωή τους την προσωπική .Και ο άνθρωπος  ξαφνικά βουτάει στα βαθιά,προσπαθεί να βρει έναν μπούσουλα να ισορροπήσει μέσα  του πρώτα.Είναι γεγονός πώς η Κρίση κανέναν δεν ρωτά,τα παρασύρει όλα στο διάβα της,και ο άνθρωπος είναι ανισχυρος και τιποτένιος μπροστά της.Δεν είναι στο χέρι του να διορθώσει τα πράγματα,απλά υφίσταται δυσάρεστες συνέπειες,άλλοτε υπομένοντας στωικά,άλλοτε αντιδρώντας(αλλά σε αυτην την περίπτωση η αντίδραση δεν φέρνει κανένα αποτέλεσμα).Επλήγης από την Κρίση;E,τότε είσαι καμένο χαρτί!Να,κάπως έτσι είναι οι ήρωες του Μελίτη!Ζουν γύρω μας και είναι μοιραία δεμένοι με την πορεία του τόπου.Οι περιπέτειές τους μας φαινονται λίγο πολύ οικείες,τους συμμεριζόμαστε και αρκετά συχνά ταυτιζόμαστε με αυτούς.Oι  υποθέσεις των διηγημάτων δεν άπτονται του φανταστικού(καθόλου θα έλεγα),διαθέτουν ρεαλισμό  και  αγγίζουν την επικαιρότητα.Η λέξη ''μνημόνιο" υπάρχει  μέσα σε όλα τα κείμενα του βιβλίου,ως λέξη-κλειδί που ρίχνει φως σε πράγματα και καταστάσεις.Μάλιστα ένα διήγημα φέρει τον τίτλο''μώ το Μνημό''(''Σκουφί-βυζί.'μώ το Μνημό',σκουφί- βυζί !'',που λέει πανηγυρικά και ο ήρωας Παύλος.Οι ήρωες του δεν είναι τραγικές φιγούρες ωστόσο,γιατί ο Μελίτης δεν θέλει να τους εκλάβουμε ως τέτοιους.Και δεν έχουν όλοι τους κοινό βλέμμα για τα πράγματα.Λόγω ιδιοσυγγρασίας,αλλά και γιατί ίσως δεν επλήγησαν όλοι στον ίδιο βαθμό από το καταραμένο  το Μνημόνιο..Απ΄την άλλη ..''Αλλοίμονο σε όσους δεν παίρνουν τη ζωή ελαφρά ",λέει ο συγγραφέας  δια μέσω μιας περσόνας,ενός αφηγητή του!Κριση ,Μνημόνιο,Κόμμα,λεφτά,εταιρείες,απολύσεις,ΙΚΑ
αγορά,σχηματοποιημένες απόψεις,οικονομία,μετανάστευση,βιογραφικά,αναζήτηση εργασίας,προσωπικό,ανεργία,πολιτική,παράνοια,μικροαστισμός,Κυπριακό,Η  μοίρα της Ελλάδας,ο ακροδεξιός της παρέας ,τα 700 ευρω,ο επιχειρηματίας,τα πριμ,οι αποζημειώσεις,τα μεροκάματα,όλα αυτά είναι λέξεις,ιδέες νοήματα που απαρτίζουν το συγγραφικό σύμπαν του Τάσου Μελίτη!
Καλά ,και ο έρωτας τί θέση έχει μέσα σε όλα αυτά;Ο έρωτας δεν είναι απών από τις ιστορίες,με τον ένα ή τον άλλο τρόπο,με την μία ή την άλλη μορφή που μπορεί να είναι ντυμένος.
Αλλά είναι κι αυτός αποσπασματικός και ανολοκλήρωτος τις περισσότερες φορές,ή κουρασμένος,ή ακυρωμένος.Φυσικά και υπάρχει σε καιρους Κρίσης..''...γιατί αγαπιούνται οι άνθρωποι",που θα λεγε κι ο Ελύτης.Αλλά το ενδιαφέρον είναι να δούμε αν και πώς και πόσο οι έρωτες επηρεάζονται από την οικονομική δυσπραγία και την παθολογία της κοινωνίας .....Γιατί αναπόφευκτα επηρεάζονται,δυστυχώς κι αυτοί.Αλλοι ήρωες του Μελίτη είναι μοναγαμικοί,ούτε που φλερτάρουν,άλλοι κυνηγούν τις μικρούλες,αν και παντρεμένοι,άλλοι αρκούνται στο να πειράζουν γκαρσόνες ή να κάνουν οφθαλμόλουτρο,άλλοι απολαμβάνουν και εκτιμούν τον έρωτα με στερημένες γυναίκες,άλλοι πληρώνουν ή δεν πληρώνουν διατροφές,άλλοι εκτιμούν τα ποθητά πόδια,άλλος πλασάρει τζιπ ως κράχτη για όμορφες μικρούλες,άλλος τα φτιαχνει με ποδηλάτισσα,άλλος αποκαλύπτει πληροφορίες μετά τα πρώτα πηδήματα,άλλος εγκαταλείπει το στεφάνι του για μια Ρουμάνα αναζητώντας μια ευτυχισμένη ζωή!
Στέκομαι στα  λόγια που λέει ένας ήρωας του βιβλίου:''H οικονομική κρίση διαφθείρει τους ανθρώπους.Και είμαστε ακόμη στην αρχή.''Αυτό ισχυει για όλες τις μορφές της Κρίσης.Και είναι πολλά τα πρόσωπα και τα προσωπεία της'',προσθέτω εγώ.
  Τελειώνοντας...έφτασε ο καιρός να αναρωτηθώ... Είναι το χιούμορ(συχνά πικρό και δεόντως καυστικό και ανακατεμένο με ειρωνεία)και η φρέσκια ματιά και ο ιδιότυπος προβληματισμός για τα πράγματα;Eίναι η σύγχρονη θεματολογία και η γεμάτη παλμό γραφή ;H μήπως ήταν η ρέουσα γλώσσα  και ο όμορφος ρυθμός της;;;'Ηταν όλα αυτά  μαζί  που με κέρδισαν σ΄αυτό το βιβλίο! 




-------------------------------------------------------------------

*Ενδεικτικά αναφέρω το εξής βιβλίο

Crisis 10+1 διηγήματα για την ελληνική κρίση

e-book (pdf)
Vakxikon.gr, 2012

http://www.biblionet.gr/book/185121/%CE%A3%CF%85%CE%BB%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%BA%CF%8C_%CE%AD%CF%81%CE%B3%CE%BF/Crisis_10+1_%CE%B4%CE%B9%CE%B7%CE%B3%CE%AE%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1_%CE%B3%CE%B9%CE%B1_%CF%84%CE%B7%CE%BD_%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE_%CE%BA%CF%81%CE%AF%CF%83%CE%B7 

Η συνέντευξη της Ασημίνας Ξηρογιάννη στην Τζένη Κουκίδου

Τελευταία μέρα για τις συμμετοχές σας. Η Ασημίνα Ξηρογιάννη προσφέρει αντίτυπα των βιβλίων της...πληροφορίες εδώ: http://koukidaki.blogspot.gr/2013/02/blog-post.html
Επίσης, διαβάστε πως περάσαμε σε αγαπημένες παραστάσεις, συνεντεύξεις, βιβλία, κριτικές, κείμενα και άρθρα...



       Η συνέντευξη της Ασημίνας Ξηρογιάννη
            στην Τζένη Κουκίδου

Υπάρχει κάποιο έργο σας που το ξεχωρίζετε;

Α.Ξ.: Αγαπώ όλα τα ''πνευματικά μου παιδιά"... Μα πιο πολύ το "Εποχή μου είναι η Ποίηση" που είναι υπό έκδοση, και την "Μυστική Ζωή της Μάγιας Μ" που δεν έχω πάει ακόμα στον εκδότη γιατί διαρκώς αλλάζω πράγματα, αν και έχουν γίνει αρκετές προδημοσιεύσεις από αυτό το βιβλίο σε ιστολόγια και περιοδικά!

Πότε γράφετε;

Α.Ξ.: Συνήθως κάθομαι να γράψω τις μικρές ώρες της νύχτας... Αλλά πάντα έχω μαζί μου ένα σημειωματάριο όπου πάω και καταγράφω οτιδήποτε μου ερεθίσει τη σκέψη... ή μου δώσει αφορμές και εναύσματα.

Το βιβλίο που σας έχει εντυπωσιάσει;

Α.Ξ.: Είναι πάρα πολλά... Ενδεικτικά αναφέρω τα βιβλία του Κουτσί, του Κούντερα, τα έργα του Σαίξπηρ, του Τσέχωφ, του Ίψεν και του Στρίντμπεργκ, τα ποιήματα του Ελύτη!

Το βιβλίο που δε θα ξεχάσετε ποτέ;

Α.Ξ.: "Περιμένοντας τον Γκοντό", του Μπέκετ.

Δανείζομαι κάποιους στίχους από την "ποίηση" σας:

Γίναμε όλοι ποιητές.

Ποίηση τέλος, λοιπόν.

Η ευκολία να γράφουν όλοι ποιήματα άκρως πληγωτικό.

Από την άλλη, στο άρθρο που μου αποστείλατε, γράφετε:

"Ίσως ο κόσμος να έχει μεγαλύτερη ανάγκη τη θαλπωρή της ποίησης σήμερα περισσότερο παρά ποτέ. Και δεν είναι διόλου τυχαίο που άφθονη Ποίηση κατακλύζει το διαδίκτυο."

Πως τοποθετείστε, σήμερα, απέναντι στην Ποίηση και στους δημιουργούς της; Η Ποίηση είναι ανάγκη του δημιουργού, του αναγνώστη ή και των δύο;

Α.Ξ.: Έχω κατηγορηθεί συχνά για το ποίημα "Ποίηση Τέλος", απλώς γιατί οι άνθρωποι δεν αντέχουν να ακούν αλήθειες! Ναι, είναι γεγονός, από την άλλη ότι υπάρχει άφθονη ποίηση μέσα στο Διαδίκτυο και στα social media. Έχω υποστηρίξει σε άρθρο μου στο Protagon, αλλά και στο περιοδικό Ποιείν ότι αυτό δεν είναι κακό κατ΄ανάγκην. Δεν είμαι από τους ανθρώπους που βλέπω τέρατα παντού, όχι. Όλα τα πράγματα μπορούν να αποδειχθούν ωφέλιμα ή μη, ωφέλιμα ανάλογα με τον τρόπο που τα χρησιμοποιεί κανείς. Προσωπικά, μέσα από το διαδίκτυο έχω γνωρίσει τη δουλειά αξιόλογων ομότεχνων και αυτοί έχουν γνωρίσει τη δική μου δουλειά, έχω συνάψει ουσιαστικές φιλίες, έχω ουσιαστική επικοινωνία με τους αναγνώστες... Η Ποίηση είναι Φως και όλοι χρειαζόμαστε την Ποίηση, κυρίως σε δύσκολους καιρούς. Βέβαια, είναι αλήθεια ότι οι αναγνώστες και οι οπαδοί της ποίησης είναι πολλοί λιγότεροι σε σχέση με τους αναγνώστες της πεζογραφίας. Πάντα έτσι ήταν. Είναι χρέος των Ποιητών να μην σταματούν ποτέ να δείχνουν πράγματα, να ανοίγουν δρόμους.......

Έχετε γίνει δέκτης αναγνωσμάτων από τους δημιουργούς τους προκειμένου να έχουν τη γνώμη σας σχετικά με το έργο τους; Αν, ναι, ποιες είναι οι εντυπώσεις σας από αυτά τα έργα;

Α.Ξ.: Φυσικά! Στο ιστολόγιο μου το varelaki, γράφω συχνά κείμενα για βιβλία ποίησης ή πεζογραφίας που έρχονται από τους συγγραφείς στην σχετική διεύθυνση. Αλλά και φίλοι δημιουργοί κάποιες φορές μου διαβάζουν μέρος από το έργο τους πριν εκδοθεί ζητώντας τη γνώμη μου. Προσπαθώ να είμαι πάντα ειλικρινής!

Οι σπουδές σας [φιλολογία, θέατρο, χορός, μουσική] σάς προσφέρουν πολλά εφόδια στον κόσμο της Τέχνης. Εκτός από τη συγγραφή που ήδη έχετε δώσει το στίγμα σας, έχετε σκεφτεί να εκφραστείτε διαφορετικά; Για παράδειγμα, θα γράφατε ποτέ ένα θεατρικό έργο;

Α.Ξ.: Υπάρχουν και οι θεατρικές μου γραφές! Ο ποιητικός μου μονόλογος ''Χωριστά'' διακρίθηκε σε σχετικό διαγωνισμό του Ιωνικού συνδέσμου! Πριν δυο βδομάδες η Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών έδωσε έπαινο στο μονόπρακτό μου "Οντισιόν" πάλι στα πλαίσια λογοτεχνικού διαγωνισμού! Ελπίζω να πάρουν και τα δύο κάποια στιγμή το δρόμο για τη σκηνή! Οι σπουδές μου μαρτυρούν κατάφωρα πόσο αγαπώ και την τέχνη του θεάτρου, πέρα από την Λογοτεχνία. Υπηρετώ το παιδικό και το εκπαιδευτικό θέατρο δέκα χρόνια αφού εργάζομαι ως θεατρολόγος και εκπαιδευτικός θεάτρου. Έχω γράψει και κάποια θεατρικά εργάκια που έχω ''ανεβάσει'' με τους μαθητές μου. Έχω και την εμπειρία από αρκετές θεατρικές και χοροθεατρικές παραστάσεις... !

Τι σας εμπνέει;

Α.Ξ.: Μπορεί να με εμπνεύσει μια μουσική, μια ιδέα, ένα ποίημα, μια φωτογραφία, ένα πρόσωπο... οτιδήποτε! Και να μου δώσει αφορμές και αιτίες για δημιουργία!

Τι σας αφήνει αδιάφορη;

Α.Ξ.: Ό,τι δεν πηγάζει από την αγάπη!

Τι σας ταξιδεύει;

Α.Ξ.: Η Ποίηση! Ο Έρωτας!

Τι σας αγγίζει;

Α.Ξ.: Η Ομορφιά... !

Αν η ποίηση ήταν χρώμα, τι χρώμα θα είχε;

Α.Ξ.: Κόκκινο νομίζω!

Κι αν ήταν άρωμα;

Α.Ξ.: ...κάτι έντονο που να αναστατώνει! Η τέχνη πρέπει ν΄αναστατώνει, να ανατρέπει, να διεγείρει τη σκέψη και το συναίσθημα!

Τι να περιμένουμε στο μέλλον από την Ασημίνα;

Α.Ξ.: Με δουλειά και αφοσίωση θα πορευθώ! Θα είμαι κοντά στην τέχνη που υπηρετώ!...

Βάζετε στόχους;

Α.Ξ.: Σαφώς!

Πώς αλλιώς, άλλωστε; Μικρούς ή μεγάλους...΄Ετσι έχει και νόημα να ζει κανείς...

Τώρα είμαστε εν αναμονή της υπό έκδοσης συλλογής μου...''Εποχή μου είναι η Ποίηση"