γράφει η Τζένη Κουκίδου
Με βρήκε εκείνη.
Μου έστειλε το κείμενό της προς δημοσίευση και,
μετά από συνοπτικές διαδικασίες, το φιλοξένησα μέσα σε αυτές τις
σελίδες με μεγάλη μου χαρά και ένα είδος περηφάνιας, που "με διαβάζουν"
τόσο καλλιεργημένα, σκεπτόμενα και φιλοσοφημένα άτομα.
Έτσι γνωριστήκαμε. Ένα κείμενό της που έφτασε με τον ηλεκτρονικό τρόπο
σε εμένα και μετά σε όλους εσάς. Έτσι γνώρισα την Ασημίνα. Και έτσι
κατάλαβα ότι δεν ήταν καθόλου τυχαίο εκείνο το τόσο άρτια δομημένο άρθρο
που έφερε μόνο το όνομά της για υπογραφή. Κανένα άλλο στοιχείο για τη
συγγραφέα του, παρά το μεγάλο βιογραφικό της.
 |
| Οι φωτογραφίες προέρχονται από την προσωπική της ιστοσελίδα. Πατήστε πάνω για μεγέθυνση. Ανάμεσα στα ποιήματα παρεμβάλλονται τα εξώφυλλα των ποιητικών της συλλογών. |
Με σπουδές στην κλασική φιλολογία και θεατρολογία, στην υποκριτική, στο
πιάνο, στο χορό -και μπαλέτο- και όντας δασκάλα θεατρικής αγωγής,
γλώσσας και λογοτεχνίας, ιστορίας και θεωρίας του θεάτρου... η Ασημίνα
Ξηρογιάννη δεν ήταν ποτέ μια τυχαία αναγνώστρια αυτών εδώ των σελίδων,
ούτε ανήκει στο μέσο όρο. Είναι πολύ περισσότερο από αυτόν.
Όταν δεν διδάσκει στους μαθητές της εκφράζεται γράφοντας. Κάποιες από
αυτές τις δημιουργικές της στιγμές μπορείτε να τις ανακαλύψετε μέσα σε
ετούτη την ανάρτηση. Περισσότερες, στην ιστοσελίδα της ή
αναζητώντας κάποιο από τα βιβλία της. Μετράει κιόλας δύο ποιητικές
συλλογές. Την "Προφητεία του Ανέμου" των εκδόσεων Δωδώνη, 2009 και τις
"Πληγές" των εκδόσεων Γαβριηλίδη,2011. Στο ενδιάμεσο, πρόλαβε να εκδώσει
και τη νουβέλα της, "Το σώμα του έγινε σκιά" από τις εκδόσεις Ανατολικός.
Της κλέβω κάποιες στιγμές για να τη γνωρίσω καλύτερα...
Υπάρχει κάποιο έργο σας που το ξεχωρίζετε;
Α.Ξ.: Αγαπώ όλα τα ''πνευματικά μου παιδιά"... Μα πιο πολύ το
"Εποχή μου είναι η Ποίηση" που είναι υπό έκδοση, και την "Μυστική Ζωή
της Μάγιας Μ" που δεν έχω πάει ακόμα στον εκδότη γιατί διαρκώς αλλάζω
πράγματα, αν και έχουν γίνει αρκετές προδημοσιεύσεις από αυτό το βιβλίο
σε ιστολόγια και περιοδικά!
Πότε γράφετε;
Α.Ξ.: Συνήθως κάθομαι να γράψω τις μικρές ώρες της νύχτας... Αλλά
πάντα έχω μαζί μου ένα σημειωματάριο όπου πάω και καταγράφω οτιδήποτε
μου ερεθίσει τη σκέψη... ή μου δώσει αφορμές και εναύσματα.
Το βιβλίο που σας έχει εντυπωσιάσει;
Α.Ξ.: Είναι πάρα πολλά... Ενδεικτικά αναφέρω τα βιβλία του Κουτσί,
του Κούντερα, τα έργα του Σαίξπηρ, του Τσέχωφ, του Ίψεν και του
Στρίντμπεργκ, τα ποιήματα του Ελύτη!
Το βιβλίο που δε θα ξεχάσετε ποτέ;
Α.Ξ.: "Περιμένοντας τον Γκοντό", του Μπέκετ.
Δανείζομαι κάποιους στίχους από την "ποίηση" σας:
Γίναμε όλοι ποιητές.
Ποίηση τέλος, λοιπόν.
Η ευκολία να γράφουν όλοι ποιήματα άκρως πληγωτικό.
Από την άλλη, στο άρθρο που μου αποστείλατε, γράφετε:
"Ίσως ο κόσμος να έχει μεγαλύτερη ανάγκη τη θαλπωρή της ποίησης
σήμερα περισσότερο παρά ποτέ. Και δεν είναι διόλου τυχαίο που άφθονη
Ποίηση κατακλύζει το διαδίκτυο."
Πως τοποθετείστε, σήμερα, απέναντι στην Ποίηση και στους δημιουργούς
της; Η Ποίηση είναι ανάγκη του δημιουργού, του αναγνώστη ή και των δύο;
Α.Ξ.: Έχω κατηγορηθεί συχνά για το ποίημα "Ποίηση Τέλος",
απλώς γιατί οι άνθρωποι δεν αντέχουν να ακούν αλήθειες! Ναι, είναι
γεγονός, από την άλλη ότι υπάρχει άφθονη ποίηση μέσα στο Διαδίκτυο και
στα social media. Έχω υποστηρίξει σε άρθρο μου στο Protagon, αλλά και
στο περιοδικό Ποιείν ότι αυτό δεν είναι κακό κατ΄ανάγκην. Δεν είμαι από
τους ανθρώπους που βλέπω τέρατα παντού, όχι. Όλα τα πράγματα μπορούν να
αποδειχθούν ωφέλιμα ή μη, ωφέλιμα ανάλογα με τον τρόπο που τα
χρησιμοποιεί κανείς. Προσωπικά, μέσα από το διαδίκτυο έχω γνωρίσει τη
δουλειά αξιόλογων ομότεχνων και αυτοί έχουν γνωρίσει τη δική μου
δουλειά, έχω συνάψει ουσιαστικές φιλίες, έχω ουσιαστική επικοινωνία με
τους αναγνώστες... Η Ποίηση είναι Φως και όλοι χρειαζόμαστε την Ποίηση,
κυρίως σε δύσκολους καιρούς. Βέβαια, είναι αλήθεια ότι οι αναγνώστες
και οι οπαδοί της ποίησης είναι πολλοί λιγότεροι σε σχέση με τους
αναγνώστες της πεζογραφίας. Πάντα έτσι ήταν. Είναι χρέος των Ποιητών να
μην σταματούν ποτέ να δείχνουν πράγματα, να ανοίγουν δρόμους.......
Έχετε γίνει δέκτης αναγνωσμάτων από τους δημιουργούς τους προκειμένου να
έχουν τη γνώμη σας σχετικά με το έργο τους; Αν, ναι, ποιες είναι οι
εντυπώσεις σας από αυτά τα έργα;
Α.Ξ.: Φυσικά! Στο ιστολόγιο μου το varelaki,
γράφω συχνά κείμενα για βιβλία ποίησης ή πεζογραφίας που έρχονται
από τους συγγραφείς στην σχετική διεύθυνση. Αλλά και φίλοι δημιουργοί
κάποιες φορές μου διαβάζουν μέρος από το έργο τους πριν εκδοθεί ζητώντας
τη γνώμη μου. Προσπαθώ να είμαι πάντα ειλικρινής!
Οι σπουδές σας [φιλολογία, θέατρο, χορός, μουσική] σάς προσφέρουν πολλά
εφόδια στον κόσμο της Τέχνης. Εκτός από τη συγγραφή που ήδη έχετε δώσει
το στίγμα σας, έχετε σκεφτεί να εκφραστείτε διαφορετικά; Για παράδειγμα,
θα γράφατε ποτέ ένα θεατρικό έργο;
Α.Ξ.: Υπάρχουν και οι θεατρικές μου γραφές! Ο ποιητικός μου
μονόλογος ''Χωριστά'' διακρίθηκε σε σχετικό διαγωνισμό του Ιωνικού
συνδέσμου! Πριν δυο βδομάδες η Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών έδωσε έπαινο
στο μονόπρακτό μου "Οντισιόν" πάλι στα πλαίσια λογοτεχνικού
διαγωνισμού! Ελπίζω να πάρουν και τα δύο κάποια στιγμή το δρόμο για τη
σκηνή! Οι σπουδές μου μαρτυρούν κατάφωρα πόσο αγαπώ και την τέχνη του
θεάτρου, πέρα από την Λογοτεχνία. Υπηρετώ το παιδικό και το εκπαιδευτικό
θέατρο δέκα χρόνια αφού εργάζομαι ως θεατρολόγος και εκπαιδευτικός
θεάτρου. Έχω γράψει και κάποια θεατρικά εργάκια που έχω ''ανεβάσει'' με
τους μαθητές μου. Έχω και την εμπειρία από αρκετές θεατρικές και
χοροθεατρικές παραστάσεις... !
Τι σας εμπνέει;
Α.Ξ.: Μπορεί να με εμπνεύσει μια μουσική, μια ιδέα, ένα ποίημα,
μια φωτογραφία, ένα πρόσωπο... οτιδήποτε! Και να μου δώσει αφορμές και
αιτίες για δημιουργία!
Τι σας αφήνει αδιάφορη;
Α.Ξ.: Ό,τι δεν πηγάζει από την αγάπη!
Τι σας ταξιδεύει;
Α.Ξ.: Η Ποίηση! Ο Έρωτας!
Τι σας αγγίζει;
Α.Ξ.: Η Ομορφιά... !
Αν η ποίηση ήταν χρώμα, τι χρώμα θα είχε;
Α.Ξ.: Κόκκινο νομίζω!
Κι αν ήταν άρωμα;
Α.Ξ.: ...κάτι έντονο που να αναστατώνει! Η τέχνη πρέπει ν΄αναστατώνει, να ανατρέπει, να διεγείρει τη σκέψη και το συναίσθημα!
Τι να περιμένουμε στο μέλλον από την Ασημίνα;
Α.Ξ.: Με δουλειά και αφοσίωση θα πορευθώ! Θα είμαι κοντά στην τέχνη που υπηρετώ!...
Βάζετε στόχους;
Α.Ξ.: Σαφώς!
Πώς αλλιώς, άλλωστε; Μικρούς ή μεγάλους...΄Ετσι έχει και νόημα να ζει κανείς...
Τώρα είμαστε εν αναμονή της υπό έκδοσης συλλογής μου...''Εποχή μου είναι η Ποίηση"
***
Μέσα σε ετούτη τη σελίδα δε χωράει όλο το σύμπαν ενός ανθρώπου. Ένα κομμάτι μόνο από τη βεράντα. Ούτε καν μέσα από τον οίκο. Αλλά εσείς, αν θέλετε να γνωρίσετε περισσότερο το σύνολο του έργου της Ασημίνας, αν σας ενδιαφέρει να ανοίξετε την πόρτα στο άδυτό της, ας είναι ετούτη η σελίδα το πρώτο βήμα προς τον πλανήτη της. Εκείνον που δημιούργησε και που κάθε μέρα φροντίζει και καλλωπίζει, κάθε μέρα τον μεγαλώνει και τον θρέφει... μέχρι να εξαντλήσει τα όριά του. [;]
Μέσα σε ετούτη τη σελίδα δε χωράει όλο το σύμπαν ενός ανθρώπου. Ένα κομμάτι μόνο από τη βεράντα. Ούτε καν μέσα από τον οίκο. Αλλά εσείς, αν θέλετε να γνωρίσετε περισσότερο το σύνολο του έργου της Ασημίνας, αν σας ενδιαφέρει να ανοίξετε την πόρτα στο άδυτό της, ας είναι ετούτη η σελίδα το πρώτο βήμα προς τον πλανήτη της. Εκείνον που δημιούργησε και που κάθε μέρα φροντίζει και καλλωπίζει, κάθε μέρα τον μεγαλώνει και τον θρέφει... μέχρι να εξαντλήσει τα όριά του. [;]
Σημείωση: Οι λευκές λέξεις είναι σύνδεσμοι που οδηγούν σε παλαιότερες
αναρτήσεις του ιστότοπου ή σε άλλες σελίδες. Και συγκεκριμένα:
α. Το κείμενο της Ασημίνας Ξηρογιάννη με τίτλο "Λογοτεχνία και Διαδίκτυο",
β. Το ιστολόγιο της Ασημίνας Ξηρογιάννη και
γ. Η λογοτεχνική ανάλυση και κριτική που έγραψε ο Θεοχάρης Παπαδόπουλος για την νουβέλα "Το σώμα του έγινε σκιά".