Το καλοκαίρι υπάρχουν και περιοδικά... Του Νικου Δαββετα

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_civ_2_27/07/2013_528080

Η οικονομική κρίση έπληξε τα τελευταία χρόνια και τα αξιόλογα λογοτεχνικά περιοδικά μας. Πολλά έκλεισαν, άλλα πέρασαν σε ένα... καθεστώς εφεδρείας. Υπάρχουν φυσικά και οι εξαιρέσεις. Δύο περιοδικά που συνεχίζουν τον ευγενή αγώνα τους, παρά τα όποια προβλήματα και μάλιστα με ύλη πρωτότυπη, ασπαίρουσα, προκλητική, ικανή να σε αποσπάσει από τα βιβλία που στοιβάζονται στο γραφείο σου, είναι η «Ποιητική» των εκδόσεων Πατάκη, που διευθύνει ο ποιητής Χάρης Βλαβιανός και το εκ Θεσσαλονίκης ορμώμενο «Εντευκτήριο», έργο ζωής του Γιώργου Κορδομενίδη. Και των δύο καλών περιοδικών τα θερινά τεύχη είναι μια δροσιστική βουτιά στην καθαρή λογοτεχνία. Ας ξεκινήσουμε από την «Ποιητική», της οποίας το δυνατό σημείο είναι τα δοκίμια. Στο παρόν τεύχος ξεχωρίζει για την προκλητικότητά του το δοκίμιο του Δημήτρη Παπανικολάου «Λέξεις που λέν και κρύβουν. Ψάχνοντας του Καβάφη τα μυστικά συρτάρια». Μια προσέγγιση του καβαφικού έργου που ακόμη κι αν διαφωνείς με αυτή, σε κεντρίζει να επανεξετάσεις μορφές της τέχνης του αποσιωπημένες από καιρό. Ακολουθεί ο Αντώνης Ζέρβας με το πόνημά του «Η παουντική αφήγηση», μια πλάγια ματιά στον κόσμο του Εζρα Πάουντ. Τέλος, να μην παραλείψουμε ένα ενδιαφέρον αφιέρωμα στην πολιτική σκέψη του Ζακ Ντεριντά. Φυσικά από την «Ποιητική» δεν μπορεί να απουσιάζει η ποίηση. Εύχυμα τα νέα ποιήματα του Νίκου Λεβέντη, της Ηρώς Νικοπούλου και του Γιώργου Βέλτσου, όμως την παράσταση κλέβει ένας πεζογράφος. Το περιοδικό παρουσιάζει μια επιλογή από τα καλύτερα ποιήματα που έγραψε ο κορυφαίος Γερμανός συγγραφέας W.G. Sebald, σε μετάφραση της Λένιας Ζαφειροπούλου. Ο δημιουργός των «Ξεριζωμένων» και του «Αούστερλιτς» που σκοτώθηκε σε αυτοκινητικό δυστύχημα το 2001, αποδεικνύεται όχι μόνο μάστορας της πρόζας αλλά και του στίχου. Φαίνεται πως παρά τις πεζογραφικές του επιτυχίες δεν έπαψε ποτέ να ασχολείται με τη νεανική του αγάπη, την ποίηση. Το «Εντευκτήριο» έχει αμπαλάζ εορταστικό. Γιορτάζει τα 100 τεύχη του, μετά από 26 χρόνια διαρκούς παρουσίας και ο «επίμονος κηπουρός των γραμμάτων μας», ο εκδότης του Γιώργος Κορδομενίδης σκέφθηκε, σχεδίασε και επιμελήθηκε ένα πρωτότυπο αφιέρωμα, όπου το κάθε κείμενο έχει κάποια σχέση με τον μαγικό αριθμό 100. Ανταποκρίθηκαν παλιοί και νέοι συνεργάτες και το αποτέλεσμα του ευφάνταστου σχεδίου του είναι ένα ογκώδες χορταστικό τεύχος. Να μνημονεύσουμε εν τάχει τις καταθέσεις των Δ. Μαρωνίτη, Ντ. Χριστιανόπουλου, Κ. Δημουλά, Δ. Δασκαλόπουλου, Θ. Κοροβίνη, Δ. Νόλλα, αλλά και των νεότερων Θ. Γρηγοριάδη, Σ. Νικολαΐδου, Β. Αμανατίδη, Γ. Τριανταφυλλίδη. Γ. Σκαμπαρδώνη. Με διάθεση απολογισμού και το αεράκι των θερινών αποδράσεων ανάμεσα στις αράδες, τα περισσότερα κείμενα έχουν τη δική τους αξία ως λογοτεχνικές ψηφίδες, που συνθέτουν την εικόνα μιας ζωντανής παράδοσης. Από την υπόλοιπη ύλη, ξεχωρίζει το αφιέρωμα στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης και στα εκατό χρόνια από τη γέννηση του συλλέκτη Γιώργου Κωστάκη, του ανθρώπου που διέσωσε τα σημαντικότερα έργα της ρωσικής πρωτοπορίας.