AΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ///ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΗΝ EΛΛΗΝΙΚΗ ΓΝΩΜΗ

 

 http://www.elliniki-gnomi.eu/archives/44269

 

Καμιά φορά πρέπει και να σιωπάς όταν δεν έχεις κάτι ουσιαστικό να πεις!

Συνέντευξη με την ποιήτρια Ασημίνα Ξηρογιάννη.

Επιμέλεια: Βάσω Β. Παππά.

Vas_nikpap@yahoo.gr

H Aσημίνα Ξηρογιάννη γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε κλασική φιλολογία και θεατρολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και υποκριτική στο «Θέατρο-Εργαστήριο». Εδώ και αρκετά χρόνια διδάσκει το μάθημα της θεατρικής αγωγής και εργάζεται ως εμψυχώτρια θεατρικού παιχνιδιού. Είναι ενεργό μέλος του Πανελλήνιου Επιστημονικού Συλλόγου Θεατρολόγων. Έχει εκδώσει τις ποιητικές συλλογές «Η προφητεία του Ανέμου» (εκδόσεις Δωδώνη, 2009) και «Πληγές» (εκδόσεις Γαβριηλίδης, 2011), καθώς και τη νουβέλα «Το Σώμα του Έγινε Σκιά» (εκδόσεις Ανατολικός, 2010) που έλαβε έπαινο από την Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών και Α΄ Βραβείο Βιβλίου στα Σικελιανά 2011. Συμμετοχή σε συλλογικά έργα: 1. Ανθολογία Ποίησης και Πεζού Λόγου, αφιερωμένη στον Νικηφόρο Βρεττάκο, Θεσσαλονίκη 2012 και 2. Ποιητές στη Σκιά, εκδ. Γαβριηλίδης 2012. Ποιήματα, άρθρα, διηγήματά της έχουν δημοσιευθεί σε διάφορα έντυπα και ηλεκτρονικά περιοδικά και ιστολόγια.

Κυρία Ξηρογιάννη, επιστρέφετε με νέα ποιητική συλλογή που φέρει τον τίτλο «Εποχή μου είναι η Ποίηση». Μιλήστε μας λίγο γι’ αυτή τη δουλειά σας.

Aυτό το βιβλίο διαφέρει από τα προηγούμενα ποιητικά βιβλία μου  και ως προς τη θεματολογία, αλλά και ως προς  τον τρόπο γραφής του. Είναι ένα βιβλίο που έχει αναφορές στη σύγχρονη κοινωνικοπολιτική πραγματικότητα, την Κρίση, αλλά και όλα όσα βιώνουμε τα τελευταία χρόνια οι Έλληνες ως λαός και ως έθνος. Πραγματεύεται διάφορα θέματα που έχουν να κάνουν με τον ρόλο του καλλιτέχνη/ποιητή μέσα στην κοινωνία, ιδιαίτερα σε εποχές σαν κι αυτές που διανύουμε. Ποιός ο ρόλος της ποίησης μέσα σε τέτοιους καιρούς, αλήθεια; Mήπως είναι μια πολυτέλεια να γράφουμε και να διαβάζουμε ποίηση σήμερα, μήπως είναι εν τέλει τέχνη περιττή; Kαι ο έρωτας ; Kαι η ομορφιά; Ποιά θέση έχουν μέσα σε όλα αυτά; Tα υπόλοιπα τα αφήνουμε στον αναγνώστη… να τα ανακαλύψει…!

 Ποια η βασική πηγή έμπνευσης για σας;

Οτιδήποτε μπορεί να αποτελέσει πηγή έμπνευσης για μένα, αρκεί να με συγκινήσει. Κυκλοφορώ έχοντας πάντα μαζί μου το τυπικό μπλοκάκι, ώστε να έχω τη δυνατότητα κάθε φορά να σημειώνω μια ιδέα, μια μουσική, ένα ερέθισμα, έναν στίχο.. Ακούγεται γραφικό ίσως… αλλά έτσι λειτουργώ, όπως λειτουργούν και πολλοί άλλοι ομότεχνοι, φαντάζομαι… Ακόμα, έχω ξαναπεί ότι με γοητεύουν οι συνδέσεις και η διακειμενικότητα. Ένα άλλο κείμενο μπορεί να αποτελέσει για μένα πηγή έμπνευσης, με την έννοια ότι θέλω οπωσδήποτε να συνομιλήσω μαζί του εντέχνως. Στο βιβλίο ”Εποχή μου είναι η ποίηση ” η κοινωνία μας  και τα προβλήματά της, αλλά και οι σκέψεις πάνω σε αυτά αποτέλεσαν την αφορμή και την αιτία μαζί για να προχωρήσω… Άλλωστε ζω μέσα στην κοινωνία, ζω στην Ελλάδα και δεν θα μπορούσα να μείνω αδιάφορη για  όλα αυτά που συμβαίνουν. Δεν κάθομαι μέσα, κλεισμένη, προστατευμένη σε γυάλινο πύργο κάνοντας τέχνη εκ του ασφαλούς. (Αλλοίμονο, αν το έκανα αυτό!). Αντιμετωπίζω και εγώ διάφορα  προβλήματα στην καθημερινότητά μου  και παλεύω να επιβιώσω. Παράλληλα με ανησυχεί το μέλλον τη χώρας μας….

Όσο κι αν σε ηδονίζει αυτό το άγχος,

δεν παύει να είναι άγχος.

Και η απελπισία σου βαθιά

-φτάνει ως τα βάθη της Ιστορίας.

Η λέξη ”Ελληνας” έχει χάσει το νόημά της

και αναρωτιέσαι τί θα γράφουν σ’ αυτό το λήμμα

τα λεξικά του μέλλοντος.

Κάποιοι έπαιξαν με αυτή τη λέξη

 σε βαθμό κακουργήματος.

Για τα παιχνίδια τους αυτά

κάποιοι άλλοι

για πολλά χρόνια

θα πληρώνουν το τίμημα.

Πείτε μου ένα στοιχείο του χαρακτήρα σας που λειτούργησε θετικά στο να γράφετε ποίηση και ένα που να ήταν ανασταλτικό.

Γράφω ποίηση γιατί δεν μπορώ να κάνω αλλιώς! Το ”γράφω ποίηση” μεταφράζεται σε έναν διαρκή και επίμονο αγώνα για καθαρότητα και διαύγεια.. ένα ταξίδι στο φως… ως αντιστάθμισμα πάντα της άκρως χαοτικής μου προσωπικότητας.

Ο ποιητής γεννιέται ή γίνεται;

Πρέπει να το’χει και το DNA σου, σαφώς… αλλά ξέρετε κάτι… Ποιητής σημαίνει εργάτης  του λόγου. Μελετά, προσπαθεί, δουλεύει, επεξεργάζεται με περισσή φροντίδα τους στίχους του… σβήνει πιο πολύ παρά γράφει (έτσι πρέπει), διαβάζει παράλληλα σημαντικά αναγνώσματα, ενημερώνεται, χτίζει μέρα με τη μέρα… για να γκρεμίσει πάλι μετά και άντε ξανά από την αρχή.

Έχετε ξεχωρίσει κάποιους νέους ποιητές;

Είναι αρκετοί αυτοί που έχουν κάνει δημιουργικά βήματα.. Και μάλιστα προβάλουν και τη δουλειά τους στα social media,ωεπειδή την πιστεύουν,… κάτι που δεν θεωρώ αρνητικό…. Ανταλλαγή απόψεων, στίχων,τεχνοτροπιών….

Είστε πολύ νέα. Πιστεύετε ότι οι νέοι άνθρωποι μπορεί να φέρουν ανατροπή στην τέχνη;

Ναι,το πιστεύω! Αρκεί να την αγαπούν βαθιά και να την υπηρετούν εντίμως και να πειραματίζονται διαρκώς πάνω σε αυτήν! Αρκεί να έχουν όντως κάτι νέο να πουν, κάτι καινούργιο να εισάγουν, κάτι παλιό να πετάξουν ή να αποδομήσουν. Δεν  μπορεί να φέρει μεγάλες συγκινήσεις και ανατροπές κάποιος που απλώς αρέσκεται να κάνει τέχνη για την τέχνη. Καμιά φορά πρέπει και να σιωπάς όταν δεν έχεις κάτι  ουσιαστικό να πεις! Η σιωπή μάς δίνει την ευκαιρία να βλέπουμε τα πράγματα από απόσταση!

Διδάσκετε εδώ και αρκετά χρόνια το μάθημα της Θεατρικής Αγωγής στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση και εργάζεστε ως εμψυχώτρια Θεατρικού Παιχνιδιού. Τι συμβουλεύετε τα νέα παιδιά που θέλουν να γίνουν ηθοποιοί;

Να αγαπούν αυτό που έχουν διαλέξει. Ο δρόμος του ηθοποιού δεν είναι καθόλου εύκολος. Υπάρχουν πολλά αγκάθια και κακοτοπιές. Απαιτούνται  γερό στομάχι και γερά νεύρα! Αλλά όταν υπάρχει η αγάπη για αυτό που κάνεις, όλα τότε λειτουργούν μαγικά.

Εσείς, πώς τα πηγαίνατε με τους δασκάλους σας; Ήσασταν καλή μαθήτρια;

Είχα πολλά και αντικρουόμενα ενδιαφέροντα, καταπιανόμουν πάντοτε με πολλά. Έπληττα και πλήττω ακόμα όταν κάνω  ένα μόνο πράγμα! Γι ´ αυτό και οι πολλές σπουδές και ενασχολήσεις. Είχα την τύχη να έχω καλούς δασκάλους, σημαντικούς ανθρώπους, που με μυούσαν στα πράγματα, με καθοδηγούσαν  και με ενθάρρυναν…. Νιώθω ευγνωμοσύνη για αυτό!

Υπάρχει κάτι που κάνετε, ενώ ξέρετε ότι ενοχλεί τους άλλους;

Πολλά! Και άλλα που δεν ξέρω! Κανείς δεν είναι τέλειος, άλλωστε! Προσπαθούμε να βελτιωνόμαστε διαρκώς… βέβαια… Όμως, υπάρχει και ο αντίλογος! ΓΙΑΤΙ κανείς να πρέπει είναι τέλειος;;;

Κλείνοντας, πείτε μου, ποιο είναι το μότο σας για τη ζωή και για τη δουλειά σας;