ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΠΝΕΥΜΑ
"Αρχισε η εισβολή.Ολοι μου οι φίλοι με έπαιρναν κάθε μέρα τηλέφωνο.Αλλά υπήρχαν και μερικοί αγενείς δημοσιογράφοι.Χτύπαγαν το κουδούνι και επέμεναν να μπουν στο σπίτι μου.Δεν τους αρέσει αν δεν ανταποκρίνεσαι σαν χιμπατζής.Δεν είμαι χιμπατζής και δεν σκοπεύω να γίνω ένας γαμημένος χιμπατζής..."
Ο Χάρολντ Πίντερ στα εβδομηνταπέντε του χρόνια τιμήθηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας.Και είναι η πρώτη φορά που ένα τέτοιο βραβείο απονέμεται σε θεατρικό συγγραφέα.Αποτελεί το αποκορύφωμα των πολλαπλών διακρίσεων που έχει δεκτεί κατά την διάρκεια της πολύχρονης ενασχόλησής του με την Τέχνη.Στους ακαδημαικούς του τίτλους συγκαταλέγεται και η αναγόρευσή του ως επίτιμος διδάκτορας του τμήματος Αγγλικής Φιλολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.Και πραγματικά είναι ιδιαίτερα δημοφιλής στη χώρα μας,αφού από τις αρχές της δεκαετίας του 60 έχουν μεταφραστεί και παρουσιαστεί πάρα πολλά έργα του.Τα κείμενά του ,με τον πολύ προσωπικό τρόπο γραφής,κυκλοφορούν σε δεκάδες γλώσσες.Με ύφος λιτό και λόγο ελλειπτικό,γεμάτο σιωπές και καίριες παύσεις,αλλά και με χιούμορ και κυνισμό,ρίχνει εύγλωττα τα τείχη της κοινωνικής υποκρισίας και εξερευνά την αποξένωση των ηρώων ως προς τον εαυτό τους και ως προς τους άλλους.Ο Πίντερ ωστόσο, δεν είναι μόνο ο πολυμεταφρασμένος και πολυβραβευμένος συγγραφέας.Είναι και ο αγωνιστής που έχει το όραμα για έναν καλύτερο και δικαιότερο κόσμο.Οι πολιτικές του ανησυχίες άρχισαν να καλλιεργούνται από την νεαρή του ηλικία,όταν πέρασε από δίκη ως αντιρρησίας συνείδησης.Κάποια στιγμή ταξίδεψε με τον Αρθρουρ Μίλλερ στην Τουρκία,υποστηρίζοντας τα δικαιώματα των πολιτικών κρατουμένων-θυμάτων της δικτατορίας.Αντιτάχθηκε με παρρησία και σθένος στην γενοκτονία των Κούρδων,στη δικτατορία της Χιλής και σε κάθε μορφή ολοκληρωτισμού ή τρομοκρατίας.Το 2003 τύπωσε αντιπολεμικά ποιήματα για τον πόλεμο στο Ιράκ.Στις συνεντεύξεις του αυτοχαρακτηρίζεται ως'' πολιτικός ακτιβιστής ''και ''πολίτης του κόσμου''.Δεν ήταν λοιπόν σε καμία περίπτωση ο διανοούμενος που ζούσε κλεισμένος στον γυάλινο πύργο του κάνοντας ''τέχνη για την τέχνη''.Παρά τα χρόνια προβλήματα υγείας που αντιμετωπιζε,δε σιωπούσε,δεν κρυβόταν πίσω από την τέχνη του.Εχει μείνει στις συνειδήσεις όλων μας ως ένας μαχόμενος πνευματικός δημιουργός.
"Αρχισε η εισβολή.Ολοι μου οι φίλοι με έπαιρναν κάθε μέρα τηλέφωνο.Αλλά υπήρχαν και μερικοί αγενείς δημοσιογράφοι.Χτύπαγαν το κουδούνι και επέμεναν να μπουν στο σπίτι μου.Δεν τους αρέσει αν δεν ανταποκρίνεσαι σαν χιμπατζής.Δεν είμαι χιμπατζής και δεν σκοπεύω να γίνω ένας γαμημένος χιμπατζής..."
Ο Χάρολντ Πίντερ στα εβδομηνταπέντε του χρόνια τιμήθηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας.Και είναι η πρώτη φορά που ένα τέτοιο βραβείο απονέμεται σε θεατρικό συγγραφέα.Αποτελεί το αποκορύφωμα των πολλαπλών διακρίσεων που έχει δεκτεί κατά την διάρκεια της πολύχρονης ενασχόλησής του με την Τέχνη.Στους ακαδημαικούς του τίτλους συγκαταλέγεται και η αναγόρευσή του ως επίτιμος διδάκτορας του τμήματος Αγγλικής Φιλολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.Και πραγματικά είναι ιδιαίτερα δημοφιλής στη χώρα μας,αφού από τις αρχές της δεκαετίας του 60 έχουν μεταφραστεί και παρουσιαστεί πάρα πολλά έργα του.Τα κείμενά του ,με τον πολύ προσωπικό τρόπο γραφής,κυκλοφορούν σε δεκάδες γλώσσες.Με ύφος λιτό και λόγο ελλειπτικό,γεμάτο σιωπές και καίριες παύσεις,αλλά και με χιούμορ και κυνισμό,ρίχνει εύγλωττα τα τείχη της κοινωνικής υποκρισίας και εξερευνά την αποξένωση των ηρώων ως προς τον εαυτό τους και ως προς τους άλλους.Ο Πίντερ ωστόσο, δεν είναι μόνο ο πολυμεταφρασμένος και πολυβραβευμένος συγγραφέας.Είναι και ο αγωνιστής που έχει το όραμα για έναν καλύτερο και δικαιότερο κόσμο.Οι πολιτικές του ανησυχίες άρχισαν να καλλιεργούνται από την νεαρή του ηλικία,όταν πέρασε από δίκη ως αντιρρησίας συνείδησης.Κάποια στιγμή ταξίδεψε με τον Αρθρουρ Μίλλερ στην Τουρκία,υποστηρίζοντας τα δικαιώματα των πολιτικών κρατουμένων-θυμάτων της δικτατορίας.Αντιτάχθηκε με παρρησία και σθένος στην γενοκτονία των Κούρδων,στη δικτατορία της Χιλής και σε κάθε μορφή ολοκληρωτισμού ή τρομοκρατίας.Το 2003 τύπωσε αντιπολεμικά ποιήματα για τον πόλεμο στο Ιράκ.Στις συνεντεύξεις του αυτοχαρακτηρίζεται ως'' πολιτικός ακτιβιστής ''και ''πολίτης του κόσμου''.Δεν ήταν λοιπόν σε καμία περίπτωση ο διανοούμενος που ζούσε κλεισμένος στον γυάλινο πύργο του κάνοντας ''τέχνη για την τέχνη''.Παρά τα χρόνια προβλήματα υγείας που αντιμετωπιζε,δε σιωπούσε,δεν κρυβόταν πίσω από την τέχνη του.Εχει μείνει στις συνειδήσεις όλων μας ως ένας μαχόμενος πνευματικός δημιουργός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου