ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ:Κύριε Νικηφόρου σας
καλωσορίζω στο varelaki και ξεκινώ αμέσως.Παρακολουθείτε , φαντάζομαι, τις
πολιτικές,κοινωνικές κια οικονομικές εξελιξεις!Ζούμε λοιπόν σε ανισόρροπους
καιρούς.Σε καιρούς δύσκολους για την Ελλάδα ως έθνος και για τους πολίτες
της.Τα βλέμματα όλων είναι στραμμένα στην κρίση .Και δεν είναι λίγοι οι
συμπολίτες μας που αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα επιβίωσης.Μέσα σε όλα αυτά
,μήπως οι Ποιητές και η Ποίησή τους περισσεύουν;Mήπως δεν είναι τούτη εποχή
για Ποίηση και άλλα παρόμοια;
ΤΟΛΗΣ ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ:Ευχαριστώ για την πρόσκληση που είναι πάντα και μια μικρή
πρόκληση, ιδίως με τις συνθήκες της εποχής μας. Φυσικά παρακολουθώ τα πάντα.
Με τη νοοτροπία του μέσου πολίτη κάθε χώρας, ποτέ δεν είναι εποχή «για
ποίηση και άλλα παρόμοια». Διατύπωση η οποία αφήνει να εννοηθεί ότι η ποίηση
και η τέχνη γενικότερα είναι είδος πολυτελείας. Δεν χρειάζεται βέβαια να
τονίσω εγώ την αναγκαιότητα της τέχνης. Ως βαθύτατη ανάγκη της ψυχής, η
τέχνη θα υπάρχει και θα ανθίζει, ιδίως σε εποχές κρίσης, ό,τι και να λένε οι
κάθε λογής άξεστοι της καταναλωτικής κοινωνίας. Αν λοιπόν τους περισσεύουμε.
ας μην μας διαβάζουν. Λες και ποτέ αυτού του είδους οι άνθρωποι διάβαζαν
ποίηση.
ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ:Προσωπικά
θεωρώ ότι η ποίηση [και γενικά η λογοτεχνία ] ανθίζει μέσα στο
διαδίκτυο.Γίνονται όμορφες δημιουργικές ζυμώσεις και ανταλλαγές.(Το εχω
μάλιστα υποστηρίξει δημόσια σε σχετικό άρθρο μου στο Protagon).Ποιά είναι δική
σας άποψη αναφορικά με το θέμα <<Λογοτεχνία και
διαδίκτυο>>.
ΤΟΛΗΣ ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ:Το διαδίκτυο είναι ένα σύγχρονο μέσο
που παρέχει την ευκολία της δημοσίευσης και τη
δυνατότητα πρόσβασης σε ένα ευρύτερο κοινό. Ποτέ άλλοτε δεν δημοσιεύονταν
τόσα πολλά ποιήματα αλλά και πεζά κείμενα και ποτέ άλλοτε δεν τα διάβαζαν
τόσοι πολλοί αναγνώστες. Σημαντικός είναι βέβαια και ο σχολιασμός τους. Το
μοναδικό μειονέκτημα, κατά τη γνώμη μου, είναι η ίδια η ευκολία, ο οποία ποτέ
δεν υπήρξε καλός σύμβουλος στη λογοτεχνία. Συνολικά, θεωρώ ότι ο ρόλος του
διαδικτύου είναι πολύ θετικός και απόδειξη είναι το γεγονός ότι διατηρώ χρόνια
τώρα μια ιστοσελίδα και τρία ιστολόγια, ενώ ταυτόχρονα είμαι και στο
facebook.
ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ:Πώς βλέπετε το μέλλον της Ποίησης
στον τόπο μας;
ΤΟΛΗΣ ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ:Το βλέπω λαμπρό. Όσο οξύνεται
η κρίση του καπιταλισμού και ο εξανδραποδισμός του ανθρώπου, τόσο θα
εντείνεται η ανάγκη της διαφυγής, της έκφρασης. Και καθώς ανέρχεται το
μορφωτικό επίπεδο των πολιτών, ολοένα και περισσότεροι θα γράφουν και θα
δημοσιεύουν ποίηση. Θετικός, όπως είπαμε, είναι και ο ρόλος της τεχνολογίας.
Πιστεύω λοιπόν ότι η ποίηση θα βρίσκεται σε μια διαρκή άνθιση, γεγονός που εξ
άλλου έχω ήδη παρατηρήσει στις θεματικές ανθολογίες που διατηρώ εδώ και
πέντε χρόνια περίπου στο ιστολόγιο Ένα λιβάδι μέσα την ομίχλη που ονειρεύεται.
Μέσα στους χιλιάδες μέτριους, θα υπάρχουν εκατοντάδες καλοί και δεκάδες
εξαιρετικοί ποιητές.
ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ:Ποιό από τα δικά σας βιβλία αγαπάτε περισσότερο και
γιατί...
ΤΟΛΗΣ ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ:Ως τώρα έχουν
κυκλοφορήσει 29 βιβλία μου, 16 ποίησης και 13 πεζογραφίας. Στα βιβλία αυτά
περιγράφω την περιπέτεια της ζωής μου και την περιπέτεια της ψυχής μου επί
μισό αιώνα περίπου. Το ίδιο μου το αίμα, πάντα καφτό και κόκκινο. Πώς λοιπόν
θα μπορούσα να κάνω τον παραμικρό διαχωρισμό;
ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ:Aγαπημένοι σας ποιητές ,συγγραφείς και μεταφραστές.
ΤΟΛΗΣ ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ:Από έναν μεγάλο αριθμό θα αναφέρω εντελώς ενδεικτικά τον
T. S. Eliot, τον Μαγιακόφσκι και τον Καβάφη από τους ποιητές, τον Χέμινγουέη,
τον Ντοστογιέφσκι και τον Αλμπέρ Καμύ από τους μυθιστοριογράφους και τον Μάρκο
Αυγέρη (για τη μετάφραση των Αθλίων) από τους μεταφραστές.
ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ:Ως θεατρολόγος δεν θα μπορούσα να μην σας κάνω αυτήν την
ερώτηση.Παρακολουθείτε θέατρο;
ΤΟΛΗΣ ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ:Σπάνια
δυστυχώς τα τελευταία χρόνια. Παρακολουθούσα το Θέατρο Τέχνης και, όταν
ζούσα στο Λονδίνο, μεταξύ των άλλων, τις παραστάσεις δύο κορυφαίων θεατρικών
εταιριών, της Royal Shakespeare Company και της National Theatre Company με
όλα τα ιερά τέρατα της δεκαετίας του 1960 και του 1970. Σκόφιλντ, Γκίλγουντ,
Ρίτσαρτσον, Ολιβιέ και πολλούς άλλους..
ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ:Πιστεύετε στην κριτική;O ίδιος διαβάζετε
τις κριτικές που γράφονται για τα έργα σας;
ΤΟΛΗΣ ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ:Η κριτική είναι χρήσιμη και
υπάρχουν στην Ελλάδα μερικοί εξαιρετικοί κριτικοί από κάθε άποψη.
Πολλοί άλλοι όμως είναι προφανές ότι εξυπηρετούν συμφέροντα. Με
αποτέλεσμα να πλαστογραφείται η ιστορία της ελληνικής λογοτεχνίας, είτε από
την ανεπάρκεια, είτε από την ιδιοτέλειά τους. Ναι, διαβάζω τις κριτικές που
γράφονται για τα βιβλία μου αλλά δεν με έχουν επηρεάσει ούτε στο ελάχιστο.
ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ:Aπό τα
διαβάσματά σας....αν σας ρωτούσα να μου επισημάνετε 3 βιβλία που διαβάσατε και
σας σημάδεψαν τόσο που σας άλλαξαν το βλέμμα για τα πράγματα ,τί θα
απαντούσατε;
ΤΟΛΗΣ ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ:Στα παιδικά και τα πρώτα εφηβικά
μου χρόνια με σημάδεψε το κοινωνικό αριστούργημα του Βίκτωρος Ουγκώ, Οι
άθλιοι. Στο τέλος της εφηβείας μου με επηρέασε καθοριστικά το συγκλονιστικό
βιβλίο του Έρνεστ Χεμινγουέη, Ο γέρος και η θάλασσα. Και αργότερα, το
φιλοσοφικό δοκίμιο του Αλμπέρ Καμύ, Ο επαναστημένος άνθρωπος. Μπαίνω όμως στον
πειρασμό να προσθέσω και το υπαρξιακό θεατρικό αριστούργημα του Σάμιουελ
Μπέκετ, Περιμένοντας τον Γκοντό.
ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ:Γίνονται πολλές προσπάθειες τα
τελευταία χρόνια για την υποστήριξη του ψηφιακού
βιβλίου...
ΤΟΛΗΣ ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ:Δεν έχω καμία αντίρρηση
για την ανάπτυξή του ψηφιακού βιβλίου. Τη θεωρώ επιθυμητή. Πιστεύω ότι σε
μερικά χρόνια θα έχουμε τη δυνατότητα επιλογής μεταξύ του έντυπου και του
ψηφιακού βιβλίου. Εγώ βέβαια έχω μια ερωτική σχέση με το τυπωμένο βιβλίο και
θα προτιμώ πάντα αυτό, δεν μπορώ όμως να μιλήσω για τους νέους αναγνώστες και
για το μέλλον.
ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ:Yπάρχει από πολύ κόσμο μια
αγανάκτηση απέναντι στους εκδοτικούς οίκους και τις πολιτικές τους.Είναι
δικαιολογημένη η αγανάκτηση
αυτή;
ΤΟΛΗΣ ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ:Όπου φτώχεια και γκρίνια. Η
ελληνική λογοτεχνική αγορά είναι πολύ περιορισμένη και οι εκδοτικοί οίκοι
είναι αναπόφευκτα κερδοσκοπικές επιχειρήσεις με αποτέλεσμα να προωθούν
τα ευπώλητα. Ήρθε και η κρίση και τα πράγματα έχουν γίνει πολύ δύσκολα. Παρόλα
αυτά, υπάρχουν μικρομεσαίοι εκδοτικοί οίκοι υψηλού επιπέδου που εκδίδουν
εξαιρετικά βιβλία.
ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ:Υπάρχουν νέοι εμπνευσμένοι
ποιητές σήμερα;Ποιά λόγια θα απευθύνατε σε έναν νέο
ποιητή;
ΤΟΛΗΣ ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ:Φυσικά υπάρχουν εξαιρετικοί
νέοι ποιητές. Θα τους έλεγα ότι η δωρεά συνοδεύεται από την εντολή να
εργαστούν σκληρά μια ζωή για να αξιοποιήσουν το ταλέντο τους. Να έχουν
επίγνωση της αξίας τους αλλά να παραμείνουν σεμνοί υπηρέτες της τέχνης
τους. Θα τους έλεγα τέλος ότι η ποίηση είναι ένας ισόβιος ανηφορικός δρόμος
προς μια κορυφή που δεν υπάρχει. Ας μην βιάζονται.
ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ:Γράφετε κάτι τώρα;
ΤΟΛΗΣ ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ:Πάντα γράφω. Με το μολύβι εκείνο που
βρέθηκε στο χέρι μου όταν γεννήθηκα. Για την ώρα μόνο ποιήματα αλλά νιώθω ότι
θα έρθει σύντομα και η ώρα της πεζογραφίας. Εξ άλλου ποίηση και πεζογραφία
εναλλάσσονται σε όλη τη συγγραφική πορεία μου.
ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ:Διαβάζετε κάτι τώρα;;
ΤΟΛΗΣ ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ:Πάντα διαβάζω. Τα
βιβλία που μου στέλνουν, εκείνα που αγοράζω εγώ, τα άλλα που αγοράζει η
γυναίκα μου. Επίσης λογοτεχνικά περιοδικά, αναρτήσεις στο διαδίκτυο, ένα σωρό.
AΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ:Ti ονειρεύεστε;
ΤΟΛΗΣ ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ:Ονειρεύομαι την
ουτοπία. Την ανατροπή αυτού του κόσμου του φόνου και της ατιμίας από τον
πυρήνα του και τη δημουργία ενός κόσμου αγάπης, αλληλεγγύης, δημιουργίας,
αιώνιας νεότητας.