ΑΝΤΩΝΗΣ Θ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ/// ΤΡΙΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ

Ο  ΤΥΦΛΟΣ


 Βολεύτηκε  στην αρχή με το μπαστούνι.
 Το κρατούσε μπροστά
 αποφεύγοντας τα εμπόδια.
Κάποτε αποφάσισε την εγχείριση.
Βρίσκοντας το φως του,
έκανε το  μπαστούνι ρόπαλο.


*******

ΠΕΡΛΕΣ 

Ι.ΕΙΚΟΝΑ

Νύχτα
κι η μοναξιά στην άσφαλτο
βαρύ ξανοίγει βήμα.

ΙΙ.ΜΟΝΑΔΙΚΗ

Πλήθος μεγάλο
που   η  συνάντηση μαζί σου
σκορπισε.

ΙΙΙ.ΤΟ ΑΛΛΟ ΠΙΟΤΟ

Κι οι δύο μεθήσαν:
Αυτός μες τη νύχτα.
Αυτή με τη νύχτα.  

ΙΙV.ΑΣΥΜΦΩΝΙΑ

Η  πόρτα μου δε χτυπά
κι ας χτυπά η καρδιά μου
για σένα.    

V.TA ΨΩΝΙΑ ΜΟΥ

Γυρνώ απέξω  βιαστικός
να ξετυλίξω 
ποιήματα.

VI. AYTAΠΑΤΗ

Ν΄ ακούμπαγε στο μάγουλο
το χέρι σου
χωρίς χαστούκι.

VII.AΠΟΜΑΧΟΣ

Καπνό κοιτούσε 
καραβιού.Τώρα κοιτά
του τσιμπουκιού του.

VII.AΓΩΝΙΣΤΗΣ

Δε σταματούσε να μιλά
παρά σαν  του΄παν
να προδώσει.               


 {Ο ΤΥΦΛΟΣ ΜΕ ΤΟ ΜΠΑΣΤΟΥΝΙ }

*******

ΕΡΗΜΟ ΠΟΙΗΜΑ

Όσο το γράψιμο διαρκούσε
ένιωθε κούραση ,μα και χαρά.
Το ποίημα γραφόταν
σα να΄χτιζε σπίτι.
Κάθε καινούργιος στίχος
κι έν ακαινούργιο δωμάτιο.
Εδώ το υπόγειο,εκεί η κάμαρα.
Τώρα το σαλόνι με φώτα κι έπιπλα λαμπρά.
Κι ο ποιητής να στριφογυρνά έκπληκτος,
να μπαινοβγαίνει από στίχο σε στίχο
σαν από δωμάτιο σε δωμάτιο,
ζ΄ντας ολόκληρη ζωή μέσα του.
Όταν το ποίημα τελειώσει,
σαν σπίτι κι αυτό θα κλειδωθεί
μ΄ελάχιστα πράγματα μέσα του αφημένα.
Τα άλλα-τα πολλά-
τα παίρνει φεύγοντας ο ποιητής μαζί του.     

[ΤΑ  ΆΛΛΑ ΕΜΠΟΔΙΑ ]