Notationes / Σημειώσεις για τις Τέχνες και τον Πολιτισμό
Σελίδες
▼
Σελίδες
▼
Σελίδες
▼
Σελίδες
▼
Σελίδες
▼
Κυριακή 16 Σεπτεμβρίου 2012
H ΣΗΜΕΙΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ Like ...γράφει η Ασημίνα Ξηρογιάννη
Επειδή
καλώς ή κακώς το facebook εχει εισχωρήσει στη ζωή μας δημιουργώντας μια
νέα πραγματικότητα,οι σκέψεις μας συχνά περιστρέφονται μοιραία γύρω από
αυτό.Δεν θα προβώ σε ανάλυση του φαινομένου γενικά...Θα σταθώ λίγο στο
like.Παρατηρώντας λοιπόν τους διαδικτυακούς φίλους και τους τοίχους
τους μαθαίνεις πολλά θες δεν θες.Αλλοι κάνουν like <μαζικά> που λένε, και ευφραίνονται κιόλας,άλλοι κάνουν
λίγα like και μετρημένα,άλλοι άκρως επιλεκτικοί,άλλοι μισούν τα like
και παραμένουν σιωπηλοί.Αλλά ποιά η σημειολογία του like εν τέλει;Ας
δούμε μερικές εκδοχές.Like σημαίνει <σου λέω απλά ένα
γεια>,δίνω το παρόν.Like σημαίνει<είμαι μόνος>κι
αναζητώ συντροφιά,someone like you. Like σημαίνει <δεν σε ξέρω ,μα
θέλω να σε γνωρίσω> και κάνω το πρώτο βήμα.Συνεχή και απανωτά
like....ε τότε είναι σοβαρή η κατάστασή μου...πρέπει να αρχίσουμε να
μιλάμε στο chat.'Η πρέπει οπωσδήποτε να γίνουμε κολλητοί. Mα καλά,δεν
παίρνεις το μήνυμα; Eπιτέλους,πότε θα κάνεις κι εσυ like στο wall
μου;Μήπως μου θύμωσες; Like ίσον< είσαι εντάξει και σε
πάω>.Like ισον .Like ίσον <είσαι σούπερ> κι ας μην γνωριζόμαστε προσωπικά.Μου αρκεί
που υπάρχεις στο φατσοβιβλίο.Μεταξύ ερωτευμένων...like σε αγαπάω,like σε
λατρεύω,like...θέλω να σε φιλήσω...και πολλά άλλα προφανώς.Επίσης,αν
πάρεις πολλά like ,είσαι διάσημος,αν πάρεις λίγα ,είσαι άσημος,δεν
είσαι καθολου επικοινωνιακός,έχεις πρόβλημα,πρέπει να το ψάξεις.Kαι ο
κόσμος περνάει τη μέρα του αραδιάζοντας like ή προσπαθώντας να
ερμηνεύσει τα like.H λέξη έχει γίνει λέξη κλειδί πια και είναι διάσημη
σε διάφορους πολιτισμούς και κουλτούρες.Και όσοι χρησιμοποιούν την
έκφραση <μου αρέσει> φαντάζουν γελοίοι.Διότι like σημαίνει
και συρρίκνωση της ελληνικής γλώσσας και μαζοποίηση και εμμονή και
παθολογία τελικά αν το καλοσκεφθείς.Ο κόσμος ξεμωράθηκε,τρελαίνεται με
τα like,να δίνει και να παίρνει.Να παίρνει πιο πολλά από όσα δίνει.Like
ίσως είναι το μεταίχμιο για μια άλλη εποχή...Την εποχή που το αγγιγμα,το
αγκάλιασμα,το ψιθύρισμα,το χάδι,η εξομολόγηση ,η ουσιαστική ανθρώπινη
επαφή,όλα αυτά έχουν θλιβερά εξοριστεί από τις ζωές μας ή έχουν
καταντήσει γραφικά,στην καλύτερη περίπτωση ,και μεις .....ταμπουρωμένοι
στο άλλοθί μας ,προσποιούμαστε τους ευτυχείς μέσα στην εικονική μας
πραγματικότητα....Και έχουμε φτάσει στο θλιβερό σημείο να λέμε ότι ή
εικονική είναι η μόνη πραγματικότητα που μπορούμε να αντέξουμε εν
τέλει. <Νίκη όπου έχω νικηθεί> ...που θα΄λεγε κι ο
ποιητής...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου