XAΡΙΤΙΝΗ ΞΥΔΗ / ΔΥΟ ΠΟΙΗΜΑΤΑ

[ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ <Οι Τρομπέτες του Οκτώβρη>,εκδ.Κώδικας,Αθήνα 2008]


ΨΕΜΑ

Δεν ήθελα να μείνω αταξίδευτη.Ούτε αθώα.

Έτσι μια μέρα πήρα χαρτί και μολύβι και ξεκίνησα,

το μακρύτερο,το τρομακτικότερο ταξίδι της γραφής.

Τα μάτια μου πάγωσαν,καθώς αντίκρυζαν

πυκνόκαννες αλήθειες,

στραμμένες καταπάνω της.

Ακόμα διασχίζω το κατασκότεινο τούνελ της κάννης...

******

ΕΡΩ

Σ΄έχω κοιτάξει,όταν στα μάτια σου πετούσαν αποδημητικά πουλιά.

Κολυμπούσαν κι έπαιζαν δελφίνια.

Σ΄εχω φιλήσει,όταν στα χδείλη σου η ανατολή συναντιόταν

με την  αστραποβόλο Άνοιξη κι έδινε ,τους έδινε

το πιο μεγάλο ερωτικό,κόκκινο χρώμα.

Σ΄έχω αγγίξει ,όταν στο δέρμα σου φύτρωναν

απέραντα λιβάδια-τα γιασεμιά.

Ερώ και καίγομαι σαν λιβάνι της Ανάστασης...