ΟΥΙΛΙΑΜ ΜΠ.ΓΕΙΤΣ / ΤΡΕΛΟ ΚΟΡΙΤΣΙ

...από το βιβλίο Μυθολογίες και οράματα,μτφ.Σπ.Ηλιόπουλος,εκδ.Γαβριηλίδη


 Εκείνο το τρελό κορίτσι που αυτοσχεδιάζει τη μουσική του,
 Την ποίησή του,χορεύοντας στην ακροθαλασσιά
 Με την ψυχή του τώρα διχασμένη
 Και σκαρφαλώνει,πέφτει,δίχως να ξέρει πού
 Και κρύβεται σ΄ενός ατμόπλοιου τ΄αμπάρι
 Με γόνατο σπασμένο,η κόρη αυτή,δηλώνω εγώ,
 Είναι κάτι ωραίο και υψηλό,κάτι
 Ηρωικά χαμένο που ηρωικά έχει βρεθεί.



  Δεν έχει σημασία ποιά συμφορά τη βρήκε
 Την τύλιξε μια μουσική απελπισμένη
 Και τυλιγμένη,τυλιγμένη μες στο θρίαμβό της
 Εκεί που στοίβαζαν δεμάτια και καλάθια
 Έβγαλε μια φωνή παράξενη,τραγουδιστή:
 <Ω θάλασσα που θάλασσα ποθείς,θάλασσα πεινασμένη>.