ΚΩΣΤΑΣ ΚΟΥΚΟΥΖΕΛΗΣ / ΤΡΙΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ

 

 

1. 
   

Η αγέλη

η αγέλη \ στην περιδίνησή της γύρω απ’ το κέντρο

ισορροπίας της \ μόνο μια αύρα άφησε ενθύμιο

καθώς παρέσυρε μερικά μέτρα παρέκει

καμπύλες κι  ευθαλείς αξιωματικούς του αδέσποτου 

τα χνάρια στην έρημο δε σβήνονται \

απλώς σταματούν κάποτε σ’ έναν σωρό κόκαλα \

αν τίμησες την περπατησιά σου \

αν σφύριζες σεγόντο στα χαμσίνια \

αν το τσίκρισμα των φεγγαριών που μπεγλέριζες

θέρμαινε τα βράδια τις παλάμες σου

τα αλυχτίσματα \ ριμάρουν \ το ένα πάνω στ’ άλλο

κι οι λαιμαριές \ προαιρετικώς \ παραλλάσσουν

τους ρόγχους  ενός σαπρού κοσμήματος \κάτω απ’ το στήθος

οι υπερωρίες των σιελογόνων \ανταμείβονται εις είδος

η αγέλαστος των αγελαίων όψη \ποτίζει από δάκρυα

υφάλμυρα \τα αξεσουάρ του μέλλοντός τους

[τσάντες \γόβες \ ζώνες]

ακροτελεύτια  άρθρωση :

μην ψάχνεις τον μπόγια αλλού

ανάμεσα τους \ δια βοής \ εκλέγονται

οι ενιαύσιοι άρχοντες

*********** 

 tango

Κοίταξέ την \ με προσοχή

Απόθεσε πάνω της μόνο τρυφερότητα

Τόσο εύθραυστη η ισορροπία της \ που

Ένα παίξιμο των βλεφάρων θα ‘ταν μοιραίο

-

Στην αγκαλιά του καβαλιέρου

Περιστρεφόμενη \ χιλιοστά απ’ το έδαφος

Οδηγεί εκείνη το χορό \αλίμονο\

Κι η μουσική την ακολουθεί: πρωτάκουστο [σκάνδαλο !]

-

Με την πλάτη γυρισμένη στο μέλλον

Η ματιά απ’ τη γλύκα του τώρα ως το σίγουρο πριν

Πισωπατεί με σταθερότητα προς το άγνωστο

-

Ούτε εμπόδιο\ ούτε δύναμη

Τίποτα δε μπορεί να αναχαιτίσει τον καλπασμό της

Εκτός\ ίσως\ από ένα παίξιμο των βλεφάρων σου 

****************

Ένα παιδί μετράει κάστρα

τα κάστρα στον μανδύα

\που σκεπάζει  βουνά

στο βάθος της οφθαλμαπάτης\

απόψε κάηκαν

αύριο καπνίζουμε \παρέα\

το τελευταίο τσιγάρο

πριν την εκτέλεση \της διαθήκης