Α.ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ: Ξεκινώ αμέσως ρωτώντας αν νοιώθετε περισσότερο Ποιητής παρά Διπλωμάτης!Αν δεν κάνω λάθος δημοσιεύσατε ποίηση για πρωτη φορά σε μικρή ηλικία....
Γ.ΒΕΗΣ: Πρόκειται περί Τεχνών. Στην κυριολεξία του όρου.
Άλλωστε ο κάθε ποιητής, που σέβεται βεβαίως την αποστολή του στο ακέραιο,
εξ ορισμού είναι ένας μεσάζων,
ένας πρέσβης, αν θέλετε, ανάμεσα στο φαντασιακό και το πραγματικό.
Αισθάνομαι ταυτοχρόνως κάλφας των λέξεων, που έλεγε ο Σεφέρης,γεφυροποιός, δημιουργός στίχων, δημιουργός εγγράφων-αναφορών με ρυθμό εσωτερικό,
ενίοτε εξωτερικό. Αισθάνομαι ταυτοχρόνως δοκιμιογράφος, ταξιδιογράφος, μεταφραστής ηθών.
Α.ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ:Ποιές ειναι οι <<ποιητικές επιρροές >> σας;
Γ.ΒΕΗΣ: Πάρα πολλές. Αφανείς και εμφανείς. Ημεδαποί και αλλοδαποί . Όχι μόνον ποιητές.
Ενδεικτικώς: προσωκρατικοί φιλόσοφοι, ζεν βουδιστές,
Σοπενχάουερ, Νίτσε, Ελύτης,
δημοτικό τραγούδι, Καβάφης,
Υβ Μπονφουά, Ζακοτέ, Γουάλας Στήβενς.
Α.ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ:Eχουν προηγηθεί δυο Κρατικά Βραβεία για τα Χρονικά-Μαρτυρίες σας και τώρα ιδού...«Μανχάταν-Μπανγκόκ», (Κέδρος, 2011).Πειτε μου για αυτό...Τι συναντά εδώ ο αναγνώστης;
Γ.ΒΕΗΣ: Συμφιλίωση με τα άκρα, τα αντίθετα φαινομενικώς, τα άλογα δήθεν ,
τα οποία συναντώ στο δρομολόγιο από το Μανχάταν στη Μπανγκοκ. Και
αντιστρόφως, εννοείται... Κι ακόμη:
επαναφορά στο σημαίνον, πεισματικά,
επιμελέστατη σπουδή της λεπτομέρειας.
βεβαίως περαιτέρω αναζήτηση ανθρωπολογικών ομοιοτήτων-διαφορών,
που ενέχονται στο μυστήριο,που συλλήβδην καλείται τοπίο.
Α.ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ:Πώς βλέπετε το συγχρονο λογοτεχνικό τοπίο;Πώς διάγει η Πόιηση σήμερα;Γράφονται ενδιαφέροντα πράγματα ;Διάβαζα κάπου ότι <πάνω από τους μισούς Ελληνες σήμερα δημοσιεύουν ποιηση>.....
Γ.ΒΕΗΣ: Αλλοίμονον αν πάψουμε να γραφουμε ποίηση,
θα πάψουμε να είμαστε Έλληνες. Κι όπως τονιζε ο Μάο Τσε
Τουνγκ" και η ποιότητα υπάρχει μέσα στην ποσότητα". Η τρέχουσα ποίησή μας
παρέχει πολλές ευχάριστες εκπλήξεις. Όλοι μαζί γράφουμε το ίδιο βιβλίο. Από κει πέρα είναι θέμα γούστου
να αποφασίσουμε τι μας πάει και γιατί.
Α.ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ:Μπορεί η Ποίηση να χωρέσει την εθνική μας κατάθλιψη;
Γ.ΒΕΗΣ: Η Ποίηση χωράει εξ ολοκλήρου τα πάντα. Να θυμόμαστε πάντα τη μαντινάδα,
την οποία λάτρευε ο σοφός Σεφέρης: "την τύχη του κάθε λαός την κάνει μοναχός του /
κι όσα του κάνει η τρέλα του δεν τα κάνει ο οχτρός του
Α.ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ:Ποιά άλλη μορφή τέχνης σας γοητεύει ;
Γ.ΒΕΗΣ: Η ζωγραφική.
Α.ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ:Σε ποιό μέρος απ οσα ταξιδέψατε...θα μπορούσατε να μείνετε για πάντα;
Γ.ΒΕΗΣ: Στον Γαλαξία, που λέγεται Χονγκ Κονγκ.
Α.ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ:Γράφετε κάτι τώρα;
Γ.ΒΕΗΣ: Ένα σονέτο για τον Υμηττό.
Ένα ακόμη κεφάλαιο για την παραμονή μου στην Ιάβα.
Εφέτος, στις 3 Ιουλίου συμπληρώνω
ήδη τον πρώτο από τους τέσσερις προβλεπόμενους χρόνους.
Α.ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ:Tί ονειρεύεστε...τί ελπίζετε...;
Γ.ΒΕΗΣ: Να δω το Φως των μυστικών της Ανατολής.
Α.ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ:
Ευχαριστώ θερμά!
Γ.ΒΕΗΣ: Πρόκειται περί Τεχνών. Στην κυριολεξία του όρου.
Άλλωστε ο κάθε ποιητής, που σέβεται βεβαίως την αποστολή του στο ακέραιο,
εξ ορισμού είναι ένας μεσάζων,
ένας πρέσβης, αν θέλετε, ανάμεσα στο φαντασιακό και το πραγματικό.
Αισθάνομαι ταυτοχρόνως κάλφας των λέξεων, που έλεγε ο Σεφέρης,γεφυροποιός, δημιουργός στίχων, δημιουργός εγγράφων-αναφορών με ρυθμό εσωτερικό,
ενίοτε εξωτερικό. Αισθάνομαι ταυτοχρόνως δοκιμιογράφος, ταξιδιογράφος, μεταφραστής ηθών.
Α.ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ:Ποιές ειναι οι <<ποιητικές επιρροές >> σας;
Γ.ΒΕΗΣ: Πάρα πολλές. Αφανείς και εμφανείς. Ημεδαποί και αλλοδαποί . Όχι μόνον ποιητές.
Ενδεικτικώς: προσωκρατικοί φιλόσοφοι, ζεν βουδιστές,
Σοπενχάουερ, Νίτσε, Ελύτης,
δημοτικό τραγούδι, Καβάφης,
Υβ Μπονφουά, Ζακοτέ, Γουάλας Στήβενς.
Α.ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ:Eχουν προηγηθεί δυο Κρατικά Βραβεία για τα Χρονικά-Μαρτυρίες σας και τώρα ιδού...«Μανχάταν-Μπανγκόκ», (Κέδρος, 2011).Πειτε μου για αυτό...Τι συναντά εδώ ο αναγνώστης;
Γ.ΒΕΗΣ: Συμφιλίωση με τα άκρα, τα αντίθετα φαινομενικώς, τα άλογα δήθεν ,
τα οποία συναντώ στο δρομολόγιο από το Μανχάταν στη Μπανγκοκ. Και
αντιστρόφως, εννοείται... Κι ακόμη:
επαναφορά στο σημαίνον, πεισματικά,
επιμελέστατη σπουδή της λεπτομέρειας.
βεβαίως περαιτέρω αναζήτηση ανθρωπολογικών ομοιοτήτων-διαφορών,
που ενέχονται στο μυστήριο,που συλλήβδην καλείται τοπίο.
Α.ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ:Πώς βλέπετε το συγχρονο λογοτεχνικό τοπίο;Πώς διάγει η Πόιηση σήμερα;Γράφονται ενδιαφέροντα πράγματα ;Διάβαζα κάπου ότι <πάνω από τους μισούς Ελληνες σήμερα δημοσιεύουν ποιηση>.....
Γ.ΒΕΗΣ: Αλλοίμονον αν πάψουμε να γραφουμε ποίηση,
θα πάψουμε να είμαστε Έλληνες. Κι όπως τονιζε ο Μάο Τσε
Τουνγκ" και η ποιότητα υπάρχει μέσα στην ποσότητα". Η τρέχουσα ποίησή μας
παρέχει πολλές ευχάριστες εκπλήξεις. Όλοι μαζί γράφουμε το ίδιο βιβλίο. Από κει πέρα είναι θέμα γούστου
να αποφασίσουμε τι μας πάει και γιατί.
Α.ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ:Μπορεί η Ποίηση να χωρέσει την εθνική μας κατάθλιψη;
Γ.ΒΕΗΣ: Η Ποίηση χωράει εξ ολοκλήρου τα πάντα. Να θυμόμαστε πάντα τη μαντινάδα,
την οποία λάτρευε ο σοφός Σεφέρης: "την τύχη του κάθε λαός την κάνει μοναχός του /
κι όσα του κάνει η τρέλα του δεν τα κάνει ο οχτρός του
Α.ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ:Ποιά άλλη μορφή τέχνης σας γοητεύει ;
Γ.ΒΕΗΣ: Η ζωγραφική.
Α.ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ:Σε ποιό μέρος απ οσα ταξιδέψατε...θα μπορούσατε να μείνετε για πάντα;
Γ.ΒΕΗΣ: Στον Γαλαξία, που λέγεται Χονγκ Κονγκ.
Α.ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ:Γράφετε κάτι τώρα;
Γ.ΒΕΗΣ: Ένα σονέτο για τον Υμηττό.
Ένα ακόμη κεφάλαιο για την παραμονή μου στην Ιάβα.
Εφέτος, στις 3 Ιουλίου συμπληρώνω
ήδη τον πρώτο από τους τέσσερις προβλεπόμενους χρόνους.
Α.ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ:Tί ονειρεύεστε...τί ελπίζετε...;
Γ.ΒΕΗΣ: Να δω το Φως των μυστικών της Ανατολής.
Α.ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ:
Ευχαριστώ θερμά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου