Η συνέντευξη της Α.Ξηρογιάννη στη ΓΝΩΜΗ ΤΗΣ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ

Επιμέλεια: ΒΑΣΩ Β. ΠΑΠΠΑ ( Vas_nikpap@yahoo.gr )



B.ΠΑΠΠΑ:Aσημίνα, να 'ρθουμε στη νουβέλα σου "Το σώμα του έγινε σκιά", που είναι και η αφορμή για την κουβέντα μας, καθώς πρόσφατα εκδόθηκε.

Α.ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ:Ναι, πρόκειται για μια νουβέλα βασισμένη σε αληθινή ιστορία. Mια νουβέλα "γραμμένη με ποίηση και στοχασμό".
Δυο άνθρωποι, ο άνδρας και η γυναίκα. Δυο μονόλογοι, στην ουσία, δύο ημερολόγια! Ο καθένας περιγράφει τη δική του πραγματικότητα, ο καθένας βλέπει με τα δικά του μάτια. Ένα παιδί. Μια αυτοκτονία.
Τέλος θλιβερό. Σκέψεις για την Τέχνη, τους καλλιτέχνες, τις εξαρτήσεις, τον έρωτα, τα γηρατιά, τη φθορά...
Τι συμβαίνει όταν ο καλλιτέχνης δεν μπορεί πια να εξασκήσει την τέχνη του και νιώθει πως έχει ξοφλήσει; Με ποιά φαντάσματα έχει να παλέψει;
Η απώλεια είναι μέρος της ζωής, αλλά μπορεί να διαλύσει τον άνθρωπο.
Τα υπόλοιπα τα αφήνω στους αναγνώστες.....

B.ΠΑΠΠΑ:Ασχολείσαι και με την ποίηση. Αλήθεια, τα ποιήματα πώς γράφονται; Με ποια υλικά;

Α.ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ:Ναι, ασχολούμαι με την ποίηση από πολύ μικρή, έχω λάβει κατά καιρούς μέρος σε διάφορους ποιητικούς διαγωνισμούς, κάποια ποιήματά μου διακρίθηκαν και δημοσιεύθηκαν σε Ανθολογίες.
Το 2009 εκδόθηκε το βιβλίο μου "Η Προφητεία του Ανέμου" από τις εκδόσεις "Δωδώνη".
Το βιβλίο αυτό περιλαμβάνει δύο ποιητικές συλλογές: "Η σκέψη μου βυθίστηκε στα χέρια σου" και "Τα ωραιότερα ταξίδια είναι του μυαλού".
Η Ποίηση είναι κατασκευή στην ουσία. Σαφώς και υπάρχει η έμπνευση ως πρώτο υλικό, όμως αυτή δεν είναι αρκετή. Χρειάζεται περαιτέρω επεξεργασία για τη δημιουργία ενός ποιήματος.
Ο ποιητής φιλτράρει καταστάσεις, γεγονότα και εξωτερικά ερεθίσματα με τον δικό του προσωπικό τρόπο και τα αποτυπώνει στην ποίησή του. Στόχος του δημιουργού είναι να μυήσει τον αναγνώστη σε μια ή περισσότερες εμπειρίες, να τον ταξιδέψει "κάνοντάς τον να αισθανθεί".

B.ΠΑΠΠΑ:Οι ποιητές, ωστόσο, είναι γέννημα της εποχής τους. Πόσο σε επηρεάζουν τα γεγονότα σήμερα;

Α.ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ:Μοιραία επηρεάζομαι, συνειδητά ή ασυνείδητα, στον τρόπο που σκέφτομαι και που νιώθω. Ζούμε σε μια πλουραλιστική, δύσκολη και επικίνδυνη εποχή. Οι εξελίξεις μάς υπερβαίνουν, οι αντιφάσεις μάς διαλύουν.
Πάντα λέω να φροντίζουμε να κρατούμε τη ισορροπία μας μέσα στις ανισορροπίες του κόσμου.
Στην "Προφητεία του Ανέμου" υπάρχει ένα ποίημα σχετικό με όλα αυτά που κουβεντιάζουμε, που λέγεται "Πέρασμα". 

Το παραθέτω εδώ:


Στέκομαι σε απόσταση
Ικανή.
Με βλέπω να περπατώ
Ανάμεσα απ' το πλήθος
Να περνώ...
Χωρίς να γυρίσουν να με κοιτάξουν
Τα χαμηλωμένα βλέμματα
Οι πόνοι οι κρυμμένοι πίσω από μαύρα γυαλιά
Όλοι την ίδια ηλικία μοιάζουν να 'χουν
Έτσι περνώντας...
Στέκομαι σε απόσταση
Ικανή.
Να με ψάξω μες στους ανθρώπους
Να με βρω
Να με ρωτήσω
Για τον προορισμό, την ταυτότητα,
Την ποιότητα, την ομοιότητα,
Το λάθος, το άλλοθι...
Μα να μην θυμάμαι ούτε το όνομά μου;

Είναι η αλλοτρίωση του σύγχρονου ανθρώπου... Ωστόσο, στο βιβλίο καταπιάνομαι με βασικά υπαρξιακά ζητήματα και θέματα διαχρονικά, όπως ο έρωτας, ο χρόνος, ο θάνατος...

B.ΠΑΠΠΑ:Λένε ότι ο κάθε άνθρωπος έχει ένα "παιδί" μέσα του. Εσύ κατά πόσο έχεις διατηρήσει αυτό το "παιδί" μέσα σου και πόσο σε βοηθά στη συγγραφή των βιβλίων σου;

Α.ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ:Ναι, είναι αλήθεια πιστεύω... Όλοι κρύβουμε ένα παιδί. Και ναι, οι πιο πολλοί δεν θέλουν να μεγαλώσουν, αλλά λίγοι έχουν το θάρρος να το λένε.
Και στα δύο μου βιβλία υπάρχει έντονο σχόλιο στο θέμα "γηρατιά". Πάντα με τρόμαζαν πιο πολύ και από το θάνατο.
Οι θεατρικές μου σπουδές με έχουν βοηθήσει πολύ σε αυτό το κομμάτι. Μου 'χουν αλλάξει το βλέμμα αρκετά!
Τα τελευταία οχτώ χρόνια διδάσκω Θέατρο σε παιδιά και σε εφήβους και εργάζομαι ως εμψυχώτρια θεατρικού παιχνιδιού, οπότε αλίμονο αν δεν υπήρχε αυτό το "παιδί"! Θα είχα καεί!

B.ΠΑΠΠΑ:Ποια είναι η καλύτερη και ποια η χειρότερη κριτική που έχεις διαβάσει μέχρι σήμερα για τη δουλειά σου;

Α.ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ:Όταν έγραφα την "Προφητεία του Ανέμου", είχα πει το εξής: «Aν, έστω, και ένα ποίημά μου συγκινήσει, έστω κι έναν άνθρωπο, θα είμαι ευτυχής». Τώρα που σου μιλώ, είμαι πανευτυχής. νομίζω αντιλαμβάνεσαι το γιατί.
Τα καλύτερα είναι τα θετικά έως θερμά σχόλια αναγνωστών που λαμβάνω μέσω e-mail! Αυτά μου δίνουν δύναμη να προχωρώ!
Δεν μου έχει κοινοποιηθεί κάποια αρνητική κριτική ως τώρα...

B.ΠΑΠΠΑ:Εσύ ως αναγνώστρια τι διαβάζεις;

Α.ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ:Ποίηση και Θέατρο κυρίως, πολλούς κλασικούς λογοτέχνες, αλλά και Κούντερα, Κούτσι και δικούς μας σύγχρονους. Και Αγκάθα Κρίστι, όσο γραφικό κι αν ακούγεται αυτό!

B.ΠΑΠΠΑ:Βάζεις καθόλου σασπένς στη ζωή σου; Ταράζεις τα "λιμνάζοντα νερά" της καθημερινότητας;

Α.ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ:Προσπαθώ να ζω τις στιγμές μου. Ζω έντονα, κοντά σε ανθρώπους και πράγματα που αγαπώ.
Ο οίστρος να δημιουργώ, πάντα το αίσθημα του ανικανοποίητου να με συνοδεύει... Οπότε τα νερά δεν "λιμνάζουν" εύκολα... Καθόλου!

B.ΠΑΠΠΑ:Κατά τη γνώμη σου, τι είναι αυτό που, εάν δε ζήσει κάποιος, θα είναι σαν να μην έχει ζήσει;

Α.ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ:Για μένα δύο πράγματα. Ο ΕΡΩΤΑΣ (τελεία) και Η ΜΗΤΡΟΤΗΤΑ (ξανά τελεία).

B.ΠΑΠΠΑ:Με τη θρησκεία πώς τα πάς;

Α.ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ:Προέρχομαι από μια οικογένεια που τα πάει καλά με τη θρησκεία.
Οι σκέψεις και οι έρευνές μου και τα βιώματά μου με έφεραν κοντά, με πήγαν μακριά, με στροβίλισαν.
Να πω ότι η θρησκεία είναι και μέρος της παράδοσής μας, έτσι ή αλλιώς...
Είναι τεράστιο το θέμα, προτιμώ να σωπάσω τώρα και να παραθέσω ένα ποίημα από την "Προφητεία του Ανέμου".

ΚΑΠΟΤΕ
Ο αοιδός Ορφέας διαμελίστηκε από τις μαινάδες στη Θράκη.
Οι ύμνοι του θάφτηκαν στο σκοτάδι πάνω στα βουνά.
Κι ο ίδιος ως γύρη ταξίδεψε στο σύμπαν, ώσπου ξανάγινε η μουσική του φως.
Υπάρχει Θεός.

B.ΠΑΠΠΑ:Θα μας εμπιστευθείς τα σχέδιά σου για το μέλλον;

Α.ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ:Ευελπιστώ άμεσα να κυκλοφορήσει το επόμενο βιβλίο. Είμαστε σε συζητήσεις με τον εκδοτικό οίκο.

***

πηγή:www.gnomihalkidikis.gr,ενότητα Πολιτισμός
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ Γράμματα & Τέχνες
Συνέντευξη με την ποιήτρια Ασημίνα Ξηρογιάννη
Σάββατο, 11 Ιούνιος 2011 07:40 Κέντρο Τύπου

«Στόχος του δημιουργού είναι να ταξιδέψει τον αναγνώστη
"κάνοντάς τον να αισθανθεί"”»