Οι εκδόσεις Βακχικόν και το Επί Λέξει Βιβλιοπωλείο σας προσκαλούν στην παρουσίαση της ποιητικής συλλογής της Ασημίνας Ξηρογιάννη Μια απέραντη ματιά, ποιήματα 2018 – 2023.
Για το βιβλίο θα μιλήσουν οι:
Άννα Αφεντουλίδου, ποιήτρια, κριτικός
Άννα Γρίβα, ποιήτρια, μεταφράστρια
Ευσταθία Δήμου, φιλόλογος, συγγραφέας.
Ποιήματα διαβάζει η Ασημίνα Ξηρογιάννη
Στο Επι Λέξει βιβλιοπωλείο
(Ακαδημίας 32, Αθήνα)
(δείγμα γραφής)
Με ό,τι μέχρι τώρα
επέλεξες
είχες
αίματα
γδαρσίματα
ανίατες
-Θα γύρναγες
πίσω να τα ξεκίναγες
αλλιώς;
-Δε γίνεται
Αδύνατο
Πώς να πετάξω
ό,τι είναι δικό μου
*
Στιγμές
έρχεται
+
με βρίσκει
Όχι στο κεφάλι
Όχι στην καρδιά
Στο κέντρο
Στα σωθικά
Όταν γίνομαι ακριβής
χρησιμοποιώντας τις λέξεις
που ψάχνω
γίνομαι η γκόμενα
που είναι στις γόνιμες
*
ΔΙΑΨΕΥΣΗ ΤΗΣ ΘΕΩΡΙΑΣ ΤΩΝ ΕΙΔΩΝ
Μαλώνουν δυο μεγάλοι
αρσενικοί τάρανδοι
για την ελαφίνα
Ο γέρος
θα χάσει
Τότε γεμάτος
ντροπή
θλίψη
ατελείωτη στεναχώρια
θα κουρνιάσει
κάτω από ένα έλατο
μέσα στο χιονισμένο
δάσος
Σιγά-σιγά
θα αρχίσει
να μεταμορφώνεται
σε άνθρωπο
*
ΟΙ ΝΕΚΡΟΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΙ
ΠΟΥ ΜΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΝΑ ΠΑΜΕ
Ποτέ κοιμητήριο
Πάντα ο τάφος των νεκρών
Στην αρχή κοντά μας
έξω
από το καλύβι
Μετά στην άκρη του χωριού
Τώρα εκεί που αράζουν
φορτηγά
Δίπλα στη σκουπιδιάρα
του Δήμου
+
ο νεκρός
***
Ο Σταύρος Καμπάδαης γεννήθηκε το 1975 στο Αννόβερο και ζει στην Αθήνα. Εξασφαλίζει
τον άρτο τον επιούσιο ως μηχανολόγος μηχανικός. Έχει εκδώσει επτά ποιητικές
συλλογές. Η τελευταία ποιητική συλλογή έχει τίτλο “Κρεμάλα, η λέξη είναι ποιητής” και
κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ενύπνιο (Απρίλιος 2023).
στην παρουσιαση της κοινής ποιητικής συλλογής
του Κώστα Θ. Ριζάκη και του Γιώργου Δελιόπουλου
Κατά ανεφίκτου γλυφές 1: της γυναικός τριάντα παγιδεύσεις
-με εισαγωγή της Ευσταθίας Δήμου και εικαστικά της Γλύκας Διονυσοπούλου-
την Παρασκευή 9 Ιουνίου 2023 και ώρα 8 μ.μ.
στον φιλόξενο κήπο του καφέ του Αρχαιολογικού Μουσείου Αθηνών
(Πατησίων 44)
Για τη συλλογή θα μιλήσουν οι:
Γιώργος Γώτης, συγγραφέας
Κώστας Κρεμμύδας, ποιητής, εκδότης του περ.Μανδραγόρας
Μάνια Μεζίτη, ποιήτρια, μεταφράστρια
Ποιήματα θα απαγγείλει η Ασημίνα Ξηρογιάννη, ποιήτρια
Εκεί θα τα βρεις.
Κάποιο κλειδί
Που θα πάρεις
Μονάχα εσύ που θα πάρεις
Και θα σπρώξεις την πόρτα
Θ’ ανοίξεις το δωμάτιο
Θ’ ανοίξεις τα παράθυρα στο φως
Ζαλισμένα τα ποντίκια θα κρυφτούν
Οι καθρέφτες θα λάμψουν
Οι γλόμποι θα ξυπνήσουν απ’ τον άνεμο
Εκεί θα τα βρεις
Κάπου – απ’ τις βαλίτσες και τα παλιοσίδερα
Απ’ τα κομμένα καρφιά, δόντια σκισμένα,
Καρφίτσες στα μαξιλάρια, τρύπιες κορνίζες,
Μισοκαμένα ξύλα, τιμόνια καραβιών.
Θα μείνεις λίγο μέσα στο φως
Ύστερα θα σφαλίσεις τα παράθυρα
Προσεχτικά τις κουρτίνες
Ξεθαρρεμένα τα ποντίκια θα σε γλείφουν
Θα σκοτεινιάσουν οι καθρέφτες
Θ’ ακινητήσουν οι γλόμποι
Κι εσύ θα πάρεις το κλειδί
Και με κινήσεις βέβαιες χωρίς τύψεις
Θ’ αφήσεις να κυλήσει στον υπόνομο
Βαθιά βαθιά μες στα πυκνά νερά
Τότε θα ξέρεις. (Γιατί η ποίηση δεν είναι ο τρόπος να μιλήσουμε, αλλά ο καλύτερος τοίχος για να κρύψουμε το πρόσωπό μας)
*Από τη συλλογή «Η συνέχεια», 1954.
Η φωτογραφία είναι παρμένη από το pixabay.
Βαφτίσια
«Σκοτώθηκε ακαριαία» δήλωσαν.
«Θεός σχωρέσ’ τον» μοιρολόγησαν.
Είκοσι εφτά χρόνων παλικάρι
έπεσε απ’ την ξεχαρβαλωμένη
σκαλωσιά στο γιαπί που δούλευε
για ένα ξεροκόμματο.
Έφυγε ανάσκελα
με τα μάτια του ορθάνοιχτα
και το κεφάλι του βουτηγμένο
σε μια λίμνη αίματος.
Και τώρα «Θεός σχωρέσ’ τον» λένε
και βαφτίζουν τη δολοφονία
«εργατικό ατύχημα»
για να σώσουν το τομάρι τους.
Λες και κινδυνεύει ποτέ το τομάρι
το δικό τους.
Μιλούν αυτοί που δεν γνωρίζουν
τι θα πει λιοπύρι και μεροκάματο,
που δεν έχουν πιάσει ασβέστη και χώμα.
Μόνο βαφτίσια στα αίτια των θανάτων,
«εργατικό ατύχημα»,
«εργατικό δυστύχημα»,
ρίχνοντας ψευτοεπιδόματα
ντυμένα με δακρύβρεχτες δηλώσεις
στους τάφους των εργατών.
***
Καμώματα
Άνθρωποι κι άνθρωποι
πάνε βόλτες οικογενειακά,
κάνουν συνάξεις φιλικές,
μαγειρεύουν φαγητά λαχταριστά,
διαβάζουν βιβλία λογοτεχνικά,
αγοράζουν ρούχα φινετσάτα,
γράφουν και ποιήματα κάπου-κάπου,
αλλά ποτέ δεν αναρωτιούνται
γιατί τα κάνουν όλα αυτά.
Σε τι αποσκοπούν με τούτα
τα καμώματα.
Από την ποιητική συλλογή «Περιγραφές του ανεκπλήρωτου», εκδόσεις Κάκτος, 2022.
Ο Δημήτρης Μπαλτάς γεννήθηκε στην Αθήνα στις 15 Οκτωβρίου 1999. Σπούδασε στο τμήμα Φιλολογίας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, απ’ όπου αποφοίτησε το 2021 με βαθμό «Άριστα». Είναι μεταπτυχιακός φοιτητής στο ίδιο Πανεπιστήμιο. Έχει παρακολουθήσει πληθώρα επιμορφωτικών σεμιναρίων, εκπαιδευτικών ημερίδων και επιστημονικών συνεδρίων. Έχει φοιτήσει στο σεμινάριο «Επιμέλεια και Διόρθωση Κειμένου» του Κέντρου Επιμόρφωσης και Δια Βίου Μάθησης του ΕΚΠΑ. Ποιήματά του έχουν βραβευθεί σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς, όπως της Αμφικτυονίας Ελληνισμού, του Ελληνικού Πολιτιστικού Ομίλου Κυπρίων, της Ένωσης Λογοτεχνών Βορείου Ελλάδος, της Εταιρείας Γραμμάτων και Τεχνών Πειραιά, του Συλλόγου Επιστημόνων Κεντρικής Μακεδονίας «Αριστοτέλης» και του Συνδέσμου Πολιτισμού Ελλάδας-Κύπρου, και έχουν φιλοξενηθεί σε αντίστοιχες ποιητικές ανθολογίες. Έχει δημοσιεύσει τις ποιητικές συλλογές «Η Αρχή» (εκδόσεις Οσελότος, 2019), «Μελωδίες λήθης» (εκδόσεις Αποστακτήριο, 2021), «Το όνομα του έρωτα» (εκδόσεις Αποστακτήριο, 2022). Η ποιητική συλλογή «Περιγραφές του ανεκπλήρωτου» αποτελεί το τέταρτο λογοτεχνικό του έργο.
* Η φωτογραφία είναι παρμένη από το pixabay.