Σελίδες

Σελίδες

Σελίδες

Σελίδες

Σελίδες

Τρίτη 10 Απριλίου 2018

ΣΗΛΙΚΑ ΡΗΓΟΠΟΥΛΟΥ /// ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΟΙΚΙΑΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ




ΟΙΚΙΑΚΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ


Να είσαι περήφανη για μένα.
Όλα τα φρόντισα και σήμερα.

Τα παιδιά πείναδαν και δίψασαν
τα παπούτσια λασπώθηκαν 
το σπίτι λερώθηκε.

Όλα έγιναν όπως έπρεπε.
Αναπαύσου μαμά.


***


ΚΑΡΕΚΛΕΣ

Οι καρέκλες
είναι τα σώματα που φιλοξένησαν .

Δεν τις στήνω ποτέ γύρω από το τραπέζι.
Μένουν διάσπαρτες στο χώρο,
όπως τις άφησε ο πρόσκαιρος κάτοχος
μετά την εφήμερη σχέση τους...

***

ΧΩΛ

Προκαταρκτικός χώρος εξοικείωσης.
Ρύθμιζε την απρόσκοπτη σύνδεση έσω -έξω χώρου.

Σε εποχές ιλιγγιώδους ταχύτητας
ύπουλα προπλίστηκε και 
συν των χρόνω καταργήθηκε

με εμφανείς συνέπειες
σε καρδιακή ετοιμότητα,
ψυχική εκφραστικότητα,
και σωματική αρμονία.

***

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ

Η παιδική μου ηλικία ασπρόμαυρη:

κάποιοι συγγενείς κρατούν φακούς
άλλοι όχι
αυτόφωτοι.

Το φως γράφει σε πολυτονικό σύστημα.

***
«ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΟΙΚΙΑΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ»,ΜΕΛΑΝΙ 2017

***




ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΣΙΤΣΑ /// ΤΡΙΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ





MIA ANNA MA ΠΟΙΑ ΑΝΝΑ;

Kατεβαίνω στις γραμμές και με απόλυτη φυσικότητα
χοροπηδώ σαν μικρό παιδί ανάμεσά τους.
Ύστερα γονατίζω και ξαπλώνω απάνω στις ράγες
περιμένοντας το τρένο να περάσει.
Πώς τα καταφέρνω όμως και στο τέλος
μένω πάντα άθικτη-
σαν ηρωίδα παραμυθιού.
(Εγώ δεν το΄γραψα άλλωστε;)

***

ΦΥΛΗΣ 137

Στη δουλειά μου δεν έχω αναστολές
δεν προβάλλω πολλές αντιρρήσεις
κάνω συνήθως ό,τι μου ζητήσουν
ικανοποιώ τις επιθυμίες τους
εμμέσως και τις δικές μου-
μαζεύω χρήματα για να φύγω κάποτε από εδώ.
Ξοδεύω βέβαια και για την εμφάνισή μου-
πρέπει άλλωστε να συνεχίσουν να με ποθούν.

Στην πρώτη συνάντηση τους ξενίζει συνήθως το χρώμα'
μερικοί διστάζουν να με ακολουλήσουν στο δωμάτιο.
'Οταν όμως η Μamma τους βεβαιώνει για τις ικανότητές μου,
πείθονται χωρίς άλλη κουβέντα.
Εκεί που ξαφνικά σκάνε ένα χαμόγελο
είναι όταν λίγο πριν πληρώσουν
εκείνη τους λέει ότι αν θέλουν να με ξαναδούν
να ζητήσουν τη Χιονάτη.
'Ακου τι όνομα μου έδωσε η αθεόφοβη!

****

Η ΦΑΙΝΟΜΕΝΙΚΗ ΑΝΙΑ ΤΟΥ ΦΛΩΜΠΕΡ

Η μαντάμ Μποβαρύ κατάλαβε πως τα τριζάτα φανταχτερά φουρώ
ή τα καινούρια υφάσματα και οι κουρτίνες εισαγωγής
δεν είχαν ιδιαίτερο νόημα.
Η ζωή κυλούσε αδιάφορα.
Η βαθύτερη ανάγκη της ήταν τελικά
να εκμεταλλευτεί τη φυσική της κλίση στον έρωτα
για να ξεπληρώσει τα συσσωρευμένα χρέη του συζύγου της-
κυρίως προς εκείνη.
Ο μεσιέ Μποβαρύ,ωστόσο,θεωρούσε
ότι ήταν μια ξεχωριστή περίπτωση νυμφομανούς,
αφού η λαγνεία,όπως το φως,παρασύρει
τις πεταλουδίτσες της νύχτας στο θάνατο.
Το πιστοποιητικό έγραφε ως αιτία
«Δηλητηρίαση από μουχλιασμένο τυρί».
Η κόρη της επομένως δεν είχε κανένα λόγο να της κρατά κακία.

***

«Μετά , ραντεβού στις τουλίπες» , Πατάκης 2018


***