Βάκης Λοϊζίδης, ΧΟΜΧΑΧ, εκδ. αντηρίδα, 2016
Σε όλους εμάς που αγαπάμε την Τέχνη,την υπηρετούμε,αλλά και στοχαζόμαστε πάνω σε αυτή απευθύνεται το νέο βιβλίο του Βάκη Λο ι ζίδη με τίτλο ΧΟΜΧΑΧ.
Αυτό που λέμε ''σύγχρονη τέχνη'' είναι ένα φλέγον ζήτημα ,μια γοητευτική ατέρμονη περιπλάνηση ,μια κραυγαλέα αντίθεση με κάθε τι παραδοσιακό,μια κατάσταση αποδόμησης,μια αλλόκοτη προσέγγιση, μια ενδιαφέρουσα υπεκφυγή.'Ενα από τα παραπάνω,ή όλα αυτά μαζί.Πάντως ο όρος σύγχρονη τέχνη απασχολεί,ερεθίζει,ξεσηκώνει,προβληματίζει.Ο Βάκης Λο ιζίδης, βάζει κάπως τα πράγματα στη θέση τους με τα μικρά αλλά πολύ ουσιαστικά του κείμενα.Και χρειαζόμαστε τέτοιες πυκνώσεις σε καιρούς που ο βερμπαλισμός καθημερινά αποδεικνύεται απολύτως άχρηστος και καθόλου λειτουργικός.
Διαβάζοντας το βιβλίο έρχεται κανείς αντιμέτωπος με αλήθειες που αφορούν και τους δημιουργούς αλλά και τους αναγνώστες και ακροατές ή γενικότερα τους αποδέκτες της τέχνης.Πολλές φορές η γνήσια τέχνη θυσιάζεται στο όνομα του μοντερνισμού ή της πρωτοτυπίας,χωρίς όμως να λαμβάνεται υπ΄όψιν η ποιότητα της συγκίνησης,διανοητικής ή συναισθηματικής που είναι το ζητούμενο σε κάθε μορφής αληθινής τέχνης.Η τέχνη δεν πρέπει να επιτείνει τη μοναξιά,σίγουρα οφείλει να κινεί,να κινητοποιεί,να ερεθίζει,να αναστατώνει,να αναδιαρθρώνει.Πρέπει να ενώνει πιο πολύ ,παρά να χωρίζει.Να φτάνει στην ψυχή του ανθρώπου ,να αγγίζει την ύπαρξη,να φανερώνει το ωραίο,να αναδεικνύει την ουσία ,σε καμιά περίπτωση να μην ασελγεί πάνω στις συνειδήσεις.
Mε το καρκίνωμα της πρωτοτυπίας στο σώμα σου,
αδυνατείς όλο και περισσότερο να φανερώσεις
κοιτάσματα ψυχής.
O συγγραφέας αναζητά την αυθεντικότητα στην τέχνη.Αναζητά την απλότητα,την λιτή και αφαιρετική θεώρηση των πραγμάτων μέσα από διεισδυτικές ματιές.Η πολλή θεωρία μπορεί να είναι βλαπτική ή υπονομευτική για την τέχνη, τo τέχνασμα είναι σημαντικό,όμως η τέχνη θέλει παιδεμό.Δεν είναι διόλου εύκολο πράγμα.Όταν ο καλλιτέχνης χρησιμοποιεί παντός είδους ευκολίες,αυτό μπορεί να έχει
ως συνέπεια την παραγωγή μιας τέχνης αδιάφορης,πεζής,βαρετής που δεν έχει τίποτα να κομίσει.Είναι απαραίτητος και ο στοχασμός πάνω στην τέχνη ,πάνω στα εργαλεία που διαθέτει κανείς,είναι απαραίτητη με αυτοκριτική.Είναι απαραίτητο να διερευνήσει κανείς και τί ΔΕΝ συνιστά τέχνη.Πώς δεν θα χαθεί η μαγεία;Πώς θα δημιουργήσουμε το φως; Πώς θα διασώσουμε το κοινωνικό πρόσωπο της τέχνης; Mπορεί η λεπτομέρεια και η παρατήρηση αυτής να είναι το αλατοπίπερο της τέχνης;Επαρκούν οι ευφάνταστες ιδέες; Kαλές οι συνδέσεις και η διακειμενικότητα ,αλλά μέχρι ενός ορίου.Είπαμε, το ζητούμενο είναι η πρωτοτυπία,η εισαγωγή του νέου.Η ομορφιά και οι ενσαρκώσεις της ,που κάθε φορά επιδιώκονται ,είναι ιδιαίτερα απαιτητικές με τους δημιουργούς.Το κάλλος ζητά να αποτυπωθεί ατόφιο.Η ομορφιά της ζωής συμπληρώνεται από την ομορφιά της τέχνης;Πως επιτυγχάνει κανείς τη μεταξύ τους ισορροπία;H τέχνη μήπως μπορεί να κατασκευάσει μια ομορφιά πιο σπουδαία από αυτή που η ζωή χαρίζει;O δημιουργός ίσως πολλές φορές χάνει τον δρόμο,βάλλεται άλλωστε,πότε από την υπερβολή ,πότε από την έλλειψη.
Ο Βάκης Λο ιζίδης φαίνεται να συνοψίζει αποστάγματα σκέψης,θέτει θέματα πρακτικής και θεωρίας της τέχνης,χωρίς φλυαρίες και υπεκφυγές. Aπευθείας στο θέμα.Η αμεσότητα προτέρημα.Στο τέλος του βιβλίου,στις σημειώσεις ,αναφέρεται στη λέξη εκείνη που αποτελεί και τον τίτλο του βιβλίου:''H λέξη '' τέχνη '' ανατολικής καταγωγής ''Χομχάχ'' προ υποθέτει την σοφή εκείνη διάθεση του ανθρώπου ο οποίος με το δημιουργικό του έργο συμπληρώνει την ομορφιά της ζωής του''.
Φέρτε μου λίγες παιδικές ζωγραφιές.Χρειάζομαι
λίγες παιδικές ζωγραφιές.Να σταθώ στα πιο
γνήσια στοιχεία πρωτοτυπίας.
*
Καλός ο Πλάτωνας.Μπορείς όμως να σταθείς και
χωρίς τις θεωρίες του σύμπαντος.
Η πολλή φιλοσοφία βλάπτει την τέχνη.
*
Σύγχρονη τέχνη αποθέωσες το σκοτάδι.
Όποιος διαφωνεί ας το πει με φως.
*
Ανάμεσα στην εξωστρέφεια και την εσωστρέφεια
του άπειρου χειμάζουν άνθρωποι. Να το θυμάσαι.
