Σελίδες

Σελίδες

Σελίδες

Σελίδες

Σελίδες

Κυριακή 18 Οκτωβρίου 2015

RÉACTION /// ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ της Ασημίνας Ξηρογιάννη /// ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΣΤΑ ΓΑΛΛΙΚΑ : MIΣΕΛ ΒΟΛΚΟΒΙΤΣ








         RÉACTION



On me dit tout le temps
écris sur ton époque
sur ta ville
sur les gouvernants bien carrés
sur le mémorandum du FMI
sur les Européens
sur les manifs des indignés
sur la perte de l’identité nationale
sur les scandales politiques
sur la dignité disparue
sur notre pays vendu tout entier
sur la crise
sur l’avenir incertain
sur les jeunes au bout du rouleau
sur la génération des 400 euros par mois
et tout le reste.
Mais moi je n’écrirai que sur la poésie.
Qui m’aide à supporter tout cela. 


****** 



ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ


Μου λένε συνέχεια
γράψε για την εποχή σου
για την πόλη σου
για τους τετράγωνους κυβερνώντες
για το μνημόνιο
για τους Ευρωπαίους
για τις διαδηλώσεις των αγανακτισμένων
για την κατάλυση της εθνικής ταυτότητας
για τα πολιτικά σκάνδαλα
για την απώλεια της αξιοπρέπειας
για το γενικό ξεπούλημα της χώρας σου
για την κρίση
για το αμφίβολο μέλλον
για τους ξοφλημένους νέους
για την γενιά των τετρακοσίων ευρώ
και άλλα παρόμοια.
Μα εγώ θα γράψω μόνο για την Ποίηση
Που με βοηθάει να τ΄αντέχω όλα αυτά.


Από το βιβλίο ''Εποχή μου είναι η Ποίηση'' ,Γαβριηλίδης 2013

MAΡΙΑ ΠΑΝΟΥΤΣΟΥ //// ΠΟΙΗΜΑΤΑ











Ο ΣΙΣΥΦΟΣ




Στις λίμνες βρήκε την εικόνα του ο άνθρωπος και σάστισε.
Όταν οι άλλοι είχαν φύγει, την αναζήτησε νύχτα και μυστικά,
Να ξαναδεί αυτό το πρόσωπο σε φεγγαρόλουστα νερά ανατριχιάζοντας,έτρεξε. 
Του Σίσυφου παιδί  κι  εγώ, για την εικόνα μου ψαχουλεύω
στην γυαλάδα των ματιών αυτών, 
που βιαστικά περνούν δίπλα μου.
Καθώς κρατούν σφαλιστά τα βλέφαρα,στεγνά,
χωρίς υγρές ροές,που δίνουν ελπίδας μηνύματα,
ροβολώ λέξεις λειψές,
γιατί οι λίμνες πια μακριά φαντάζουν και οι ποταμοί και οι θάλασσες,
δεν δίνουν πια την δική μου μορφή και χρώμα. 


                                                         



ιθ΄ 


Κρεμάστηκε
Δεν προετοίμασε κανέναν
για την απόφαση αυτήν που φάνηκε παράξενη και σιωπηλή συνάμα
αφού σιωπή γύρω σκόρπισε.
Οι πάντες στις Κερκυραϊκές μπάντες της Κυριακής
βρήκαν να ξεχάσουν την έκπληξη.
Δεν κάνω μνεία για κάποιον που κρεμάστηκε
Για την ανθρώπινη μοίρα που κτυπάει σε μορφή επανάληψης μιλάω.




                                 







Όταν έφυγε ο Δαρείος (εσύ) είπες
και τώρα η Ελλάδα δική μου
Και ήλθε ο Αλέξανδρος και την έδωσε στη Ρώμη
Τότε είπες θα φύγει ο Ρωμαίος
Τώρα δε λες τίποτα φεύγουν και έρχονται τόσοι