Σελίδες

Σελίδες

Σελίδες

Σελίδες

Σελίδες

Κυριακή 20 Σεπτεμβρίου 2015

✩ 16ο τεύχος Fractal /// Η ΓΕΩΜΕΤΡΙΑ ΤΩΝ ΙΔΕΩΝ





                                                    

http://fractalart.gr/

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

 
ΑΦΙΕΡΩΜΑTA:
 
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ:

 
ΒΙΒΛΙΟ:


 

ΜΟΥΣΙΚΗ:

 

ΣΙΝΕΜΑ:

 
ΙΣΤΟΡΙΑ:

 
ΑΠΟΨΕΙΣ:

 
FRACT-ALL:

 

RE-FRACTAL:

Εκδόσεις της Εστίας - Προσεχείς εκδόσεις










Αγαπητοί αναγνώστες,







Οι Εκδόσεις της Εστίας ανακοινώνουν με χαρά τις προσεχείς εκδόσεις τους για τους επόμενους μήνες. Πιστές στην παράδοση των 130 χρόνων και με συναίσθηση των προσδοκιών  που δημιουργεί αυτή η κληρονομιά για καινούργιες προτάσεις, συνεχίζουν την προσφορά στα πνευματικά πράγματα του τόπου, με έμφαση πάντοτε στην ελληνική και ξένη λογοτεχνία, στις ανθρωπιστικές σπουδές και στην επικαιρότητα.

*****


ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ


ΑΝΤΖΕΛΑ ΔΗΜΗΤΡΑΚΑΚΗ, ΑΕΡΟΠΛΑΣΤ
(ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ)

Σχήμα: 13x20.5 cm
Σελίδες: 392
ISBN: 978-960-05-1649-4

Τον Μάρτιο του 2014 η Αντιγόνη, ο Ικέρ, η Μέλανι, ο Μαρτί και ο Κάι είναι στο τρένο για το Πορτ-Μπάου, το ανεμοδαρμένο παραθαλάσσιο χωριό της Καταλονίας όπου πέθανε ο Βάλτερ Μπένγιαμιν το 1940 επιχειρώντας να ξεφύγει από τον φασισμό αλλά χωρίς να πιστεύει ότι μπορεί. Δεν είναι σίγουροι για το πώς πείστηκαν γι’ αυτό το ταξίδι ούτε σε τι αποσκοπεί. Όμως, όπως λένε, η ιστορία θα δείξει.

Όπως ο Μπένγιαμιν, οι πέντε πρωταγωνιστές του ΑΕΡΟΠΛΑΣΤ αισθάνονται έκπτωτοι της μελαγχολικής ευρωπαϊκής κοινωνίας. Οι ιστορίες τους συνθέτουν μιαν αγωνιώδη περιπλάνηση σε τοπία της ηπείρου που εκτείνονται από το Ελσίνκι, την Αθήνα και τη Βαρκελώνη ως μια εναλλακτική κοινότητα στο μαγικό βουνό Μονσερράτ και το εξερευνητικό πλοίο Πραγματικότητα, όμως κυρίως ως τον βυθό των μεταξύ τους σχέσεων. Οι αφηγήσεις τους αλληλοσυμπληρώνονται, αποτυπώνοντας μια καθημερινότητα ορίων αλλά και οριακών αναθεωρήσεων: η Αντιγόνη, που αρνείται τον ρόλο της μητέρας εγκαταλείποντας το παιδί της, γίνεται η καταλυτική παρουσία στις ζωές των ανθρώπων που συναντά – ζωές όπου οι προσωπικές επιλογές συνδέονται με άλλους κύκλους αρνήσεων και εναντιώσεων σε μια προδιαγεγραμμένη πορεία.

Άραγε, όσοι λαμβάνουν μιαν απόφαση είναι σε καλύτερη μοίρα από όσους αρνούνται να λάβουν; Είναι δυνατόν ν’ αλλάξεις χωρίς να καταστρέψεις – ιδίως όσους αγαπάς; Και όσο για τα υπέροχα παραμύθια των παιδικών σου χρόνων, γίνονται επικίνδυνα όταν έρθει η στιγμή να τα πάρεις στα σοβαρά; Μέσα από μια διεύρυνση της συνθήκης εκτάκτου ανάγκης που περιλαμβάνει πλέον την επιθυμία να επιβιώσεις, να ερωτευτείς, να δημιουργήσεις, ως και ν’ αλλάξεις τον κόσμο, το ΑΕΡΟΠΛΑΣΤ είναι ό,τι απομένει όταν ο κόσμος σου έρχεται αντιμέτωπος με όλα αυτά.


Η Άντζελα Δημητρακάκη έχει εκδώσει τα μυθιστορήματα Μέσα σ’ ένα κορίτσι σαν κι εσένα (Εστία 2009), Το Μανιφέστο της ήττας (Εστία 2006), Αντιθάλασσα (Οξύ 2002), Ανταρκτική (Οξύ 1997, αναθεωρημένη έκδοση 2006) και τη συλλογή διηγημάτων Το άνοιγμα της μύτης (Οξύ 1999). Το λογοτεχνικό της έργο έχει συμπεριληφθεί σε συλλογικούς τόμους στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Από τις εκδόσεις της Εστίας
κυκλοφορεί επίσης το δοκίμιό της Τέχνη και παγκοσμιοποίηση: Από το μεταμοντέρνο σημείο στη βιοπολιτική αρένα (2013). Ζει στην Ελλάδα και στη Σκωτία όπου διδάσκει Ιστορία και Θεωρία της Σύγχρονης Τέχνης στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου.



*****

ΙΩΑΝΝΑ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗ, ΛΕΥΚΑ ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ
(ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ)

Σχήμα: 13x20.5 cm
Σελίδες: 200
ISBN: 978-960-05-1646-3

Συχνά, ξαπλώναμε, ντυμένοι, πάνω από τα κλινοσκεπάσματα, η δεξιά μου πλευρά κατά μήκος της αριστερής του –η δεξιά του προς τον τοίχο– με το βλέμμα μας στραμμένο προς το ταβάνι, που δεν βλέπαμε αλλά γνωρίζαμε την ύπαρξή του και το ύψος του, ο Άντι ένας χείμαρρος εξομολογήσεων, οιωνών, διηγήσεων, σκιαγραφήσεων ανθρώπων από το παρελθόν και το παρόν, εντυπώσεων και διαπιστώσεων, αμφιβολιών και πεποιθήσεων, ονείρων και διαψεύσεων, μηνυμάτων αισιοδοξίας και απαισιοδοξίας, επιτυχιών και αποτυχιών, αναμονών και διαψεύσεων, κι εγώ μια λίμνη που μέσα της έπεφταν οι λέξεις και σχημάτιζαν κύματα που δεν έβρισκαν ανοίγματα να διαφύγουν ή φράγματα να σπάσουν πάνω τους, λόφους ή βουνά να υπερπηδήσουν, με μια επιφάνεια που δεν αντανακλούσε σκιές και σχήματα.

Για μια φορά ακόμα η συγγραφέας δείχνει την αγάπη της για το διήγημα και τη συγκρότηση της σκέψης της, όπως είναι αναγκαία στη γραφή αυτού του λογοτεχνικού είδους.

Ύστερα από τις δεκάδες βιβλία, μυθιστορήματα, παιδικά, μεταφρασμένη λογοτεχνία, εκατοντάδες επιφυλλίδες στον Τύπο, φοίτηση σε πανεπιστήμια της Νέας Υόρκης, στο Πανεπιστήμιο της Λουντ Σουηδίας, και διδασκαλία, αυτό το σύντομο βιογραφικό προορίζεται για τη νέα γενιά αναγνωστών, αν και μέχρι τώρα η Ιωάννα Καρατζαφέρη χρωστά ευγνωμοσύνη σε όλους τους αναγνώστες, παντός γένους και κάθε ηλικίας, που οδήγησαν σε βραβεύσεις τα βιβλία της, με πρώτο το μυθιστόρημα Επιπλωμένα δωμάτια, και στον χαρακτηρισμό του μπεστ σέλερ για Το χαμένο κουμπί. Για το μεταφραστικό της έργο βραβεύτηκε από το IBBY το παιδικό του Έιβι Μόνο την αλήθεια.


Η Ιωάννα Καρατζαφέρη από το τέλος της δεκαετίας του 1950 μέχρι τώρα μοιράζεται τη ζωή της ανάμεσα στην Ελλάδα και τη Νέα Υόρκη, ενώ μεσολάβησαν πέντε χρόνια (1970-1974) στη Σουηδία, και σε μικρότερους χρόνους άλλοι τόποι, όπως αναφέρονται στο αυτοβιογραφικό της Ο τόπος μου είναι παντού.



*****


ΡΟΔΗΣ ΡΟΥΦΟΣ, ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΜΙΑΣ ΣΤΑΥΡΟΦΟΡΙΑΣ (ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ. ΝΕΑ ΕΚΔΟΣΗ. ΕΠΙΜΕΤΡΟ: Ν.Ε. ΚΑΡΑΠΙΔΑΚΗΣ)

Σχήμα: 14x21 cm
Σελίδες: 780
ISBN: 978-960-05-1652-4 

Από τα πρόσωπα του χρονικού τούτου ένα μονάχα είναι εντελώς αληθινό: εκείνο στο οποίο αφιερώνεται το πρώτο βιβλίο.
Από τις πολιτικές παρατάξεις του χρονικού τούτου μία μονάχα είναι εντελώς αληθινή: εκείνη που σκότωσε τον Κίτσο Μαλτέζο.
Κάθε άλλη ομοιότητα δεν είναι βέβαια τυχαία, γιατί σύνθεσα το υλικό μου, θέλοντας και μη (ίσως από έλλειψη φαντασίας), από τις ζωντανές αναμνήσεις της εποχής εκείνης κι απ’ όσους ανθρώπους γνώρισα τότε. Δεν είναι όμως και θελημένη, γιατί σκοπός μου ήταν να ξαναζήσω μια ορισμένη ατμόσφαιρα κι όχι να επαινέσω, να χτυπήσω ή να σατιρίσω κανέναν.
Αντικειμενικός δεν προσπάθησα να σταθώ. Ο τραυματίας δεν κοιτάζει τις πληγές του αντικειμενικά όπως ο γιατρός. Ο τραυματίας είναι μεροληπτικός και εγωκεντρικός. Όλοι μας έχουμε από κάποιο τραύμα. Αν αξίζει να μιλάμε γι’ αυτό – θα το κρίνουν οι άλλοι.
Ρόδης Ρούφος, Σημείωση πρώτης έκδοσης (1954)


Το βιβλίο Σας είναι ένα ορόσημο, απ’ όπου ξεκινάει μια καινούρια νεότητα. Πυκνωμένη σκέψη, λεπτή διατύπωση με όλες τις απόχρωσες, το corps astral που πρέπει να εκφράζει ο δημιουργός γύρα από τη λεγόμενη πραγματικότητα, αν θέλει να γλιτώσει απ’ την επαρχιακή περιοχή της καρδιάς και του νου, όλα ετούτα τα χαρίσματα τα ’χει η «Ρίζα του μύθου». Σας ευχαριστώ για τη χαρά που μου δώσατε και για τις καινούριες ελπίδες που γεννήσατε μέσα μου.
Νίκος Καζαντζάκης

Ένα από τα καλύτερα ελληνικά βιβλία που βγήκαν στα χρόνια τα μετά την απελευθέρωση και εδώ … έχουμε αφηγητή του γεγονότος, που ξέρει να πιάνει αυτή την ύλη που καίει και να της δίνει μορφή. Δεν έχουμε πολλούς πεζογράφους που να μπορούν σαν αυτόν να αιχμαλωτίζουν τον αναγνώστη τους …
Ηλίας Βενέζης


O Pόδης Pούφος γεννήθηκε το 1924 και πέθανε το 1972. Yπηρέτησε στο Υπουργείο Eξωτερικών, απ’ όπου και απολύθηκε το 1969 από τη στρατιωτική δικτατορία. Eκτός από το μυθιστόρημα Oι Γραικύλοι, που είναι και το τελευταίο του, έχει εκδώσει το Xρονικό μιας Σταυροφορίας και τη Xάλκινη Eποχή. Mετέφρασε επίσης τα Eλληνικά του Ξενοφώντα και έχει αφήσει ένα αρκετά σημαντικό δοκιμιογραφικό έργο.


*****


ΣΤΡΑΤΗΣ ΜΥΡΙΒΗΛΗΣ, Η ΖΩΗ ΕΝ ΤΑΦΩ (ΕΚΔΟΣΗ ΜΥΤΙΛΗΝΗΣ 1924 & Η Β’ ΕΚΔΟΣΗ 1930). ΕΠΙΜΕΤΡΟ ΝΙΚΗ ΛΥΚΟΥΡΓΟΥ

Κανείς, πιστεύω, δεν θα είχε αντίρρηση πως ήδη η πρώτη έκδοση του έργου (1924) αποτελεί τη ληξιαρχική πράξη γεννήσεως ενός κορυφαίου λογοτέχνη […] Από «εκείνη τη μέρα» το κλασικό αυτό έργο της λογοτεχνίας μας, το οποίο, όπως είναι γνωστό, ως το 1955 γνώρισε επτά γραφές και ισάριθμες εκδόσεις, έχει περάσει τα ενενήντα χρόνια αίσιας ζωής. Οι αλλεπάλληλες ανατυπώσεις της οριστικής έβδομης έκδοσής του, πιστοποιούν το γεγονός ότι «Το βιβλίο του πολέμου» αντιστέκεται σθεναρά στον χρόνο. […]
Από το επίμετρο της Νίκης Λυκούργου
Η ζωή εν τάφω: Από την πρώτη στη δεύτερη έκδοση (1993)
Για πρώτη φορά σε έναν τόμο οι δύο πρώτες εκδόσεις του διασημότερου έργου του Μυριβήλη που τον έκανε γνωστό σε ένα ευρύτατο κοινό. Έργο βαθύτατα αντιμιλιταριστικό, αντάξιο των αντίστοιχων της ευρωπαϊκής και παγκόσμιας λογοτεχνίας, έχει ήδη μεταφραστεί στα αγγλικά, στα γερμανικά, στα ιταλικά, στα ρωσικά, στα τουρκικά, στα ουγγρικά, στα βουλγαρικά, ενώ ετοιμάζονται και νέες μεταφράσεις στα γαλλικά και στα ισπανικά. Η παρούσα έκδοση, εμπλουτισμένη με νέο πρόλογο, ευρετήριο προσώπων, συγκριτικό πίνακα των χειρογράφων και των διαφόρων (προ)δημοσιεύσεων σε περιοδικά και εφημερίδες της εποχής, και δύο επίμετρα από τη Νίκη Λυκούργου, έχει ξεχωριστό ενδιαφέρον, καθώς αναδεικνύει άγνωστες πτυχές της ιδιαίτερης συγγραφικής ιστορίας του έργου αλλά και τις μεγάλες διαφορές ανάμεσα στην πρώτη έκδοση του 1924 και τη δεύτερη του 1930, η οποία αποτέλεσε και τη βάση για την έβδομη και οριστική έκδοση του βιβλίου το 1955.


*****


ΞΕΝΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ


ΜΙΣΕΛ ΟΥΕΛΜΠΕΚ, ΥΠΟΤΑΓΗ
(ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ. ΜΤΦ. ΛΙΝΑ ΣΙΠΗΤΑΝΟΥ)

Σχήμα: 14x20.5 cm
Σελίδες: 312
ISBN: 978-960-05-1644-9

«Είναι η υποταγή», είπε απαλά ο Ρεντιζέ. «Η ανατρεπτική και απλή ιδέα, που ως τότε δεν είχε ποτέ εκφραστεί με τόση δύναμη, ότι το απόγειο της ανθρώπινης ευτυχίας έγκειται στην απόλυτη υποταγή».

Σε μια Γαλλία αρκετά κοντινή στη σημερινή, ένας άντρας ακολουθεί πανεπιστημιακή καριέρα. Η διδασκαλία τον ενδιαφέρει ελάχιστα, προσδοκά μια βαρετή αλλά ήρεμη ζωή, μακριά από τα μεγάλα ιστορικά δρώμενα. Ωστόσο, οι δυνάμεις που δρουν στη χώρα έχουν διασπάσει το πολιτικό σύστημα, επιφέροντας τελικά την κατάρρευσή του. Αυτή η εσωτερική ρήξη χωρίς αναταράξεις, χωρίς αληθινή επανάσταση, εξελίσσεται σαν εφιάλτης.

Το ταλέντο του συγγραφέα, η οραματική του δύναμη, μας παρασύρουν σε ένα αμφίσημο και ολισθηρό έδαφος· το βλέμμα του στον γηράσκοντα πολιτισμό μας κάνει να συνυπάρχουν σε αυτό το μυθιστόρημα ποιητικές διοράσεις, κωμικές σκηνές και μια μοιρολατρική μελαγχολία.

Ένας συναρπαστικός πολιτικός και ηθικός μύθος.
Ο Μισέλ Ουελμπέκ γεννήθηκε το 1958 στο νησί Ρεϋνιόν, άλλοτε γαλλική αποικία στον Ινδικό Ωκεανό. Ποιητής και δοκιμιογράφος καταρχάς, ο Ουελμπέκ πρωτοδημοσιεύει ποιήματά του το 1985. Εμφανίζεται στο χώρο του μυθιστορήματος το 1994 με την Επέκταση του πεδίου της πάλης, που προκαλεί αίσθηση και μεταφέρεται στον κινηματογράφο. Το δεύτερο μυθιστόρημά του, Τα στοιχειώδη σωματίδια, έχει μεταφραστεί σε περισσότερες από 25 γλώσσες και έγινε επίσης κινηματογραφική ταινία. Το βιβλίο αυτό αποσπά δύο γαλλικά βραβεία το 1998 και
κάνει παγκοσμίως γνωστό τον συγγραφέα του. Επόμενο πεζογράφημα το Λανθαρότε (2000), μια νουβέλα που συνοδεύεται από λεύκωμα με φωτογραφίες που τράβηξε ο συγγραφέας, και ακολουθεί το μυθιστόρημα Πλατφόρμα (2001). To 2005 εκδόθηκε το τέταρτο μυθιστόρημά του, Η δυνατότητα ενός νησιού (Βραβείο Interallié της ίδιας χρονιάς). Τον Ιούνιο του 1998 ο υπουργός Πολιτισμού της Γαλλίας του απονέμει το Εθνικό Αριστείο Γραμμάτων. Το 2002 ο Ουελμπέκ τιμάται επίσης με το International Impac Dublin Literary Award, σημαντικό λογοτεχνικό βραβείο της Ιρλανδίας. Το 2010 το πέμπτο του μυθιστόρημα, Ο χάρτης και η επικράτεια, αποσπά τη σημαντικότερη γαλλική διάκριση για τη λογοτεχνία, το Βραβείο Γκονκούρ. Τα βιβλία του κυκλοφορούν στα ελληνικά από τις εκδόσεις της Εστίας.


*****


ΜΙΣΕΛ ΟΥΕΛΜΠΕΚ, ΜΟΡΦΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑΣ ΟΧΘΗΣ (ΠΟΙΗΜΑΤΑ. ΜΤΦ. ΣΠΥΡΟΣ ΓΙΑΝΝΑΡΑΣ)



*****


ΣΟΡΖ ΣΑΛΑΝΤΟΝ, Ο ΤΕΤΑΡΤΟΣ ΤΟΙΧΟΣ
(ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ. ΜΤΦ. ΛΙΝΑ ΣΙΠΗΤΑΝΟΥ) Βραβείο Γκονκούρ από τους μαθητές Λυκείου 2013 (Prix Goncourt des lycéens 2013)


*****


ΙΣΤΟΡΙΑ/ΠΟΛΙΤΙΚΗ/ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ


ΣΠΥΡΟΣ Γ. ΓΑΣΠΑΡΙΝΑΤΟΣ, ΟΙ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΚΑΤΟΧΙΚΕΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ. ΔΙΚΕΣ ΚΑΤΟΧΙΚΩΝ ΔΟΣΙΛΟΓΩΝ ΚΑΙ ΕΓΚΛΗΜΑΤΩΝ ΠΟΛΕΜΟΥ

Το βιβλίο πραγματεύεται δύο διαφορετικά αλλά συναφή ζητήματα. Το πρώτο εξ αυτών είναι η σύνθεση και η δράση των τριών ελληνικών κατοχικών κυβερνήσεων. Το δεύτερο αναφέρεται στις διεξαχθείσες δίκες αφενός κατά των μελών των κατοχικών αυτών κυβερνήσεων ως δοσιλόγων και αφετέρου κατά των εγκληματιών πολέμου, με βαρύτατες κατηγορίες, ακόμη και της εσχάτης προδοσίας.
Πρόκειται για πολιτική ανάλυση μιας κρίσιμης περιόδου της νεότερης ελληνικής ιστορίας, που έχει αφήσει βαθιά και διαχρονικά τα ίχνη της μέχρι και τη σημερινή πολιτική πραγματικότητα.

Ο Σπύρος Γασπαρινάτος γεννήθηκε στο Αργοστόλι Κεφαλληνίας το 1930. Σπούδασε νομικά και πολιτικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Υπήρξε μάχιμος δικηγόρος Αθηνών από το 1955 μέχρι το 2013 και δημοσίευσε σειρά νομικών μελετών σε διάφορα νομικά περιοδικά. Παράλληλα με τη δικηγορία ασχολήθηκε με την άλλη μεγάλη αγάπη του, την Ιστορία. Τα συγγραφικό έργο του περιλαμβάνει το πεντάτομο συνολικά έργο Κατοχή (3 τόμοι) – Απελευθέρωση - Δεκεμβριανά - Βάρκιζα (2 τόμοι). Το έργο αυτό, το οποίο εκδόθηκε το 1999 με προλόγους από τους Κωνσταντίνο Στεφανόπουλο, Ανδρέα Παπανδρέου, Κωνσταντίνο Μητσοτάκη και Γρηγόρη Φαράκο, βραβεύθηκε το 2000 από την Ακαδημία Αθηνών. Άλλα ιστορικά έργα του είναι Η Βενετοκρατία στα Νησιά του
Ιονίου Πελάγους (2009) και οι Σελίδες Επτανησιακής Ιστορίας (2011), ενώ μαζί με τη σύζυγό του Μαίρη Γασπαρινάτου-Τζουγανάτου έχουν συγγράψει το Γλωσσάριο και ιδιωματικές εκφράσεις της Κεφαλονιάς (2003).



*****


ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΨΑΛΛΙΔΑΣ, ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΚΑΙ ΑΝΥΠΑΚΟΗ. Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΔΙΟΙΚΟΥΣΑΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΣΤΗΝ ΚΑΤΟΧΗ (1941-1944)


*****


ΠΛΑΤΩΝΙΚΟΙ ΔΙΑΛΟΓΟΙ 


ΠΛΑΤΩΝ, ΜΕΝΩΝ
(ΕΙΣΑΓΩΓΗ-ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ-ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ : ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΕΤΡΑΚΗΣ)

Σχήμα: 17x24 cm
Σελίδες: 400
ISBN: 978-960-05-1648-7


«Το παράδοξο στον Μένωνα. ΜΕΝ.: Και με ποιον τρόπο, Σωκράτη, θα ερευνήσεις κάτι το οποίο δεν ξέρεις καν τι είναι; Ποιο πράγμα θα βάλεις στο νου σου να το ερευνήσεις από αυτά που δεν ξέρεις; Αλλά και στην καλύτερη περίπτωση, πες ότι το εντόπισες, πώς θα ξέρεις ότι είναι εκείνο που εσύ αγνοούσες; (Μένων, 80d)
Η ανάμνηση. ΣΩ.: Η ψυχή είναι αθάνατη, έχει γεννηθεί πολλές φορές και έχει δει τα πράγματα εδώ πάνω, εκείνα στον Άδη και καθετί άλλο, δεν υπάρχει τίποτα που δεν το έχει μάθει … Καθώς όλα μέσα στη φύση είναι συγγενή και η ψυχή έχει μάθει τα πάντα, τίποτα δεν εμποδίζει αυτόν που θα ξαναθυμηθεί ένα από αυτά … να ανακαλύψει και όλα τα άλλα, αρκεί να είναι ανδρείος άνθρωπος και να μην αποκάμει πάνω στην έρευνα. Διότι η έρευνα και η μάθηση είναι ανάμνηση (Μένων, 81c–d)».
Άραγε εμείς οι άνθρωποι μπορούμε να ανακαλύψουμε την αλήθεια και να αποκτήσουμε τη γνώση των όντων; Ο Πλάτων καταφάσκει σε αυτή την απορία των σοφιστών, αλλά και κάθε άλλου φιλοσοφούντος σκεπτικιστή. Η ψυχή είναι αυτή που θα κομίσει τη θετική απάντηση, η εμπειρία θα ελέγξει και θα επαληθεύσει την a priori γνώση, αυτήν που αξιωματικά η ψυχή φέρει επάνω της. Κατά τον έλεγχο και την εξέταση του ζητήματος απαραίτητος είναι και ο δάσκαλος, αυτός που θα υποδείξει τον δρόμο της εμπειρικής προφάνειας των πραγμάτων και με τον τρόπο αυτό θα καταστήσει την ατομική γνώμη γνώση αμετάβλητη και σταθερή. Η τελευταία προτείνεται ως το ουσιώδες στοιχείο της αρετής, της διερευνητέας έννοιας του διαλόγου Μένων. Το γεγονός της απουσίας της από την κοινωνία των Αθηνών ανάγεται στην τυχαία διανομή της από τους θεούς. Εμείς όμως, οι σύγχρονοι αναγνώστες, καλούμαστε να αναλάβουμε τον αγώνα της διαλεκτικής έρευνας ώστε να ανακαλύψουμε μιαν πιο σταθερή καταγωγή της αρετής, εάν βέβαια δεχθούμε ότι η κοινωνία μας την έχει ακόμη ανάγκη.


Ο Ιωάννης Πετράκης, διδάκτωρ του τμήματος της κλασικής φιλολογίας του Α. Π. Θ., καθηγητής στο Πρότυπο Πειραματικό Λύκειο του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, ζει
και εργάζεται στη Θεσσαλονίκη. Οι επιστημονικές του ενασχολήσεις και δημοσιεύσεις περιλαμβάνουν και αναφέρονται στον επικό ποιητή Ησίοδο, στα φιλοσοφικά έργα του Πλάτωνος και στον μαθηματικό Ευκλείδη. Τακτικό μέλος της Ελληνικής Φιλοσοφικής Εταιρείας.

Άλλα βιβλία του 
 
Η πρόσληψη των Έργων και Ημερών του Ησιόδου από τους μεταγενέστερους πεζογράφους (5ος αι. π.Χ.-3ος αι. μ.Χ.) και τους σχολιαστές, διδ. διατριβή, Θεσ/νίκη 2003, Αφοί Κυριακίδη. 

Γλώσσα, ιστορία και ευκλείδεια γεωμετρία, (συλλογικό έργο) Θεσ/νίκη 2006, εκδ. Πανεπιστημίου Μακεδονίας. 

Πλάτων - Φαίδων, Εισαγωγή - Μετάφραση - Ερμ. Σχόλια, (σειρά: Οι πλατωνικοί διάλογοι), Αθήνα 2014, εκδ. Ἑστία.

Άρθρα 

Η γλώσσα του Ευκλείδη και του Πρόκλου, Θεσ/νίκη 2006, Πρακτικά Συνεδρίου, εκδ. Ζήτη. 

Ο κύκλος των Πυθαγορείων και τα ατελή επιχειρήματα υπέρ της αθανασίας της ψυχής στον Φαίδωνα του Πλάτωνα, Ελληνική Φιλοσοφική Επιθεώρηση, 91 (2014) 50-62.


*****


ΨΥΧΑΝΑΛΥΣΗ


ΜΑΡΙΑ ΠΙΕΡΡΑΚΟΥ, Η «ΠΛΗΚΤΡΟΥ» ΤΟΥ ΛΑΚΑΝ. ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΜΙΑΣ ΘΥΜΩΜΕΝΗΣ ΣΤΕΝΟΤΥΠΙΣΤΡΙΑΣ, ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΙΑΣ ΛΥΠΗΜΕΝΗΣ ΨΥΧΑΝΑΛΥΤΡΙΑΣ
(ΕΙΣΑΓΩΓΗ: ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΣΤΕΦΑΝΑΤΟΣ, ΜΤΦ.: ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΡΑΜΠΕΛΑΣ)

Σχήμα: 14x20.5 cm
Σελίδες: 84

Ψυχαναλύτρια και ψυχοσωματίστρια, μέλος του Διεθνούς Κολεγίου Ψυχανάλυσης και Ανθρωπολογίας, καθώς και του Ινστιτούτου Ψυχοσωματικής του Παρισιού, η Μαρία Πιερράκου ξεκίνησε την επαγγελματική σταδιοδρομία της ως στενοτυπίστρια συνεδρίων και, με αυτή την ιδιότητά της, υπήρξε επί δώδεκα χρόνια η στενοτυπίστρια του Λακάν.

Αυτή την εμπειρία της διηγείται σε τούτο το γραμμένο με ένταση μικρό βιβλίο – μια εμπειρία στο νόημα της οποίας μπόρεσε να εμβαθύνει μόνο όταν έγινε και η ίδια αναλύτρια, μη λακανική. Οι δύο διαδοχικές θέσεις που έζησε η συγγραφέας είναι το στοιχείο εκείνο που δίνει στο βιβλίο αυτό τη μοναδικότητά του.

Η μετριασμένη αλλά χωρίς παραχωρήσεις κριτική της για το λακανικό σύστημα θα φανεί ενδιαφέρουσα σε όλους τους αναγνώστες που θα ήθελαν να εμβαθύνουν σ’ ένα από τα πιο περίεργα φαινόμενα της εποχής μας: το ξελόγιασμα μεγάλου τμήματος της γαλλικής διανόησης για ό,τι αποδείχθηκε πως είναι συγχρόνως θεωρία, ιδεολογία και
θεραπευτική πρακτική, και του οποίου τα επακόλουθα, συζητήσιμα από πολλές απόψεις, είναι ακόμα αισθητά σε πολλά πεδία σήμερα.

Η Μαρία Πιερράκου γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1929 από Έλληνες γονείς που μετανάστευσαν στη Γαλλία. Αρχικά σπούδασε Νομικά και πρακτικογραφία-στενογραφία στο Παρίσι. Από το 1951 εργάστηκε ως πρακτικογράφος στη Allied High Commission στην Γερμανία. Το 1953 παντρεύτηκε στο Λονδίνο τον ζωγράφο Άλκη Πιερράκο με τον οποίο απέκτησε δυο κόρες. Το 1959, κι ενώ παράλληλα εξακολουθούσε να εργάζεται ως πρακτικογράφος, ξεκίνησε τις σπουδές της στην Ψυχολογία στη Σορβόνη. Την περίοδο 1966-1978 υπήρξε στενογράφος στο σεμινάριο του Jacques Lacan. Από το 1968 ξεκίνησε να ασκεί το επάγγελμα της κλινικής ψυχολόγου στο τμήμα νευροπαιδιατρικής του νοσοκομείου Saint Vincent de Paul στο Παρίσι, ενώ από το 1972 μέχρι σήμερα εργάζεται ως ψυχαναλύτρια. Ήταν μέλος του Ψυχοσωματικού Ινστιτούτου Παρισίων και σήμερα είναι πρόεδρος της A.P.A.R.T.E (Association de Psychanalse, et d’Anthropologie, Recherche, Transmission, Echange) που στοχεύει στην κλινική κατάρτιση και τη θεωρητική επιμόρφωση νέων ψυχαναλυτών. Έχει δημοσιεύσει άρθρα σε ψυχαναλυτικά περιοδικά, το βιβλίο Η «πληκτρού» του Λακάν (La tapeuse de Lacan, Harmattan, 2003) έχει μεταφραστεί στην Αγγλία και τη Βραζιλία.


*****


ΔΟΚΙΜΙΟ/ΜΕΛΕΤΗ 



ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΡΙΣΤΗΝΟΣ, ΤΡΙΑ ΔΟΚΙΜΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΣΗ ΒΑΛΤΙΝΟ

Σχήμα: 13x20.5 cm
Σελίδες: 92
ISBN: 978-960-05-1650-0

Νέο μυθιστόρημα, αντιμυθιστόρημα, κείμενο, μυθιστόρημα-ντοκουμέντο, όπως και να ορίσει κανείς το ειδολογικό αποτύπωμα αυτής της γραφής, εκείνο που έχει σημασία είναι το μέγεθος της ρήξης που προκάλεσε στη λογοτεχνική μας παράδοση. Στο μέτρο μάλιστα που ο συγγραφέας βίωσε και αναδιαπραγματεύτηκε ανάλογα τη λογοτεχνική εμπειρία της Ιστορίας, μακριά από τα ιδεολογικά ιζήματα που θόλωναν ή επιχωμάτωναν το περιεχόμενό της, η σημασία του έργου του (λέξη που ο φιλάνθρωπος κυνισμός του θα την απέρριπτε αναφανδόν) μοιάζει αδιαμφισβήτητη.
Τα κείμενα του Θανάση Βαλτινού τα διαπερνά ένα πνεύμα αγέρωχης απόγνωσης που κι αυτό δεν φυλακίζεται σε οριστικό σχήμα, αλλά υποσκάπτεται από μια σταθερή διάθεση ειρωνείας, φιλάνθρωπου κυνισμού και πικρού μπλαζεδισμού. Ο δόλος της Ιστορίας και της γραφής στο απόγειό τους.

Ο Γιώργος Αριστηνός γεννήθηκε στην Κοζάνη. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας και στο Παρίσι (Paris IV). Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων. Έχει ασχοληθεί επί σειρά ετών με τη θεωρία και την κριτική της λογοτεχνίας. Έχει συνεργαστεί με εφημερίδες και περιοδικά (Αυγή, Αντί, Ελευθεροτυπία) για λογοτεχνικά και πολιτιστικά θέματα. Κείμενά του έχουν δημοσιευθεί επανειλημμένως σε λογοτεχνικά περιοδικά, όπως τα Διαβάζω, Δέντρο, Νέα Εστία
κ.λπ. Διετέλεσε αρχισυντάκτης της τηλεοπτικής εκπομπής για το βιβλίο «Πνεύμα αντιλογίας» και στενός συνεργάτης του Βασίλη Βασιλικού στην ανάλογη εκπομπή «Άξιον εστί». Έχει γράψει και μεταφράσει πολλά βιβλία.


*****


ΡΕΖΙΣ ΝΤΕΜΠΡΕ, ΕΓΚΩΜΙΟ ΤΩΝ ΣΥΝΟΡΩΝ
(ΜΤΦ., ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ: ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΑΡΑΒΑΣΙΛΗΣ)
Σειρά: Εστία Ιδεών

Σχήμα: 14x20.5 cm
Σελίδες: 104
ISBN: 978-960-05-1630-2

Στη Γαλλία, ό,τι μετράει και είναι υπολογίσιμο θέλει να είναι και να λέγεται «δίχως σύνορα». Αν όμως η ιδεολογία του «δίχως σύνορα» δεν είναι παρά απάτη, απόδραση, δειλία; Παντού στον πλανήτη, και πέρα από κάθε προσδοκία, χαράσσονται ή αναβιώνουν νέα και αρχαία σύνορα. Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Σαν καλός Ευρωπαίος, επιλέγω να εξυμνήσω εκείνο για το οποίο άλλοι θρηνούν: τα σύνορα ως εμβόλιο κατά της επιδημίας των τειχών, αντίδοτο στην αδιαφορία και προστασία για ό,τι ζωντανό.
Αποτέλεσμα, αυτό το Μανιφέστο, που πάει αντίθετα στο ρεύμα, παράδοξο και παράφωνο, και το οποίο, ωστόσο, αποκωδικοποιώντας το παρελθόν μας, τολμά να αντικρίσει το μέλλον.
Ρ. Ντ.

Ο Ρεζίς Ντεμπρέ (Παρίσι, 1940), σύντροφος εν όπλοις του Τσέ Γκεβάρα -καταδικάστηκε το 1967, από στρατοδικείο της Βολιβίας, σε τριάντα χρόνια κάθειρξη και εξέτισε ένα μέρος της ποινής στις φυλακές της- φίλος του Σαλβαδόρ Αλλιέντε, σύμβουλος του Φρανσουά Μιττεράν, είναι σήμερα πρωτίστως ένας εξαιρετικά δραστήριος διανοούμενος και πολυγράφος συγγραφέας. Το θεωρητικό ενδιαφέρον του συγκεντρώνει τα τελευταία χρόνια η μελέτη των συμβολικών μέσων μετάδοσης και πληροφόρησης (médiologie) και το θρησκευτικό φαινόμενο. Από τις εκδόσεις της Εστίας, στη σειρά Εστία ιδεών, κυκλοφορεί το βιβλίο του: Η διδασκαλία της θρησκείας στο ουδετερόθρησκο σχολείο (2004, β’ έκδοση 2009). Άλλα βιβλία του στα ελληνικά: Ανθρώπων κοινωνίες (Κέδρος), Ο Θεός, μια ιστορική διαδρομή (Κέδρος), Η μέγκενη (Καστανιώτης), Εξηγώντας τη δημοκρατία στην κόρη μου (Καστανιώτης), Η επιστήμη της επικοινωνίας (Λιβάνης), Οδοιπορικό στις χώρες της Βίβλου (Πόλις).
 

*****

ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΝΕΑ ΕΣΤΙΑ

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΠΑΥΛΟ ΜΑΤΕΣΙ

Μυρτώ Τάσιου, Η Αλίκη δε μένει πια εδώ




Kαι κείνη όλη της τη ζωή πέρασε ελπίζοντας
πως θα αλλάξουν τα πράγματα·
το θυμάμαι, Κατερίνα
ήσουν εσύ που περίμενες ώρες ατελείωτες
ένα σημάδι πως είμαστε ακόμα ζωντανοί.
Σου γράφω γιατί έμεινες μόνη σου με τα φαντάσματα
εγώ δεν μπόρεσα, πήγα σε άλλη γη
που το πάθος για τη ζωή
γίνεται ένα με τη μουσική
και οι πληγές μένουν ένα ενθύμιο
στον μπουφέ με τις φωτογραφίες
των συγγενών που πέθαναν.
Κάθε φορά που μιλάω για σένα
δάκρυα ποτάμια· είσαι η ψυχή κι η βροχή
ψυχούλα μου. 
 *Από την ομώνυμη ποιητική συλλογή της Μυρτώς Τάσιου, που κυκλοφόρησε το 2014, από τις εκδόσεις Καστανιώτη.