Μαθαίνω απ΄την αρχή Το κενό να κατοικώ Ανάμεσα στις λέξεις Χιλιάδες μάτια παιδικά
Κι ούτε μια απορία
Έξω οι απαντήσεις
Πωλούνται χονδρική
Υπερήλικες κι οι ερωτήσεις Κι ο νάνος χειροκροτάει Κάτω απ΄το δίχτυ Το επόμενο νούμερο Το δικό του Εδώ θα μείνω
Να ματώνω τα χέρια μου
Στην τριανταφυλλιά Που προσπαθεί να θυμηθεί
"Φως -2" εκδ. Γαβριηλίδης 2013
**** ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ Μια χούφτα σκουριασμένα φύλλα
Εναπομείναντα προσωπικά δεδομένα Η συμμετοχή μου στο φθινόπωρο Πίσω απ΄τις γρίλιες
Ακόρεστα με τεμάχισε το φεγγάρι Εκεί που φθίνουν οι ετυμολογίες των εποχών Στις χαραμάδες μου γονάτισα Κι όμως περίσσευε το φως
Οι σταυροφόροι φέτος
Έσερναν στους δρόμους νικηφόρα ρήματα Και τα παιδιά έκρυβαν τη βροχή
Στα παπούτσια τους και γελούσαν "Φως - 2" εκδ. Γαβριηλίδης 2013
****
ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΘΕΣΗ
'Εμαθα να σου γράφω απ΄την ίδια θέση μπροστά στο ανοιχτό παράθυρο όλα μπορούν να συμβούν Τα παιδιά ήδη έπαψαν να στοχεύουν στο τέρμα τώρα που οι λέξεις κατάντησαν προσβάσιμες
κι ένα ύποπτο μακό
κρεμασμένο στον ξύλινο πάσαλο απειλεί το φεγγάρι Κι ο μεθυσμένος σκέφτεται δυνατά
πως ν΄αγαπήσει τον πρώτο τυχόντα πουλώντας το τελευταίο χάδι
που κάποιος ξέχασε στον ώμο του σε τιμή ευκαιρίας Ναι συνέβη κι αυτό το νυχτολούλουδο γέμισε αμυχές των περαστικών τις ανάσες θαρρώ ο κόσμος άλλαξε για λίγο
σωπαίνοντας βαθιά κάτω απ΄το ίδιο δέντρο
μπροστά στο αδέσποτο που εκποίησε τα τραύματά του
για λόγους τιμής
Έμαθα να σου γράφω απ΄την ίδια θέση
μπροστά στο ανοιχτό παράθυρο όλα μπορούν να συμβούν μονάχα να ξέρεις στα σημεία στίξης χαμηλώνω το φως ...
"σε στΗχο πλάγιο και μόνο" υπό έκδοση
****
ΜΥΡΙΖΕΙ ΒΡΟΧΗ
Λέξεις από άλλα φθινόπωρα Έπαψαν βρεγμένο χώμα να μυρίζουν
Σμήνος από λυπημένα χελιδόνια
Έμεινε να φτερουγίζει στο χαρτί
Προς άγνωστη κατεύθυνση Κιτρίνισε κι ο ουρανός με τα χρόνια
Κάποτε γέμισε αμυχές Σ΄ απρόσμενη κακοκαιρία παραδομένος
Απροστάτευτα και τ΄αρχικά σου Ενθύμιοι ίσκιοι λαβωμένοι Σ΄ενυπόγραφη έξοδο
Νυχτώνει 'Εξω απ΄το παράθυρο 'Ενα υστερόγραφο σύννεφο
Μυρίζει βροχή
